-
121.《皇砖叹》 明·孙宜
龙舆凤驾西南行,有敕谋广承天城。
亚卿奉诏区画当,内侍督作简命精。
湖南州县半雕敝,募徒取具无横征。
昨来羽檄冲宵至,御堲皇砖坐兹地。 -
122.《观冯生所藏倭王锦袍歌》 明·王志坚
冯生示我倭锦袍,腥风凛凛寒发毛。
天吴紫凤恍惚是,水底鲛人亲自缫。
倭王昔日乘潮入,箕子城头鬼夜泣。
道旁瓦砾青珊瑚,茫茫衰草人膏湿。 -
123.《建德县三十韵》 明·魏观
乘舟至建德,颇爱山水清。
山水虽可爱,人烟苦凋零。
种麦当县前,迂径入县庭。
瓦烁存故基,小小才有厅。 -
124.《怀式古生》 明·许伯旅
岩色幽栖地,泉溪十里村。
夕阳山在屋,秋水月当门。
委巷无车辙,贫家有瓦盆。
百年尘外意,寥阔共谁论。 -
125.《经盐山废县》 明·杨文卿
何年移置青齐道,遗壤颓墉犹四围。
白露满田牛上冢,淡烟浮庙草钩衣。
客过都当瓦砾后,鹤来岂止人民非。
秦宫汉殿亦兴废,天地无穷哀雁飞。 -
126.《丁卯春日泊吴趋偶登逆旅小楼望啸碧堂有感三》 明·于嘉
碧瓦粘云学翠微,莺花犹是绮筵非。
谁停暗佩朝蛾敛,剩射明琼夜蜡肥。
蓄水玷台须得住,藏山环堵尚愁飞。
香衢火浣成帷立,转忆当时著敝衣。 -
127.《洛阳剑客歌为程景阳作》 明·赵滂
洛阳古称豪杰窟,奇材剑客尤超忽。
汉家三十六将军,剧孟归来如敌国。
争夸玉贝高拄颐,曼胡短后供儿嬉。
平生耻学一人敌,胸中耿耿谁能知。 -
128.《木介行》 明·朱长春
空溪淅淅复淅淅,一夜风响如霹雳。
云纷天晦急雪来,半是虚花半成汁。
初时点户湿有声,瑟如帘下击秦筝。
须臾上下雨且冻,满地蹴裂黄河冰。 -
129.《庭松》 唐·白居易
堂下何所有?十松当我阶。
乱立无行次,高下亦不齐。
高者三丈长,下者十尺低。
有如野生物,不知何人栽。 -
130.《新昌新居书事四十韵因寄元郎中张博士》 唐·白居易
冒宠已三迁,归朝始二年。
囊中贮余俸,园外买闲田。
狐兔同三径,蒿莱共一壥。
新园聊铲秽,旧屋且扶颠。 -
131.《与王郎昆仲及儿子迈,遶城观荷花,登岘山亭》 宋·苏轼
苕水如汉水,鳞鳞鸭头青。
吴兴胜襄阳,万瓦浮青冥。
我非羊叔子,愧此岘山亭。
悲伤意则同,岁月如流星。
从我两王子,高鸿插修翎。
湛辈何足道,当以德自铭。 -
132.《密州宋国博以诗见纪在郡杂咏次韵答之》 宋·苏轼
吾观二宋文,字字照缣素。
渊源皆有考,奇险或难句。
后来邈无继,嗣子其殆庶。
胡为尚流落,用舍真有数。 -
133.《王齐万秀才寓居武昌县刘郎洑正与伍洲相对伍》 宋·苏轼
君家稻田冠西蜀,捣玉扬珠三万斛。
塞江流aa24起书楼,碧瓦朱栏照山谷。
倾家取乐不论命,散尽黄金如转烛。
惟余旧书一百车,方舟载入荆江曲。 -
134.《病中大雪数日未尝起观虢令赵荐以诗相属戏用》 宋·苏轼
经旬卧斋阁,终日亲剂和。
不知雪已深,但觉寒无奈。
飘萧窗纸鸣,堆压檐板堕。
(关中皆以板为檐。 -
135.《鱼蛮子》 宋·苏轼
江淮水为田,舟楫为室居。
鱼虾以为粮,不耕自有余。
异哉鱼蛮子,本非左衽徒。
连排入江住,竹瓦三尺庐。 -
136.《与王郎昆仲及儿子迈绕城观荷花登岘山亭晚入》 宋·苏轼
昨夜雨鸣渠,晓来风袭月。
萧然欲秋意,溪水清可啜。
环城三十里,处处皆佳绝。
蒲莲浩如海,时见舟一叶。 -
137.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
138.《次韵孔毅父久旱已而甚两三首》 宋·苏轼
去年东坡拾瓦砾,自种黄桑三百尺。
今年刈草盖雪堂,日炙风吹面如墨。
平生懒惰今始悔,老在劝农天所直。
沛然例赐三尺雨,造物无心怳难测。 -
139.《聚星堂雪》 宋·苏轼
窗前暗响鸣枯叶,龙公试手初行雪。
映空先集疑有无,作态斜飞正愁绝。
众宾起舞风竹乱,老守先醉霜松折。
恨无翠袖点横斜,只有微灯照明灭。 -
140.《答吕梁仲屯田》 宋·苏轼
乱山合沓围彭门,官居独在悬水村。
(吕梁地名。
)居民萧条杂麋鹿,小市冷落无鸡豚。
黄河西来初不觉,但讶清泗流奔浑。