-
121.《寄阎防(防时在终南丰德寺读书)》 唐·刘昚虚
青冥南山口,君与缁锡邻。
深路入古寺,乱花随暮春。
纷纷对寂寞,往往落衣巾。
松色空照水,经声时有人。 -
122.《山中作》 唐·沈千运
栖隐非别事,所愿离风尘。
不辞城邑游,礼乐拘束人。
迩来归山林,庶事皆吾身。
何者为形骸,谁是智与仁。
寂寞了闲事,而后知天真。
咳唾矜崇华,迂俯相屈伸。
如何巢与由,天子不知臣。 -
123.《入南山至全师兰若》 唐·李益
木陨水归壑,寂然无念心。
南行有真子,被褐息山阴。
石路瑶草散,松门寒景深。
吾师亦何爱,自起定中吟。 -
124.《风筝》 唐·司空曙
高风吹玉柱,万籁忽齐飘。
飒树迟难度,萦空细渐销。
松泉鹿门夜,笙鹤洛滨朝。
坐与真僧听,支颐向寂寥。 -
125.《同清江师月夜听坚正二上人为怀州转法华经歌》 唐·朱湾
若耶谿畔云门僧,夜闲燕坐听真乘。
莲花秘偈药草喻,二师身住口不住。
凿井求泉会到源,闭门避火终迷路。 -
126.《游烂柯山四首》 唐·李深
寻源路不迷,绝顶与云齐。
坐引群峰小,平看万木低。
双林春色上,正有子规啼。
嵌空横洞天,磅礴倚崖巘.宛如虹势出,可赏不可转。 -
127.《游烂柯山》 唐·羊滔
步登春岩里,更上最远山。
聊见宇宙阔,遂令身世闲。
清辉赏不尽,高驾何时还。
石梁耸千尽,高盼出林□。 -
128.《题故蔡国公主九华观上池院》 唐·武元衡
朱门临九衢,云木蔼仙居。
曲沼天波接,层台凤舞馀。
曙烟深碧筱,香露湿红蕖。
瑶瑟含风韵,纱窗积翠虚。
秦楼今寂寞,真界竟何如。
不与蓬瀛异,迢迢远玉除。 -
129.《游石堂观》 唐·萧祜
西山高高何所如,上有古昔真人居。
嵌崖巨石自成室,其下磅礴含清虚。
我来斯邑访遗迹,乃遇沈生耽载籍。 -
130.《酬李二十二兄主簿马迹山见寄》 唐·权德舆
杳杳尘外想,悠悠区中缘。
如何战未胜,曾是教所牵。
远郊有灵峰,夙昔栖真仙。
鸾声去已久,马迹空依然。 -
131.《锡杖歌送明楚上人归佛川》 唐·权德舆
上人远自西天竺,头陀行遍国朝寺。
口翻贝叶古字经,手持金策声泠泠。
护法护身唯振锡,石濑云溪深寂寂。 -
132.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
133.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
134.《田家三首》 唐·柳宗元
蓐食徇所务,驱牛向东阡。
鸡鸣村巷白,夜色归暮田。
札札耒耜声,飞飞来乌鸢。
竭兹筋力事,持用穷岁年。 -
135.《咏古二首有所寄》 唐·刘禹锡
车音想辚辚,不见綦下尘。
可怜平阳第,歌舞娇青春。
金屋容色在,文园词赋新。
一朝复得幸,应知失意人。 -
136.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
137.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
138.《和令狐相公南斋小宴听阮咸》 唐·刘禹锡
阮巷久芜沉,四弦有遗音。
雅声发兰室,远思含竹林。
座绝众宾语,庭移芳树阴。
飞觞助真气,寂听无流心。
影似白团扇,调谐朱弦琴。
一毫不平意,幽怨古犹今。 -
139.《牛相公见示新什,谨依本韵次用以抒下情》 唐·刘禹锡
剧韵新篇至,因难始见能。
雨天龙变化,晴日凤鶱腾。
游海惊何极,闻韶素不曾。
惬心时拊髀,击节日麾肱。 -
140.《听琴(一作听僧弹琴)》 唐·刘禹锡
禅思何妨在玉琴,真僧不见听时心。
秋堂境寂夜方半,云去苍梧湘水深。