-
1.《浪淘沙》 宋·曹勋
归意逐飞鸿。
点点书空。
爱渠南去晓烟中。
不似老人尘土里,一似痴聋。
庭院晚来风。
还过秋容。
旧时与客绕珍丛。
有酒不曾无客醉,欢与秋浓。 -
2.《水调歌头(和王槐城自寿)》 宋·刘辰翁
未信仙都子,曾识老仙翁仙都,槐城所领宫观。
卿卿少年去后,心与道人同。
挥尘不须九锡,开阁苦无长物,闲日醉千钟。
一笑欠伸起,儿戏大槐中时槐城方放妾。 -
3.《夏日田园杂兴》 宋·范成大
梅子金黄杏子肥,麦花雪白菜花稀。
日长篱落无人过,惟有蜻蜓蛱蝶飞。
五月江吴麦秀寒,移秧披絮尚衣单。
稻根科斗行如块,田水今年一尺宽。 -
4.《水调歌头·未信仙都子》 宋·刘辰翁
未信仙都子,曾识老仙翁。
卿卿少年去後,心与道人同。
挥麈不须九锡,开阁苦无长物,闲日醉千锺。
一笑欠伸起,儿戏大槐中。 -
5.《自嘲》 近代·汪精卫
我也不闹什幺瘦与肿,我也不算什幺私与公,我也不解什幺穷与通。
说懵懂处且多懵懂。
梅兰竹石里寻一个痴聋,浮光波影间博一个虚庸,电闪火石里剩一个活无用。 -
6.《夏日田园杂兴》 宋·范成大
蜩螗千万沸斜阳,蛙黾无边聒夜长。
不把痴聋相对治,梦魂争得到藜床? -
7.《自嘲二绝》 宋·范成大
恶声恶色横相干,觌面须臾万箭攒;
有客痴聋都不动,方知我被见闻漫。 -
8.《步步娇·贫子吃好酒》 宋·无名氏
贫子吃好酒。
吃得酩酊休。
万事都不挂心头。
任毁任谤落一筹。
痴聋暗哑汉,真修。 -
9.《连年视听不明有耳雨空花之对今岁尤甚戏成小》 宋·周必大
夜雨稀闻闻耳雨,春花微见见空花。
自怜他日盲宰相,今复痴聋作富家。 -
10.《逍遥咏》 宋·宋太宗
喑痖痴聋病,求医大法王。
贪瞋无相体,正定得清凉。
达者通贤圣,迷情任意狂。
分明如是说,寂静有闲忙。 -
11.《病起三首》 宋·杨公远
病起觉痴聋,徐行脚蹑空。
杖能供半力,药已奏全功。
整顿身仍健,优游道未穷。
呼儿涤泓颖,拂素貌渔翁。 -
12.《始生书怀》 宋·杨公远
非贤非智半痴聋,性禀天然雅淡中。
閒阅废兴槐国梦,细思得失楚人吊。
事无欺世心何愧,诗为伤时句不工。
却谢梅花开几点,年年此日伴人翁。 -
13.《减字木兰花(痴)》 宋·沈瀛
心如皎止。
何必佯痴藏暗喜。
聋不听风。
要得人情内外通。
半醨半酒。
痴黠恺之真短寿。
莫折随何。
宁可书痴胜彼多。
高祖折随何为腐儒。 -
14.《味道》 唐·韩偓
如含瓦砾竟何功,痴黠相兼似得中。
心系是非徒怅望,事须光景旋虚空。
升沉不定都如梦,毁誉无恒却要聋。
弋者甚多应扼腕,任他闲处指冥鸿。 -
15.《味道》 唐·韩偓
如含瓦砾竟何功,痴黠相兼似得中。
心系是非徒怅望,事须光景旋虚空。
升沉不定都如梦,毁誉无恒却要聋。
弋者甚多应扼腕,任他闲处指冥鸿。 -
16.《代宗引谚》 唐·佚名
不痴不聋,不作阿家阿翁。
-
17.《爱孤云》 宋·贺铸
闲爱孤云静爱僧。
得良朋。
清时有味是无能。
矫聋丞。
况复早年豪纵过,病婴仍。
如今痴钝似寒蝇。
醉懵腾。 -
18.《渔家傲·听说娑婆无量苦》 元·梵琦
听说娑婆无量苦。
如今业债前来负。
贼劫货财身被虏。
逢狼虎。
挑生咒死兼巫蛊。
奴婢辛勤依恶主。
黑疮白癞聋和瞽。
丑恶愚痴相与处。
谁怜汝。
发心归命慈悲父。 -
19.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
20.《香入云亭为高子章赋》 宋·杜去轻
山麓有庭存古意,不种凡花惟种桂。
苔葑藓剥迸鳞皱,雪劲霜顽聋苍翠。
栽培岂解一日成,爱惜至今尤不易。
来人不必问典型,对此俨然前辈是。