-
61.《九月十日独游钟山》 宋·项安世
天时少佳日,人事多婴怀。
选胜难两遇,卜征非一乖。
平生梦钟阜,一月榜秦淮。
半世迹方近,三旬心始谐。 -
62.《南岳圣业寺禹柏》 宋·陈傅良
久与林壑居,所见皆众穉。
岂无寿千年,未有此柏异。
壮而尝参天,晚乃但仆地。
定非风雨摧,殆是斤斧弃。 -
63.《东阳郭希吕山园十咏·壶天阁》 宋·陈傅良
凭栏时独立,万象皆见前。
若非着眼高,亦是天一偏。 -
64.《重游雁山分得六题·天聪洞》 宋·薛嵎
天听本非耳,形容独费吟。
岂伊空凿团,能探杳冥心。
混沌开中窍,空虚纳众音。
下临千仞险,当暑骨毛森。 -
65.《次韵王待制读东坡诗兼述韩欧之美一首》 宋·喻良能
文章端与时高下,列国有风周有雅。
建安气质混不伤,齐梁纷纷堪斗量。
先唐诗人子韩子,落笔洗空千古士。
篇章杼轴自己出,正派犹能传六一。 -
66.《秋夜独坐怀故山》 唐·李白
小隐慕安石,远游学屈平。
天书访江海,云卧起咸京。
入侍瑶池宴,出陪玉辇行。
夸胡新赋作,谏猎短书成。 -
67.《明月山怀独孤崇鱼琢》 唐·贾岛
明月长在目,明月长在心。
在心复在目,何得稀去寻。
试望明月人,孟夏树蔽岑。
想彼叹此怀,乐喧忘幽林。 -
68.《送道友归天台》 唐·贯休
藓浓苔湿冷层层,珍重先生独去登。
气养三田传未得,药非八石许还曾。
云根应狎玉斧子,月径多寻银地僧。
太守苦留终不住,可怜江上去腾腾。 -
69.《乙巳岁愚春秋四十九辞疾拜章将免左掖重阳独登上方》 唐·司空图
雪鬓不禁镊,知非又此年。
退居还有旨,荣路免妨贤。
落落鸣蛩鸟,晴霞度雁天。
自无佳节兴,依旧菊篱边。 -
70.《鹧鸪天(九日怀文伯)》 宋·倪稱
去岁登高感叹长。
今年九日倍幽凉。
怀人独下西州泪,对菊谁空北海觞。
夸酒量,斗新狂。
尚余醉墨在巾箱。
眼前风物都非旧,只有青山带夕阳。 -
71.《鹧鸪天(叔怀尝梦飞仙,为之赋此·归日以呈茂献待郎,当发一笑)》 宋·朱熹
脱却儒冠着羽衣。
青山绿水浩然归。
看成鼎内真龙虎,管甚人间闲是非。
生羽翼,上烟霏。
回头只见冢累累。
未寻跨凤吹箫侣,且伴孤云独鹤飞。 -
72.《寄挽陆水村》 明·刘玉
垂老南迁已断魂,更堪荒草塞孤坟。
邹阳尚恐吴藩重,袁盎宁忘汉室尊。
千古是非劳士论,百年荣辱误君恩。
交游落落谁青眼,独向天涯酹酒尊。 -
73.《灵岩禅寺》 宋·王大宝
雁荡闻名久,灵岩舍道边。
诸峰皆列岫,一柱独擎天。
卓笔岂容有,展旗非偶然。
眼前无障碍,自是洞中仙。 -
74.《游大酉洞天》 明·陆粲
畴昔览山经,名迹等大酉。
乾坤辽阔吴楚长,倚剑青冥只翘首。
谁云万里今独来,怏意兹游信非偶。
主人亦清真,同余紫霞想。 -
75.《斋中杂兴十首以丈夫贵壮健惨戚非朱颜为韵》 宋·陆游
士生学六经,是为圣人徒。
处当师颜原,出当致唐虞。
斯文阵堂堂,临敌独援枹。
异端满天下,一扫可使无。
乃知立事功,先要定规模。
彼虽力移山,安能夺匹夫! -
76.《庵中独居感怀》 宋·陆游
身愈龙锺发愈稀,流年冉冉迫残晖。
读书十纸勤虽在,上树千回事已非。
仗马曾鸣宜取斥,牧羝虽乳亦忘归。
余生自笑知何似?万里辽天老令威。 -
77.《燕堂独坐意象殊愦愦起登子城作此诗》 宋·陆游
睡魔困衰翁,白日坐兀兀;忽然振衣起,目了尚如鹘。
凭高望中原,佳气未消歇,逆贼稽大刑,痛愤深至骨。
新霜下昌陵,草有胡马齕,羽林百万士,何日闻北伐?贱臣官有守,不敢叫行阙。
梦中涉黄河,太行高硉矹。 -
78.《独至遯庵避暑庵在大竹林中》 宋·陆游
世俗元非不汝忘,汝归安取醉为乡?药苗野蔌山家味,柏子松房道室香。
一卷隐书为日课,数声啼鸟谢年光。
客来莫笑茆茨陋,占尽炎天一味凉。 -
79.《重午山蹊独步》 宋·洪咨夔
扶病索清荫,循林步幽霏。
花拈勃姑饭,草拾虾蟆衣。
良药觞手是,壮容转头非。
易补天上漏,难驻人间晖。 -
80.《御笔赐字诗》 宋·蔡襄
皇华使者临清晨,手开宝轴香煤新。
沿名与字发深旨,宸毫洒落奎鉤文。
精神高远照日月,势力雄健生风云。
混然气质不可写,乃知学到非天真。