-
81.《寄徐山人》 唐·唐彦谦
一室清羸鹤体孤,气和神莹爽冰壶。
吴中高士虽求死,不那稽山有谢敷。 -
82.《读故许昌薛尚书诗集》 唐·郑谷
篇篇高且真,真为国风陈。
澹薄虽师古,纵横得意新。
翦裁成几箧,唱和是谁人。
华岳题无敌,黄河句绝伦。 -
83.《宗人惠四药》 唐·郑谷
宗人忽惠西山药,四味清新香助茶。
爽得心神便骑鹤,何须烧得白朱砂。 -
84.《晓》 唐·成彦雄
列宿回元朝北极,爽神晞露滴楼台。
佳人卷箔临阶砌,笑指庭花昨夜开。 -
85.《斗鸡联句》 唐·韩愈
大鸡昂然来,小鸡竦而待。
——韩愈
峥嵘颠盛气,洗刷凝鲜彩。
——孟郊 -
86.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
87.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
88.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
89.《饮茶歌诮崔石使君》 唐·皎然
越人遗我剡溪茗,采得金牙爨金鼎。
素瓷雪色缥沫香,何似诸仙琼蕊浆。
一饮涤昏寐,情来朗爽满天地。
再饮清我神,忽如飞雨洒轻尘。 -
90.《灵响词》 唐·无名氏
此响非俗响,心知是灵仙。
不曾离耳里,高下如秋蝉。
入夜声则厉,在昼声则微。
神灵斥众恶,与我作风威。 -
91.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
92.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
93.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
94.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
95.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
96.《沧浪亭记》 宋·苏舜钦
予以罪废,无所归。
扁舟吴中,始僦舍以处。
时盛夏蒸燠,土居皆褊狭,不能出气,思得高爽虚辟之地,以舒所怀,不可得也。
一日过郡学,东顾草树郁然,崇阜广水,不类乎城中。 -
97.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
98.《燕归梁》 宋·晏殊
金鸭香炉起瑞烟。
呈妙舞开筵。
阳春一曲动朱弦。
斟美酒、泛觥船。
中秋五日,风清露爽,犹是早凉天。
蟠桃花发一千年。
祝长寿、比神仙。 -
99.《南乡子(九日黄刚定再索席间作)》 宋·葛胜仲
秋水莹精神。
靖节先生太逼真。
谈尘生风霏玉屑,津津。
爽气冷然欲侵人。
一座尽生春。
满引琼觞已半醺。
更把黄花寿彭祖事出魏文帝,盈盈。
数阕新声又遏云。 -
100.《望江南》 宋·张继先
西源好,神洞自相求。
傍水垦田流涧急,砍山开径小花浮。
踪迹旧人留。
忘万物,爽气白云收。
司命暂曾寻寝静,紫阳真是步条幽。
思继此公游。