-
41.《赠尽梅竹刘信可》 宋·李軏
刘兄胸次参元化,不发为文发为画。
心工入妙手通神,声名直与僧繇亚。
月宫拔得玉兔毫,缚成篆笔铦如刀。
纷然万有类形役,竹梅两品方清高。 -
42.《所苦之中无以遣闷更堤题新竹别献五章幸赐披》 宋·李至
疏丛宜少不宜多,多后盘根不奈何。
出槛新枝罥冠冕,上阶狂笋碍笙歌。
傍翘野鹤人难画,对酌罇醪日易过。
若更引泉兼雅称,门前咫尺是长波。 -
43.《书事三首呈郎中机宜》 宋·廉布
地僻春将半,僧房客暂休。
连山花雾暗,半岭竹云愁。
将士戈犹枕,书生笔屡投。
黠羌兵未戢,上有自焚忧。 -
44.《祀马将军竹枝辞》 宋·马之纯
几年精爽尚依依,水旱只须来祷祠。
劝汝乡人宜善事,祀时同唱竹枝辞。 -
45.《游朝阳洞次孙机宜韵》 宋·张自明
绿野年来喜有秋,行春到处小淹留。
朝阳亭上初披雾,水月冉中更枕汉。
竹径不容周俗驾,桃蹊还泊晋渔舟。
遨头自愧非元老,滥总师干乏壮猷。 -
46.《和李侍郎移竹》 宋·郑将
仲夏竹迷日,长竿带笋移。
地生宜雨润,根浅畏风吹。
斸破尚未阶藓,添成宿凤枝。
子猷清洒意,应与渭川期。 -
47.《自画山居图歌赠宜春朱隐君地理专门》 明·虞堪
朱侯有隐居,乃在宜春间。
东游久未已,浩荡忘其还。
山川神气具在眼,穷幽赜隐知何限。
黄河之源出昆仑,千里万里盘旋屈折支天根。 -
48.《归宜兴,留题竹西寺三首》 宋·苏轼
道人劝饮鸡苏水,童子能煎莺粟汤。
暂借藤庆与瓦枕,莫教辜负竹风凉。 -
49.《竹叶酒》 宋·苏轼
楚人汲汉水,酿酒古宜城。
春风吹酒熟,犹似汉江清。
耆旧何人在,丘坟应已平。
惟余竹叶在,留此千古情。 -
50.《归宜兴留题竹西寺》 宋·苏轼
十年归梦寄西风,此去真为田舍翁。
剩觅蜀冈新井水,要携乡味过江东。
道人劝饮鸡苏水,童子能煎罂粟汤。
暂借藤床与瓦枕,莫教辜负竹风凉。
此生已觉都无事,今岁仍逢大有年。
山寺归来闻好语,野花啼鸟亦欣然。 -
51.《竹鹤》 宋·苏轼
此君何处不相宜,况有能言老令威。
谁识长身古君子,犹将缁布缘深衣。 -
52.《谢项子宜帅干遣馈》 宋·戴复古
闻说沙溪上,分明似渭川。
重山照华屋,万竹绕清泉。
遣馈知相忆,登山未有缘。
一楼先月景,想像在吟边。 -
53.《宜齐雨中》 宋·范成大
秀麦一番冷,送梅三日霖,绿肥新荔子,红浥旧蕉心。
映竹千丝舞,垂檐一线斟。
终朝盘膝坐,卑湿恐相侵。 -
54.《墨竹》 宋·秦观
墨君飒飒风雨鸣,垂鸾舞凤翻青绶。
一竿珍重几百缗,奚啻渭川三万亩。
金锵玉戛空琴声,婢行奴颜谢花柳。
得亭真从寂寞间,卓古高标压群丑。 -
55.《云溪观竹戏书二绝句》 宋·陆游
溪光竹色两相宜,行到溪桥竹更奇。
对此莫论无肉瘦,闭门可忍十年饥。 -
56.《拟吉州解试秋风楚竹冷诗》 宋·杨万里
客子征行日,偏逢楚水秋。
一风来瑟瑟,万竹冷修修。
吹作清霜骨,声酣古渡头。
班林寒欲裂,碧节爽还幽。
不复披襟快,长怀落帽愁。
少陵诗思苦,送别更宜搜。 -
57.《公斋植竹》 宋·宋祁
对植同奇树,扶疏对近轩。
旧经梁苑赋,初结太山根。
就简供书刻,乘秋爽些魂。
鸢风朝作籁,鹤露夜留痕。
招隐宜先桂,忘忧可并萱。
会当充凤食,荐实帝家园。 -
58.《次韵曾存之宜舍种竹》 宋·张耒
曾郎风尘表,不似宰官身。
吏舍数竿竹,凿池水粼粼。
此君不可疏,亦复未易亲。
虚心澹相授,颇似南郭邻。
我知王子猷,正是君辈人。 -
59.《次前韵谢与迪惠所作竹五幅》 宋·黄庭坚
吾宗墨修竹,心手不自知。
天公造化炉,揽取如拾遗。
风雪烟雾雨,荣悴各一时。
此物抱晚节,君又润色之。 -
60.《题竹尊者轩》 宋·黄庭坚
平生脊骨硬如铁,听风听雨随宜说。
百尺竿头放步行,更向脚跟参一节。