-
1.《甜瓜》 宋·释心月
不惜浑崙次第佥,把将来语太无厌。
而今一片落谁手,管取甜时彻蒂甜。 -
2.《哨遍·高祖还乡》 元·睢景臣
社长排门告示,但有的差使无推故,这差使不寻俗。
一壁厢纳草也根,一边又要差夫,索应付。
又是言车驾,都说是銮舆,今日还乡故。
王乡老执定瓦台盘,赵忙郎抱着酒胡芦。 -
3.《偈颂六十首》 宋·释昙华
云门露,猛如虎。
达磨师,不是祖。
岂不见盐官老须弥为槌,虚空为鼓。
又不见禾山老解打鼓。
休莽卤,甜瓜彻蒂甜,苦瓠连根苦。 -
4.《拈古十四首》 宋·释法薰
即心即佛,甜瓜甜彻蒂。
非心非佛,苦瓠苦连根。
不是心,不是佛,不是物,斫却月中桂,清光迸海门。
个裹若能开正眼,一毫头上定乾坤。 -
5.《偈颂七十六首》 宋·释师范
一二三四五,各各面相睹。
甜瓜彻蔕甜,苦瓠连根苦。 -
6.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
初二出城,归来初五。
十字街头撞见张三,元是山前旧李四。
面目如前,语言如前,语言如故。 -
7.《竹枝歌(三首)》 明·刘基
荣华未必是荣华,园里甜瓜生苦瓜。
记得水边枯楠树,也曾发叶吐鲜花。 -
8.《萧山县下遇雨二首》 宋·周弼
悠悠心厌出江沙,过得丘亭转落斜。
村店自知行客倦,劝尝新酒卖甜瓜。 -
9.《题大赛山中人家》 宋·董嗣杲
课孙课子业桑麻,最喜无人识故家。
八口日支资地力,一头雪色感年华。
甜瓜苦过王戎李,古木枯如博望槎。
岂得不谙培植性,又思寻客学餐霞。 -
10.《颂古五十五首》 宋·释绍昙
胡饼朝朝供一僧,知他结了几生冤。
甜瓜换得胡卢种,才出头来便灭门。 -
11.《解闷十二首》 唐·杜甫
草阁柴扉星散居,浪翻江黑雨飞初。
山禽引子哺红果,溪友得钱留白鱼。
商胡离别下扬州,忆上西陵故驿楼。
为问淮南米贵贱,老夫乘兴欲东流。 -
12.《解闷十二首》 唐·杜甫
草阁柴扉星散居,浪翻江黑雨飞初。
山禽引子哺红果,溪友得钱留白鱼。
商胡离别下扬州,忆上西陵故驿楼。
为问淮南米贵贱,老夫乘兴欲东流。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《扫花游》 宋·杨泽民
素秋渐老,正叶落吴江,雁横南楚。
暮霞散缕。
听寒蝉断续,乱鸦鼓舞。
客舍凄清,那更西风送雨。 -
15.《天净沙·夏》 元·白朴
云收雨过波添,楼高水冷瓜甜,绿树阴垂画檐。
纱厨藤簟,玉人罗扇轻缣。 -
16.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
今朝十五,明朝十六。
瓠苦瓜甜,松直棘曲。
辟支老汉,炎夏衣楮,严冬浴冰,谩自辛勤, -
17.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
18.《次韵谢王粟秀才四首》 宋·项安世
掩关饱黑甜,屏迹慕鸟有。
何心望披拂,注意及衰朽。
劳君催魏徒,过我沮溺耦。
拜手把瓜桃,扪胸愧箕斗。 -
19.《丹霞见灵照女图赞》 宋·释智愚
冤有头,债有主。
天然欲访庞翁,恰好撞著此女。
揣尽家私。
瓜甜蒂苦。
因芘上下不知同,牛奶郎忙涂赤土。