-
1.《世无良猫》 清·乐钧
某恶鼠,破家求良猫。
厌以腥膏,眠以毡罽。
猫既饱且安,率不食鼠,甚者与鼠游戏,鼠以故益暴。
某恐,遂不复蓄猫,以为天下无良猫也。
是无猫邪,是不会蓄猫也。 -
2.《乞猫》 明·刘基
赵人患鼠,乞猫于中山。
中山人予之猫,猫善捕鼠及鸡。
月余,鼠尽而鸡亦尽。
其子患之,告其父曰:“盍去诸?”其父曰:“是非若所知也。 -
3.《予家畜狸花二猫一日狸者获鼠未食而花者私窃》 宋·强至
狸猫得鼠活未食,戏局之地或前后。
猫欺鼠困纵不逐,岂防厥类怠其守。
花猫狡计伺狸怠,帖耳偷衔背之走。
家人莫究狸所得,只见花衔鼠在口。 -
4.《二猫诗》 宋·卫博
地偏人迹希,斋厨冷如刷。
老僧挑野菜,岂识腥与血。
饥鼠知自迁,畜猫竟徒设。
我来客南斋,盘餐稍罗列。 -
5.《焦君以锦鸡为赠文彩可爱性复驯狎终日为家猫》 宋·张舜民
鲁恭感物性能驯,因把华虫赠里仁。
虽有文章堪悦目,却无言语解谋身。
只愁猫犬常窥汝,胡不山林远避人。
好在旧笼还旧主,便当归放涧之滨。 -
6.《怜猫示内》 宋·陈著
黑花一衔蝉,畜之今几年。
捕攫奔走捷,巧黠乃其天。
一脔亦割啗,分与眠席眠。
迩来主人出,出久厨无烟。 -
7.《代呼延信夫以笋乞猫於韩子云》 宋·章甫
官居城一隅,屋漏如野处。
辛勤补绿萝,仅可待风雨。
移家幸亡恙,所苦多硕鼠。
齧衣费纫缝,盗肉恣含咀。 -
8.《余博士家猫相乳歌》 宋·戴表元
上饶余宗钟鼎家,孙枝十世犹清华。
南昌博士最贤者,膝下烨烨开绯牙。
我行其庭值供顿,食指半千声不哗。
女帨男鞶况修谨,冠立童趋知等差。 -
9.《又判争猫儿状》 唐·裴谞
猫儿不识主,傍家搦老鼠。
两家不须争,将来与裴谞。 -
10.《猫儿峰》 宋·林锡翁
猫儿峰小眼精光,来护仙家石廪粮。
回顾威风何凛凛,山中安得有拖肠。 -
11.《谢惠猫儿头笋》 宋·苏轼
长沙一日煨笾笋,鹦鹉洲前人未知。
走送烦公助汤饼,猫头突兀鼠穿篱。 -
12.《乞猫》 宋·黄庭坚
秋来鼠辈欺猫死,窥瓮翻盘搅夜眠。
闻道狸奴将数子,买鱼穿柳聘衔蝉。 -
13.《谢人惠猫头笋》 宋·黄庭坚
长沙一月煨鞭笋,鹦鹉洲前人未知。
走送烦公助汤饼,猫头突兀想穿篱。 -
14.《祭猫》 宋·梅尧臣
自有五白猫,鼠不侵我书。
今朝五白死,祭与饭与鱼。
送之於中河,{左口右兄}尔非尔疏。
昔尔啮一鼠,衔鸣遶庭除。 -
15.《乞猫二首》 宋·曾几
春来鼠壤有馀蔬,乞得猫奴亦已无。
青蒻裹盐仍裹茗,烦君为致小於菟。 -
16.《招陆务观食江西笋归有绝句云色如玉版猫头笋》 宋·周必大
东厨日日厌侯鲭,却羡萍虀捣韭根。
如我乃真寒乞耳,只知肉味笋殊村。 -
17.《玉汝惠猫头笋》 宋·韩维
汉臣问鹏曾游地,腊祭迎猫始出林。
解箨光先凝片玉,含甘珍重等兼金。 -
18.《友人董耘馈长沙猫笋廌以享太史公太史公辄作》 宋·李廌
节藏泥滓气凌空,荐俎宁知肉味重。
未许韦编充简策,已胜丝黍诳蛟龙。
短萌任逐霜刀重,美干须烦雪壤封。
他日要令高士爱,不应常共宰夫供。 -
19.《所居苦多鼠近得一猫子畜之虽未能捕而鼠渐知》 宋·郑刚中
嫩白轻斑尚带痴,敛身摇尾未成威。
已知穴内两端者,祗齧馀蔬少退肥。 -
20.《食枸杞猫头筍》 宋·李石
一毛沼泪未宜轻,甘脆提携慰客情。
仙狗吠林堪小摘,乳猫蹲竹得春萌。
齿牙风露虽云美,口腹朝昏只旋营。
尚献一芹裨玉食,天庖回首隔重城。