-
181.《秋日舟中有感》 宋·梅尧臣
天乎余困甚,失偶泪傍沱。
世事随时远,秋风顺水多。
鳏鱼空恋穴,独鸟未离柯。
岁月都无几,存亡可奈何。 -
182.《杨公蕴之华亭宰》 宋·梅尧臣
月径千里大,中有神娥宫。
宫旁种玉桂,柯叶垂珑珑。
虾蟆穴其根,出辄气墨蒙。
光魄纵复吐,血赤如顽铜。 -
183.《挽南雄林使君》 宋·刘克庄
东路归何及,南柯梦忽醒。
居然鸣挽铎,都未制斋铃。
官已题华表,名空录御屏。
遥知泉下意,犹待竹溪铭。 -
184.《日益无聊赖偶成呈子长》 宋·王令
一夕西风叶下柯,羁人憔悴发沉疴。
穷来无子知难得,命薄于人可奈何。
困卧牛衣空有泪,剧弹铁剑不成歌。
陶家壁冷尘埃满,何日云雷起铁梭。 -
185.《溆浦柟木洞盖神龙所居今年夏大旱县官乞取其》 宋·曾几
倾心南山云,如渴望梅岭。
朝来有佳思,拄笏不见顶。
丰隆骏奔走,列缺元驰骋。
雨不到人间,风伯乃为梗。 -
186.《送毛平仲》 宋·周必大
父祖同登六十春,相逢草草大江濆。
羡君不使囊锥见,笑我空将芰制焚。
闻道都人时载酒,未容俗客细论文。
他年小筑柯山畔,泉石风光賸欲分。 -
187.《曲肱诗二十首》 宋·白玉蟾
梦断南柯觉昨非,因缘尽处两分飞。
寒松空锁翠娥梦,我独于今未得归。 -
188.《和古寺偃松》 宋·蔡襄
古寺无人野藓滋,空庭永日雪风吹。
横柯圆若张青盖,老幹孤如值紫芝。
万乘未轻蟠木器,千年终与大椿期。
须知才短为天幸,江上婆娑得所宜。 -
189.《八咏诗 霜来悲落桐》 南北朝·沈约
悲落桐。
落桐早霜露。
燕至叶未抽。
鸿来枝已素。 -
190.《咏树诗》 南北朝·庾信
交柯乍百顷。
擢本或千寻。
枫子留为式。
桐孙待作琴。
残核移桃种。
空花植枣林。
幽居对蒙密。
蹊径转深沉。 -
191.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
192.《种牡丹》 宋·曾巩
经冬种牡丹,明年待看花。
春条始秀出,蠹已病其芽。
柯枯叶亦落,重寻但空槎。
朱栏犹照耀,所待已泥沙。
本不固其根,境朝谩咨嗟。 -
193.《晓霁再用前韵二首》 宋·韩元吉
新笋成行嫩菊生,故人为作小轩名。
十年敢旌麾意,两部空遗鼓吹声。
世事如尘纷过眼,风光和酒最关情。
曲肱不作南柯梦,槐影阴阴枕簟清。 -
194.《吴道子华清宫图》 宋·朱翌
霜清十月天无风,行宫缥缈祥云中。
重重绣岭光相通,庄严具足无遗功。
泉鸣三汤春蒙蒙,合欢皂荚双垂红。
人间尘垢一洗空,玉声璆然出房栊。 -
195.《张公洞》 元·杨维桢
正月八日记游仙,三十六天洞灵洞。
洞中窗户夜不扃,地底风雷日相哄。
巉巉灵骨谁手凿,纳纳虚谺曷时澒。
龙巅虎卧络薜萝,委盖垂旃挂鸾凤。 -
196.《秋怀(五首)》 明·刘基
空阶走穴蚁,荒垤唳巢鹳。
阴氛方腾达,密雨已弥漫。
沉沉翳光景,昧昧感昏旦。
林鸦湿休飞,檐雀饥相唤。 -
197.《登三夏故城(二首)》 明·杨基
寒树无柔柯,秋草有劲叶。
原空鹘孤骞,山晚云万叠。
登高得平旷,人马皆意惬。
思挽角胎弓,相从雁门猎。
¤ -
198.《同魏进道晚过湖上》 宋·韩维
春风湖上泮,奈此净绿何。
平堤看潋滟,皎如镜新磨。
支流别而东,下走万玉珂。
俜俜桥边柳,芳牙缀柔柯。 -
199.《答曼叔见谢颍桥相过之什》 宋·韩维
颍川今古贤豪多,后生继者为谁何。
吾交曼叔少挺出,力自树立非由它。
潜心直欲到圣处,论议不避况与轲。
读书下笔知所趣,崇树兰茝遗蒿莪。 -
200.《依韵奉和司徒侍中留题灵泉观》 宋·强至
坏道颓墙绕旧山,空馀绣岭郁巑屼。
庭柯引蔓长垂盖,林荚遗妖尚合欢。
清渭不随人事改,温泉那解客心寒。
唐宫芜没今何在,漫拂津阳石记看。