-
81.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
82.《孤松篇》 唐·刘希夷
蚕月桑叶青,莺时柳花白。
澹艳烟雨姿,敷芬阳春陌。
如何秋风起,零落从此始。
独有南涧松,不叹东流水。 -
83.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
84.《卧病家园》 唐·陈子昂
世上无名子,人间岁月赊。
纵横策已弃,寂寞道为家。
卧病谁能问,闲居空物华。
犹忆灵台友,栖真隐太霞。
还丹奔日御,却老饵云芽。
宁知白社客,不厌青门瓜。 -
85.《送考功武员外学士使嵩山署舍利塔》 唐·张说
怀玉泉,恋仁者,寂灭真心不可见,空留影塔嵩岩下。
宝王四海转千轮,金昙百粒送分身。
山中二月娑罗会,虚呗遥遥愁思人。 -
86.《酬忠公林亭》 唐·包融
江外有真隐,寂居岁已侵。
结庐近西术,种树久成阴。
人迹乍及户,车声遥隔林。
自言解尘事,咫尺能辎尘。 -
87.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念,横有朝露身。
如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。
洗心讵悬解,悟道正迷津。 -
88.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
89.《题眄上人禅居》 唐·储光羲
真王清净子,燕居复行心。
结宇邻居邑,寤言非远寻。
丹青丈室满,草树一庭深。
秀色玄冬发,交枝白日阴。
江流映朱户,山鸟鸣香林。
独住已寂寂,安知浮与沉。 -
90.《寻龙井杨老》 唐·刘长卿
柴门草舍绝风尘,空谷耕田学子真。
泉咽恐劳经陇底,山深不觉有秦人。
手栽松树苍苍老,身卧桃园寂寂春。
唯有胡麻当鸡黍,白云来往未嫌贫。 -
91.《宿大通和尚塔,敬赠如上人,兼呈常、孙二山人》 唐·崔曙
支公已寂灭,影塔山上古。
更有真僧来,道场救诸苦。
一承微妙法,寓宿清净土。
身心能自观,色相了无取。 -
92.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
93.《当涂赵炎少府粉图山水歌》 唐·李白
峨眉高出西极天,罗浮直与南溟连。
名公绎思挥彩笔,驱山走海置眼前。
满堂空翠如可扫,赤城霞气苍梧烟。
洞庭潇湘意渺绵,三江七泽情洄沿。 -
94.《赠韦秘书子春二首》 唐·李白
谷口郑子真,躬耕在岩石。
高名动京师,天下皆籍籍。
斯人竟不起,云卧从所适。
苟无济代心,独善亦何益。 -
95.《赠清漳明府侄聿》 唐·李白
我李百万叶,柯条布中州。
天开青云器,日为苍生忧。
小邑且割鸡,大刀伫烹牛。
雷声动四境,惠与清漳流。 -
96.《于五松山赠南陵常赞府》 唐·李白
为草当作兰,为木当作松。
兰秋香风远,松寒不改容。
松兰相因依,萧艾徒丰茸。
鸡与鸡并食,鸾与鸾同枝。 -
97.《送于十八应四子举落第还嵩山》 唐·李白
吾祖吹橐籥,天人信森罗。
归根复太素,群动熙元和。
炎炎四真人,摛辩若涛波。
交流无时寂,杨墨日成科。 -
98.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
99.《日夕山中忽然有怀》 唐·李白
久卧青山云,遂为青山客。
山深云更好,赏弄终日夕。
月衔楼间峰,泉漱阶下石。
素心自此得,真趣非外惜。
鼯啼桂方秋,风灭籁归寂。
缅思洪崖术,欲往沧海隔。
云车来何迟,抚几空叹息。 -
100.《庐山东林寺夜怀》 唐·李白
我寻青莲宇,独往谢城阙。
霜清东林钟,水白虎溪月。
天香生虚空,天乐鸣不歇。
宴坐寂不动,大千入毫发。
湛然冥真心,旷劫断出没。