-
1.《减字木兰花·神清气爽》 元·王哲
神清气爽。
乐处清闲堪一唱。
气爽神清。
鼓出从来自己声。
清神爽气。
长就黄芽缘溉济。
爽气清神。
认得前程这个真。 -
2.《十报恩》 元·马钰
一从得遇乐清贫。
忻住环墙怕惹尘。
炼气气和神恋气,愿神神爽气安神。
宰公请我求追荐,小子慈心奉善因。
救拔亡灵超上界,孤魂滞魄总朝 -
3.《鹎鵊词》 宋·张耒
树头玄衣郎,神爽声复清。
睡先万目觉,起对残月星。
悯世耽睡昏,体秽神不灵。
招使离衽席,啼呼每丁宁。
幽人最怜汝,未旦起坐听。
荒山多嘉树,春尽故园情。 -
4.《狂题十八首》 唐·司空图
莫恨艰危日日多,时情其奈幸门何。
貔貅睡稳蛟龙渴,犹把烧残朽铁磨。
别鹤凄凉指法存,戴逵能耻近王门。
世间第一风流事,借得王公玉枕痕。 -
5.《荆南席上咏胡琴妓二首》 唐·王仁裕
红妆齐抱紫檀槽,一抹朱弦四十条。
湘水凌波惭鼓瑟,秦楼明月罢吹箫。
寒敲白玉声偏婉,暖逼黄莺语自娇。 -
6.《壶中天(月涌大江·西有大江,远隔淮甸,月白潮生,神爽为之飞越·)》 宋·张炎
长流万里。
与沈沈沧海,平分一水。
孤白争流蟾不没,影落潜蛟惊起。
莹玉悬秋,绿房迎晓,楼观光疑洗。 -
7.《鹧鸪天》 宋·李鼐
种得门阑五福全。
常珍初喜庆华筵。
王环醉拍春衫舞,今见康强九九年。
神爽朗,骨清坚。
壶天日月旧因缘。
从今把定春风笑,且作人间长寿仙。 -
8.《摸鱼儿》 宋·王同祖
记年时、荔枝香里,深红一片成阵。
迎风浴露精神爽,谁似阿娇丰韵。
黄昏近。
望翠幕玳席,粉面云鬟映。 -
9.《感春十三首》 宋·张耒
今晨起何早,盥漱坐南轩。
啄木响高柳,春渠鸣乱泉。
悠然此时心,默默谁与言。
焚香阅素书,濯手开灵篇。 -
10.《除妇服诗》 魏晋·孙楚
时迈不停。
日月电流。
神爽登遐。
忽已一周。
礼制有叙。
告除灵丘。
临祠感痛。
中心若抽。