-
1.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
2.《泷冈阡表》 宋·欧阳修
呜呼!惟我皇考崇公,卜吉于泷冈之六十年,其子修始克表于其阡。
非敢缓也,盖有待也。
修不幸,生四岁而孤。
太夫人守节自誓;居穷,自力于衣食,以长以教俾至于成人。 -
3.《周颂·雝》 先秦·佚名
有来雝雝,至止肃肃。
相维辟公,天子穆穆。
于荐广牡,相予肆祀。
假哉皇考!绥予孝子。
宣哲维人,文武维后。
燕及皇天,克昌厥后。
绥我眉寿,介以繁祉,既右烈考,亦右文母。 -
4.《柳子厚墓志铭》 唐·韩愈
子厚,讳宗元。
七世祖庆,为拓跋魏侍中,封济阴公。
曾伯祖奭,为唐宰相,与褚遂良、韩瑗俱得罪武后,死高宗朝。
皇考讳镇,以事母弃太常博士,求为县令江南。 -
5.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
6.《周颂·访落》 先秦·佚名
访予落止,率时昭考。
于乎悠哉,朕未有艾。
将予就之,继犹判涣。
维予小子,未堪家多难。
绍庭上下,陟降厥家。
休矣皇考,以保明其身。 -
7.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
8.《周颂·闵予小子》 先秦·佚名
闵予小子,遭家不造,嬛嬛在疚。
于乎皇考,永世克孝。
念兹皇祖,陟降庭止。
维予小子,夙夜敬止。
于乎皇王,继序思不忘。 -
9.《访落》 先秦·诗经
访予落止,率时昭考。
於乎悠哉,朕未有艾。
将予就之,继犹判涣。
维予小子,未堪家多难。
绍庭上下,陟降厥家。
休矣皇考,以保明其身。 -
10.《灵芝篇》 魏晋·曹植
灵芝生王地。
朱草被洛滨。
荣华相晃耀。
光采晔若神。 -
11.《常祀五享三首》 宋·真宗
皇祖皇考,配帝配天。
骏奔叶相,神保言旋。
祝以孝告,嘏以兹宣。
去来永慕,宗事惟虔。 -
12.《郊庙歌辞·祭汾阴乐章·寿和》 唐·苏颋
礼物斯具,乐章乃陈。
谁其作主,皇考圣真。
对越在天,圣明佐神。
窅然汾上,厚泽如春。 -
13.《祭汾阴乐章(寿和)》 唐·苏颋
礼物斯具,乐章乃陈。
谁其作主,皇考圣真。
对越在天,圣明佐神。
窅然汾上,厚泽如春。 -
14.《诗》 魏晋·曹植
皇考建世业。
余从征四方。
栉风而沐雨。
万里蒙露霜。
剑戟不离手。
铠甲为衣裳。 -
15.《北山之高寿北山何先生》 宋·金履祥
明明天子,丕承皇考。
曰求多闻,曰咨有道。
天子曰都。
咨尔夫子,为世宗儒。 -
16.《琴操·拘幽操》 宋·曹勋
风入我室兮,霜入我衣。
言不敢发兮,声不敢悲。
惟皇考有训兮,余罪之归。
余心耿耿兮,其知者为谁。 -
17.《悼邦节弟》 宋·姜特立
皇考怜同出,青已并庐。
前春曾访我,无月不来书。
易感中年后,难忘少长初。
倏然成梦幻,岁晚重欷嘘。 -
18.《丁酉生日二首》 宋·方回
今年五月冷非常,拥袖无聊一老尫。
应俗但宜司马好,全生不必次公狂。
绛人甲子差相近,皇考庚寅暗自伤。
病酒客楼听泥屐,愁边更用雨淋浪。 -
19.《理宗明堂前朝享二首》 宋·真宗
假哉皇考,必世后仁。
嘉靖我邦,兴物皆春。
之纯之德,克配穹旻。
馀庆渊如,佑我后人。 -
20.《大观宗祀明堂五首》 隋代·佚名
于昭皇考,大明社神。
定章文思,宜民宜人。
严父之道,陟配于天。
躬行孝容,有孚于先。