-
1.《春日会韩武康章后亭联句》 唐·皎然
后园堪寄赏,日日对春风。
客位繁阴下,公墙细柳中。
——皎然
坐看青嶂远,心与白云同。 -
2.《欲谈》 宋·晁说之
欲谈无应莫吾容,悔不居身可否中。
尽日小斋何所乐,芭蕉宜雨竹宜风。 -
3.《山居二首寄朝中故旧》 宋·谢直
苒苒年华渐向西,可能回脚下涂泥。
静收营虑远书卷,少有工夫入菜畦。
洁甚水蒲边白鸟,翩然风柳下黄鹂。
犹嫌宿处闻鸡犬,更待移深过虎蹊。 -
4.《有怀蔡贯之子与》 宋·王汶
相看计尽非,息影更何疑。
几日雁初过,一冬寒较迟。
竹宜和雪看,梅好带花移。
只此清贫趣,知心者是谁。 -
5.《答吴侍郎二首》 宋·刘克庄
昨泛灵槎河汉津,今撑小艇水云身。
相居自作蹲池计,天子何曾如屋嗔。
开绿野尊姑领客,第甘泉颂可无人。
白沙翠竹宜闲步,绝胜东华踏软尘。 -
6.《答陈拾遗赠竹簪》 唐·张九龄
与君尝此志,因物复知心。
遗我龙钟节,非无玳瑁簪。
幽素宜相重,雕华岂所任。
为君安首饰,怀此代兼金。 -
7.《范公丛竹歌》 唐·岑参
世人见竹不解爱,知君种竹府城内。
此君托根幸得地,种来几时闻已大。
盛暑翛翛丛色寒,闲宵槭槭叶声干。 -
8.《裴侍御见赠斑竹杖》 唐·李嘉祐
骚人夸竹杖,赠我意何深。
万点湘妃泪,三年贾谊心。
愿持终白首,谁道贵黄金。
他日归愚谷,偏宜绿绮琴。 -
9.《和王相公题中书丛竹寄上元相公》 唐·郎士元
多时仙掖里,色并翠琅玕.幽意含烟月,清阴庇蕙兰。
枝繁宜露重,叶老爱天寒。
竟日双鸾止,孤吟为一看。 -
10.《春日题苗发竹亭》 唐·耿湋
春亭及策上,郎吏谢玄晖。
闲咏疏篁近,高眠远岫微。
偏宜留野客,暂得解朝衣。
犹忆东溪里,雷云掩故扉。 -
11.《杜中丞书院新移小竹》 唐·王建
此地本无竹,远从山寺移。
经年求养法,隔日记浇时。
嫩绿卷新叶,残黄收故枝。
色经寒不动,声与静相宜。
爱护出常数,稀稠看自知。
贫来缘未有,客散独行迟。 -
12.《病中宿宜阳馆闻雨》 唐·李约
难眠夏夜抵秋赊,帘幔深垂窗烛斜。
风吹桐竹更无雨,白发病人心到家。 -
13.《茅檐下始栽竹》 唐·柳宗元
瘴茅葺为宇,溽暑常侵肌。
适有重膇疾,蒸郁宁所宜。
东邻幸导我,树竹邀凉飔.欣然惬吾志,荷锸西岩垂。
楚壤多怪石,垦凿力已疲。 -
14.《令狐相公见示赠竹二十韵仍命继和》 唐·刘禹锡
高人必爱竹,寄兴良有以。
峻节可临戎,虚心宜待士。
众芳信妍媚,威凤难栖止。
遂于鼙鼓间,移植东南美。 -
15.《庭竹》 唐·刘禹锡
露涤铅粉节,风摇青玉枝。
依依似君子,无地不相宜。 -
16.《赋得竹箭有筠》 唐·席夔
共爱东南美,青青叹有筠。
贞姿众木异,秀色四时均。
枝叶当无改,风霜岂惮频。
虚心如待物,劲节自留春。
鲜润期栖凤,婵娟可并人。
可怜初箨卷,粉泽更宜新。 -
17.《赠道士宜师(一作赠广宣师)》 唐·张籍
自到王城得几年,巴童蜀马共随缘。
两朝侍从当时贵,五字声名远处传。
旧住红楼通内院,新承墨诏赐斋钱。
闲房暂喜居相近,还得陪师坐竹边。 -
18.《赋得竹箭有筠》 唐·张仲方
东南生绿竹,独美有筠箭。
枝叶讵曾凋,风霜孰云变。
偏宜林表秀,多向岁寒见。
碧色乍葱茏,清光常蒨练。
皮开凤彩出,节劲龙文现。
爱此守坚贞,含歌属时彦。 -
19.《夏晚有怀平泉林居(宜春作)》 唐·李德裕
孟夏守畏途,舍舟在徂暑。
愀然何所念,念我龙门坞。
密竹无蹊径,高松有四五。
飞泉鸣树间,飒飒如度雨。 -
20.《陕下厉玄侍御宅五题·竹里径》 唐·姚合
微径婵娟里,唯闻静者知。
迹深苔长处,步狭笋生时。
高是连幽树,穷应到曲池。
纱巾灵寿杖,行乐复相宜。