-
1.《赠退斋同年贡举》 宋·吴语溪
看花携手鬓俱青,一转头来昨梦惊。
四海同年今有几,相逢此日得无情。
著书君已名千载,废学吾方悔半生。
离合升沉何足计,相期进德是功名。 -
2.《和胡应祥游石进韵》 宋·陈文蔚
世间潢潦水,可叹无根源。
盈满涸可待,骤雨空翻盆。
鹅峰此邦镇,秀润草木繁。
泄为石井泉,永与天地存。 -
3.《寄进士崔鲁范》 唐·郑准
洛阳才子旧交知,别后干戈积咏思。
百战市朝千里梦,三年风月几篇诗。
山高雁断音书绝,谷背莺寒变化迟。
会待路宁归得去,酒楼渔浦重相期。 -
4.《宿沈彬进士书院》 唐·齐己
相期只为话篇章,踏雪曾来宿此房。
喧滑尽消城漏滴,窗扉初掩岳茶香。
旧山春暖生薇蕨,大国尘昏惧杀伤。
应有太平时节在,寒宵未卧共思量。 -
5.《送曹进士知贵池》 明·罗玘
到江真几里,为县可三年。
心自难忘蜀,官还只住燕。
莺花萦别酒,杨柳夹行船。
向日登瀛客,相期禁御边。 -
6.《学厅桃符》 宋·方蒙仲
头胪如此可何官,习气居然简册间。
似有宿缘吾士友,差强人意此溪山。
青衿笑语非为冷,黄卷工夫可得闲。
珍重相期进明德,莫教具索有惭颜。 -
7.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
8.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
9.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
10.《寄施进之》 宋·赵蕃
我游尖峰回,一步成数憩。
仰攀松夭矫,俯睨石贔屭。
路穷入平野,飞鸟迎决眦。
庐舍半茅瓦,阡陌相栉比。