-
321.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
322.《读医士王立方瘦老子传求歌赋此》 明·谢常
瘦老子,吴门生,双瞳碧焰骨有棱,形臞力弱须杖行。
草堂卧病留不得,声名早动金门客。
走书远至阖闾城,起蹑芒屦强匍匐。
春风放舟东海边,相知喜遇王侯贤。 -
323.《丙午中秋与余左司王山人高记室同过张文学宅》 明·徐贲
商飙吹秋天如蓝,出户圆月生东南。
众星次第敛芒角,独有桂影垂毵毵。
澄光无私照应遍,不间污泽兼清潭。
冰轮轧轧上银汉,玉龙左右驾两骖。 -
324.《赠黄道士还九宫山》 明·曾鲁
我家群玉山南陬,君居蒙顶最上头。
相望欲识嗟无由,摇摇心若风中斿。
君从少年慕远游,誓骖笙鹤仍丹丘。
冠星佩月露为裘,口诵赤玉灵书谣。 -
325.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
326.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
327.《重修香山寺毕题二十二韵以纪之》 唐·白居易
阙塞龙门口,祗园鹫岭头。
曾随减劫坏,今遇胜缘修。
再莹新金刹,重装旧石楼。
病僧皆引起,忙客亦淹留。 -
328.《迁居临皋亭》 宋·苏轼
我生天地间,一蚁寄大磨。
区区欲右行,不救风轮左。
虽云走仁义,未免违寒饿。
剑米有危炊,针毡无稳坐。 -
329.《次韵答顿起二首》 宋·苏轼
挽袖推腰踏破绅,旧闻携手上天门。
相逢应觉声容似,欲话先惊岁月奔。
新学已皆従许子,诸生犹自畏何蕃。
殿庐直宿真如梦,犹记忧时策万言。 -
330.《刘壮舆长官是是堂》 宋·苏轼
闲燕言仁义,是非安可无。
非非义之属,是是仁之徒。
非非近乎讪,是是近乎谀。
当为感麟翁,善恶分锱铢。 -
331.《轼欲以石易画晋卿难之穆父欲兼取二物颖叔欲》 宋·苏轼
春冰无真坚,霜叶失故绿。
鹖疑鹏万里,蚿笑夔一足。
二豪争攘袂,先生一捧腹。
明镜既无台,净瓶何用蹙。 -
332.《次韵奉和钱穆父蒋颍叔王仲至诗四首》 宋·苏轼
见和西湖月下听琴谡谡松下风,蔼蔼垅上云。
聊将窃比我,不堪持寄君。
半生寓轩冕,一笑当琴尊。
良辰饮文字,晤语无由醺。 -
333.《王颐赴建州钱监求诗及草书》 宋·苏轼
我昔识子自武功,寒厅夜语樽酒同。
酒阑烛尽语不尽,倦仆立寐僵屏风。
丁宁劝学不死诀,自言亲受方瞳翁。
嗟余闻道不早悟,醉梦颠倒随盲聋。 -
334.《正辅既见和复次前韵慰鼓盆劝学佛》 宋·苏轼
稚川真长生,少従郑公游。
孝章偶不死,免为文举忧。
馀龄会有适,独往岂相攸。
由来警露鹤,不羡撮蚤。 -
335.《二月二十六日雨中熟睡至晚强起出门还作此诗》 宋·苏轼
卯酒困三杯,午餐便一肉。
雨声来不断,睡味清且熟。
昏昏觉还卧,展转无由足。
强起出门行,孤梦犹可续。
泥深竹鸡语,村暗鸠妇哭。
明朝看此诗,睡语应难读。 -
336.《次韵高要令刘湜峡山寺见寄》 宋·苏轼
新闻妙无多,旧学闲可束。
犹当隐季主,未遽逃梅福。
空肠吐馀思,静似蚕缀簇。
寸田结初果,秀若铜生绿。 -
337.《过淮》 宋·苏轼
朝离新息县,初乱一水碧。
暮宿淮南村,已渡千山赤。
麏鼯号古戍,雾雨暗破驿。
回头梁楚郊,永与中原隔。 -
338.《次韵奉和钱穆父、蒋颖叔、王仲至诗四首见和》 宋·苏轼
谡谡松下风,霭霭陇上云。
聊将窃比我,不堪持寄君。
半生寓轩冕,一笑当琴樽。
良辰饮文字,晤语无由醺。 -
339.《和陶连雨独饮二首》 宋·苏轼
平生我与尔,举意辄相然。
岂止磁石针,虽合犹有间。
此外一子由,出处同偏僊。
晚景最可惜,分飞海南天。 -
340.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车辀。
坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十余年中,超超为浪游。