-
141.《月洲李贾友山捧檄来淦访我梅下示教禁休物语》 宋·邹登龙
庭前有奇树,幽艳发寒柯。
寂寂众芳歇,绵绵生意多。
孤根依岭表,高节委岩阿。
清友今何在,悠悠空逝波。 -
142.《河间府》 元·居庸叠翠
断崖万仞如削铁,鸟飞不度苔石裂。
嵯岈枯木无碧柯,六月太阴飘急雪。
寒沙茫茫出关道,骆驼夜吼黄云老。
征鸿一声起长空,风吹草低山月小。 -
143.《杂诗次俞伯阳韵》 明·道原法师
无营百虑省,有作虑乃多。
空林无客过,寂寞类山阿。
果熟风自落,蛛丝当户罗。
断蓬非无根,落木亦有柯。
所怀愿不获,抱恨将如何。
白云怅悠悠,回首聊咏歌。 -
144.《致道观七星桧》 明·邓韨
琳官何岧峣,爽气凌青苍。
中有古桧树,传植自萧梁。
岁远四树存,如斗酌天浆。
东株耸而老,庆历补其亡。 -
145.《十四夜玩月忆亡友彭稚修》 明·多炡
玉绳界西陆,澄空净如浣。
庭柯泫零露,早见圆景满。
悄焉增永怀,顿令衣带缓。
四气无终极,人生一何短。
心悲雍门操,泪陨山阳管。
徂谢子山丘,凄其我华馆。
临觞惨不怡,忧来莫能款。 -
146.《雹珠泉为刘丹厓作》 明·古春兰公
老蛟夜嚼阴山冰,冰花碎作玻璃声。
渊灵惊罔象走,一片青天落星斗。
金谷绿城春已空,湘竹红泪啼秋风。
仙人剪冰不成雪,雹子累累水中结。 -
147.《自军庄寻滴水岩下作》 明·黄辉
老龙攫天来,神工郁随从。
振鬛生群峦,触颔尽虚空。
有地皆天行,是石作水用。
小龙引双须,顾盼左右纵。 -
148.《落花篇》 明·林应亮
东邻昨夜飞红雨,落花如霰随风举。
千丛缀绮谢繁枝,九陌垂青隐芳树。
忆昨芳妍乍放时,含娟凝艳骋容姿。
盈盈绛帻承曦暖,烨烨瑶英泛露滋。 -
149.《陈桧》 明·马弓
古本凌空百尺过,根盘如石铁为柯。
浓阴不碍金莲座,虚籁犹传玉树歌。
倦客解衣频徙倚,老禅卓锡定摩挲。
云门寺里梁朝柏,身上苔痕想更多。 -
150.《老鹞行》 明·沈一贯
相州浮图灭素云,佛徒四散灵光分。
有狐绥绥窟其顶,据危布巧张魔军。
公然出入索祭赛,移精屋底惊钗裙。
几村月下卷眠席,驱桃鞭棘喧相闻。 -
151.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
152.《游西苑》 明·文徵明
宛转瀛洲带幔坡,蜷玉蝀压银河。
广寒遥见空中树,太液微生雨后波。
云卷红妆千步障,风吹琼盖万年柯。
太平见说宸游简,驰道青青长薜萝。 -
153.《秋兴八首》 明·尹耕
万里长风落树柯,乾坤今日未投戈。
空闻海国标铜柱,转见河湟起白波。
是处清霜埋战骨,几人明月听渔歌。
天涯憔悴三湘客,独抱遗骚怨薜萝。
¤ -
154.《秋怀》 明·赵滂
莫怪人呼作病翁,长年药裹愧无功。
梦回左角鸿沟外,秋入南柯石火中。
阳九适逢当日厄,大千曾悟本来空。
跰?鲜凿井宁多事,安得相携一笑同。 -
155.《绿竹引赐都督孙忠》 明·朱瞻基
蓟门八月霜华浓,何时种竹能成丛。
凤城之阳禁苑东,琅玕万树凌青空。
光摇太液波心月,高出三山顶上松。
祥飚拂拂来天上,鸣金戛玉声玲珑。 -
156.《题过所画枯木竹石三首》 宋·苏轼
老可能为竹写真,小坡今与石传神。
山僧自觉菩提长,心境都将付卧轮。
散木支离得自全,交柯蚴蟉欲相缠。
不须更说能鸣雁,要以空中得尽年。
倦看涩勒暗蛮村,乱棘孤藤束瘴根。
惟有长身六君子,依依犹得似淇园。 -
157.《题过所画枯木竹石三首》 宋·苏轼
散木支离得自全,交柯蚴蟉欲相缠。
不须更说能鸣雁,要以空中得尽年。 -
158.《九日次定国韵》 宋·苏轼
朝菌无晦朔,蟪蛄疑春秋。
南柯已一世,我眠未转头。
仙人视吾曹,何异蜂蚁稠。
不知蛮触氏,自有两国忧。 -
159.《次韵范淳父送秦少章》 宋·苏轼
宿缘在江海,世网如予何。
西来庾公尘,已濯长淮波。
十年淮海人,初见一麦禾。
但欣争讼少,未觉舟车多。 -
160.《上巳日与二三子携酒出游随所见辄作数句明日》 宋·苏轼
薄云霏霏不成雨,杖藜晓入千花坞。
柯丘海棠吾有诗,独笑深林谁敢侮。
三杯卯酒人径醉,一枕春睡日亭午。
竹间老人不读书,留我闭门谁教汝。