-
1.《相和歌辞·箜篌引》 唐·李贺
公乎公乎,提壶将焉如。
屈平沉湘不足慕,徐衍入海诚为愚。
公乎公乎,床有菅席盘有鱼, -
2.《相和歌辞·公无渡河》 唐·王建
渡头恶天两岸远,波涛塞川如叠坂。
幸无白刃驱向前,何用将身自弃捐。
蛟龙啮尸鱼食血,黄泥直下无青天。
男儿纵轻妇人语,惜君性命还须取。
妇人无力挽断衣,舟沉身死悔难追。
公无渡河公自为。 -
3.《相和歌辞·公无渡河》 唐·王睿
浊波洋洋兮凝晓雾,公无渡河兮公苦渡。
风号水激兮呼不闻,提壶看入兮中流去。
浪摆衣裳兮随步没,沉尸深入兮蛟螭窟。
蛟螭尽醉兮君血干,推出黄沙兮泛君骨。 -
4.《相和歌辞·江南曲》 唐·宋之问
妾住越城南,离居不自堪。
采花惊曙鸟,摘叶喂春蚕。
懒结茱萸带,愁安玳瑁簪。
侍臣消瘦尽,日暮碧江潭。 -
5.《相和歌辞·江南曲》 唐·刘昚虚
美人何荡漾,湖上风月长。
玉手欲有赠,裴回双鸣珰。
歌声随渌水,怨色起朝阳。
日暮还家望,云波横洞房。 -
6.《相和歌辞·江南曲》 唐·丁仙芝
长干斜路北,近浦是儿家。
有意来相访,明朝出浣纱。
发向横塘口,船开值急流。
知郎旧时意,且请拢船头。 -
7.《相和歌辞·江南曲八首》 唐·刘希夷
暮宿南洲草,晨行北岸林。
日悬沧海阔,水隔洞庭深。
烟景无留意,风波有异浔。
岁游难极目,春戏易为心。 -
8.《相和歌辞·江南曲》 唐·李贺
汀洲白蘋草,柳恽乘马归。
江头楂树香,岸上蝴蝶飞。
酒杯若叶露,玉轸蜀桐虚。
朱楼通水陌,沙暖一双鱼。 -
9.《相和歌辞·江南曲》 唐·李商隐
郎船安两桨,侬舸动双桡。
扫黛开宫额,裁裙约楚腰。
乖期方积思,临醉欲拼娇。
莫以采菱唱,欲羡秦台箫。 -
10.《相和歌辞·江南曲》 唐·韩翃
长乐花枝雨点消,江城日暮好相邀。
春楼不闭葳蕤锁,绿水回通宛转桥。 -
11.《相和歌辞·江南曲》 唐·温庭筠
妾家白蘋浦,日上芙蓉楫。
轧轧摇桨声,移舟入茭叶。
溪长茭叶深,作底难相寻。
避郎郎不见,鸂鶒自浮沉。 -
12.《相和歌辞·江南曲》 唐·张籍
江南人家多橘树,吴姬舟上织白纻。
土地卑湿饶虫蛇,连木为牌入江住。
江村亥日长为市,落帆渡桥来浦里。 -
13.《相和歌辞·江南曲》 唐·罗隐
江烟湿雨鲛绡软,漠漠远山眉黛浅。
水国多愁又有情,夜槽压酒银船满。
绷丝采怨凝晓空,吴王台榭春梦中。
鸳鸯鸂鶒唤不起,平铺渌水眠东风。
西陵路边月悄悄,油壁轻车嫁苏小。 -
14.《相和歌辞·江南曲》 唐·陆龟蒙
为爱江南春,涉江聊采蘋.水深烟浩浩,空对双车轮。
车轮明月团,车盖浮云盘。
云月徒自好,水中行路难。
遥遥洛阳道,夹岸生春草。
寄语棹船郎,莫夸风浪好。 -
15.《相和歌辞·江南曲》 唐·陆龟蒙
鱼戏莲叶间,参差隐叶扇。
鸀鳿窥,潋滟无因见。
鱼戏莲叶东,初霞射红尾。
傍临谢山侧,恰值清风起。 -
16.《相和歌辞·度关山》 唐·李端
雁塞日初晴,胡关雪复平。
危竿缘广漠,古窦傍长城。
拔剑金星出,弯弧玉羽鸣。
谁知系虏者,贾谊是书生。 -
17.《相和歌辞·关山曲》 唐·马戴
金锁耀兜鍪,黄云拂紫骝。
叛羌旗下戮,陷壁夜中收。
霜霰戎衣故,关河碛气秋。
箭创殊未合,更遣击兰州。 -
18.《相和歌辞·蒿里》 唐·贯休
兔不迟,乌更急,但恐穆王八骏,著鞭不及。
所以蒿里,坟出蕺蕺。
气凌云天,龙腾凤集。 -
19.《相和歌辞·挽歌》 唐·赵微明
寒日蒿上明,凄凄郭东路。
素车谁家子,丹旐引将去。
原下荆棘丛,丛边有新墓。
人间痛伤别,此是长别处。
旷野何萧条,青松白杨树。 -
20.《相和歌辞·挽歌二首》 唐·于鹄
阴风吹黄蒿,挽歌渡秋水。
车马却归城,孤坟月明里。
双辙出郭门,绵绵东西道。
送死多于生,几人得终老。