-
341.《送春》 宋·王安石
武陵山下朝买船,风吹宿雾山花鲜。
万家笑语横青天,绮窗罗暮舞婵娟。
小鬟折花叩船舷,玉琖写酒酬金钱。
朱梦飞动浮云巘,天外筦箫来宛转。 -
342.《明妃曲二首》 宋·王安石
其一
明妃初出汉宫时,泪湿春风鬓脚垂。
低徊顾影无颜色,尚得君王不自持。
归来却怪丹青手,入眼平生几曾有; -
343.《韩信》 宋·王安石
韩信寄食常歉然,邂逅漂母能哀怜。
当时哙等何由伍,但有淮阴恶少年。
谁道萧曹刀笔吏,从容一语知人意。
坛上平明大将旗,举军尽惊王不疑。 -
344.《秃山》 宋·王安石
吏役沧海上,瞻山一停舟。
怪此秃谁使,乡人语其由。
一狙山上鸣,一狙从之游。
相匹乃生子,子众孙还稠。 -
345.《过刘贡甫》 宋·王安石
去年约子游山陂,今者仍为大梁客。
天旋日月不少留,称意人间宁易得。
天明径欲相就语,云雪填城万家白。
冬风吹鬣马更骄,一出何由问行迹。 -
346.《寄岳州张使君》 宋·王安石
昔人宁饮建业水,共道不食武昌鱼。
公来建业每自如,亦复不厌武昌居。
武昌山川今可想,绿水透迤烟莽苍。
白鸥晴飞随两桨,岸荠茸茸映鱼网。
投老留连陌上尘,思公一语何由往。 -
347.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
寒云沈屯白日埋,河汉荡坼天如簁。
衡门兼句限泥潦,卧听窾木鸣相挨。
萧辰忽扫纤翳尽,北岭初出青嵬嵬。
微之新诗动我目,烂若火齐金盘堆。 -
348.《潭州新学诗》 宋·王安石
有嘉新学,潭守所作。
守者谁欤,仲庶氏吴。
振养矜寡,衣之褰襦。
黔首鼓歌,吏静不求。 -
349.《次杨乐道韵六首其四——後苑详定书怀》 宋·王安石
文墨由来妙禁中,家传岂独赋河东。
平生听想风声早,数日追随笑语同。
御水新如鸭头绿,宫花更有鹤翎红。
看花弄水聊为乐,不晚朝廷相弱翁。 -
350.《省兵》 宋·王安石
有客语省兵,兵省非所先。
方今将不择,独以兵乘边。
前攻已破散,後距方完坚。
以众亢彼寡,虽危犹幸全。 -
351.《次杨乐道韵六首其四──後苑详定书怀》 宋·王安石
文墨由来妙禁中,家传岂独赋河东。
平生听想风声早,数日追随笑语同。
御水新如鸭头绿,宫花更有鹤翎红。
看花弄水聊为乐,不晚朝廷相弱翁。 -
352.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
353.《太白岭》 宋·王安石
太白巃嵷东南驰,众岭环合青纷披。
烟云厚薄皆可爱,树石疏密自相宜。
阳春已归鸟语乐,溪水不动鱼行迟。
生民何由得处所,与兹鱼鸟相谐熙。 -
354.《拟古》 宋·范成大
弯环楼前月,掩抑楼上人。
人月不得语,相看两凝颦。
西窗回纹机,织遍锦字春。
聊可自持翫,何由将寄君。 -
355.《寒夜》 宋·范成大
万象闲无语,一蛩吟独哗。
肃肃月浸树,满庭穠李花。
风从月中来,吹我两鬓华。
北斗声回环,南斗亦横斜。
人生几良夜,吾行久天涯。
离居隔江汉,何由寄疏麻。 -
356.《沣阳江》 宋·范成大
顺流下沅江,溯流上沣浦。
水深兰芷寒,漂摇惮风雨。
采采不盈掬,何由寄远渚。
洞庭浮天白,遐瞩莽吴楚。
有怀独晤叹,橹声与人语。
暮夜即维舟,苍茫定何许? -
357.《偶作》 宋·辛弃疾
一气同生天地人,不知何者是吾身。
欲依佛老心难住,却对渔樵语益真。
静处时呼酒贤圣,病来稍识药君臣。
由来不乐金朱事,且喜长同垅亩民。 -
358.《晨起》 宋·陆游
孤梦忽自惊,小窗初送明。
珍禽语庭树,可爱不知名。
向者事宦游,尘土过半生;传呼束带出,冬冬尚残更。
山居虽自由,晨起亦有程。
洗砚拂书几,一笑惬幽情。 -
359.《养生》 宋·陆游
禀赋本不强,四十已遽衰,药裹不离手,对酒盘无梨。
岂料今八十,白间犹黑丝,咀嚼虽小艰,幸未如牛?。
昔虽学养生,所遇少硕师,金丹既茫昧,鸾鹤安可期?惟有庖丁篇,可信端不疑。
爱身过拱璧,奉以无缺亏。 -
360.《舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶》 宋·陆游
沿溪得茅店,酒旗出柴荆。
杖头钱已空,一醉何由成?主人语郑重,手把瓮面清,劝我姑小留,溪鱼亦可烹。