-
61.《古鉴》 唐·鲍溶
古鉴含灵气象和,蛟龙盘鼻护金波。
隐山道士未曾识,负局先生不敢磨。
曾向春窗分绰约,误回秋水照蹉跎。
世间纵有应难比,十斛明珠酬未多。 -
62.《武侯庙古柏》 唐·雍陶
密叶四时同一色,高枝千岁对孤峰。
此中疑有精灵在,为见盘根似卧龙。 -
63.《灵台家兄古镜歌》 唐·薛逢
一尺圆潭深黑色,篆文如丝人不识。
耕夫云住赫连城,赫连城下亲耕得。
镜上磨莹一月馀,日中渐见菱花舒。 -
64.《下黄耳盘》 唐·许棠
独下黄盘路,多虞部落连。
云晴仍著地,树古自参天。
乱鸟飞人上,惊麋起马前。
行行无郡邑,唯见虎狼烟。 -
65.《和薛监察题兴善寺古松(薛一作崔)》 唐·张乔
种在法王城,前朝古寺名。
瘦根盘地远,香吹入云清。
鹤动池台影,僧禅雨雪声。
看来人旋老,因此叹浮生。 -
66.《和薛监察题兴善寺古松(薛一作崔)》 唐·张乔
种在法王城,前朝古寺名。
瘦根盘地远,香吹入云清。
鹤动池台影,僧禅雨雪声。
看来人旋老,因此叹浮生。 -
67.《和友人许裳题宣平里古藤》 唐·张蠙
欲结千年茂,生来便近松。
迸根通井润,交叶覆庭秾。
历代频更主,盘空渐变龙。
昼风圆影乱,宵雨细声重。 -
68.《蟠溪怀古》 唐·孟宾于
良哉吕尚父,深隐始归周。
钓石千年在,春风一水流。
松根盘藓石,花影卧沙鸥。
谁更怀韬术,追思古渡头。 -
69.《蟠溪怀古》 唐·孟宾于
良哉吕尚父,深隐始归周。
钓石千年在,春风一水流。
松根盘藓石,花影卧沙鸥。
谁更怀韬术,追思古渡头。 -
70.《江次维舟登古寺》 唐·李中
辍棹因过古梵宫,荒凉门径锁苔茸。
绿阴满地前朝树,清韵含风后殿钟。
童子纵慵眠坏榻,老僧耽话指诸峰。
吟馀却返来时路,回首盘桓尚驻筇。 -
71.《府试古镜》 唐·无名氏
旧是秦时镜,今来古匣中。
龙盘初挂月,凤舞欲生风。
石黛曾留殿,朱光适在宫。
应祥知道泰,监物觉神通。
肝胆诚难隐,妍媸信易穷。
幸居君子室,长愿免尘蒙。 -
72.《古松》 唐·齐己
雷电不敢伐,鳞皴势万端。
蠹依枯节死,蛇入朽根盘。
影浸僧禅湿,声吹鹤梦寒。
寻常风雨夜,应有鬼神看。 -
73.《松化为石(近闻金华山古松化为石)》 唐·齐己
盘根几耸翠崖前,却偃凌云化至坚。
乍结精华齐永劫,不随凋变已千年。
逢贤必用镌辞立,遇圣终将刻印传。
肯似荆山凿馀者,藓封顽滞卧岚烟。 -
74.《古松歌》 唐·庄南杰
山上山下松,森沈翠盖烟。
龟鳞犀甲锁支体,泉声雨脚洗春风。
深碧麈尾扫冥濛,浅黄龙腹盘穹崇。
拏天攫地数千尺,恐作云雨归维嵩。
维嵩成大厦,莫遣邂逅逢樵者。 -
75.《金人捧露盘(越州越王台)》 宋·汪元量
越山云,越江水,越王台。
个中景、尽可徘徊。
凌高放目,使人胸次共崔嵬。
黄鹂紫燕报春晚,劝我衔杯。 -
76.《送李愿归盘谷序》 唐·韩愈
太行之阳有盘谷。
盘谷之间,泉甘而土肥,草木丛茂,居民鲜少。
或曰:“谓其环两山之间,故曰‘盘’。
”或曰:“是谷也,宅幽而势阻,隐者之所盘旋。 -
77.《游云居怀古》 明·真可
千尺盘桓到上方,云居萧索实堪伤。
赵州关外秋风冷,佛印桥头夜月凉。
唐宋碑题文字古,苏黄翰墨藓苔苍。
最怜清净金仙地,返作豪门放牧场。 -
78.《盘江行》 明·何景明
四山壁立色如赭,盘江横流绝壁下。
惊涛赴壑奔万牛,峻坂悬空容一马。
危丛古树何阴森,寻常行客谁敢临。
徭妇清晨出深洞,虎辟白昼行空林。 -
79.《古松》 宋·石延年
直气森森耻屈盘,铁衣生涩紫鳞干。
影摇千尺龙蛇动,声撼半天风雨寒。
苍藓静缘离石上,绿萝高附入云端。
报言帝座抡才者,便作明堂一柱看。 -
80.《赠篆书吴全仲古风》 宋·欧阳光祖
黄帝史仓初作书,依类象形书亦疏。
兽蹄鸟迹颇奇怪,乾端坤倪微发舒。
周籀大篆十五篇,体制渐与苍史殊。
秦兼七国有天下,混一土字同书车。