-
61.《邵不疑厅薜荔及竹》 宋·司马光
修竹非俗物,薜荔亦佳草。
村之君子庭,人来见逾好。
侵阶鹤胫细,缘壁龙鳞老。
纷披两疏翠,烟色宜秋早。
主人日对植,清风庶长保。 -
62.《赋竹上甘露》 宋·欧阳修
梢梢两竹枝,甘露叶间垂。
草木有灵液,阴阳凝以时。
深山与穷谷,往往尝有之。
幸当君子轩,得为众人知。
物生随所托,晦显各有宜。
聊以助歌咏,兼堪饮童儿。 -
63.《有赠余以端溪绿石枕与蕲州竹簟皆佳物也余既》 宋·欧阳修
端溪琢出缺月样,蕲州织成双水纹。
呼儿置枕展方簟,赤日正午天无云。
黄琉璃光绿玉润,莹净冷滑无埃尘。
忆昨开封暂陈力,屡乞残骸避烦剧。 -
64.《和普公赋东园十题其九紫竹》 宋·梅尧臣
西南产修竹,色异东筠绿。
裁笔映檀唇,引枝宜凤宿。
移从几千里,不改生幽谷。 -
65.《竹{左鼠右留}》 宋·王禹偁
商岭多修篁,苍翠连山谷。
有鼠生其中,荐食无厌足。
春笋啮生犀,秋筠折寒玉。
饫饱致肥腯,优游恣蕃育。 -
66.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
饮啄于身切,宜无决择然。
岂其阳忍渴,嫌以盗名泉。
北泽行犹至,东陵恶莫湔。
羞为滥觞者,宁作挂瓢贤。
激齿希高士,流涎异醉仙。
枯肠一勺足,勿傍石门边。 -
67.《次韵竹溪一首》 宋·刘克庄
藏山覆瓿两相痴,辛苦才供世俗嗤。
壮不如人徒自悔,老能学易未过时。
懒犹堪草归田赋,钝岂能吟对御诗。
惟有聃书宜北面,存元守黑畏人知。 -
68.《逮子作亭于官舍明清堂后种竹殆千竿余名其亭》 宋·曾几
种竹无他事,林间与客游。
自应携手入,安用闭门留。
静可过僧夏,清宜对弈秋。
衰翁九节杖,来往亦风流。 -
69.《谢宜春宰黄时举惠冬笋二首》 宋·曾几
竹底春从雪底归,烦君抱送玉婴儿。
白头无复迎船喜,只供江鱼作许悲。 -
70.《黄嗣深尚书自临川省其兄嗣文户部于宜春用元》 宋·曾几
纷纷画手调红绿,好以桃花配丛竹。
岂无短纸作江梅,雪里溪边太幽独。
李侯胸中有佳处,研滴松煤聊寓目。
与梅择对无可人,分付此君真不俗。
淡烟小雨空蒙地,何得月明疏影足。
始知璀璨出斜枝,诗画古来真一族。 -
71.《子骏运使八咏堂·竹轩》 宋·文同
此景绝可爱,丛筠挺修竿。
侵帘复映幌,悴影何檀乐。
霜威忌晚秀,雨气矜晴寒。
每向极静时,幽禽发清弹。
自无车马尘,飞来泊琅玕。
宜遣老铃下,日日申平安。 -
72.《高竹八首》 宋·邵雍
高竹杂高梧,还惊秋节初。
晚凉尤右喜,旧帙亦宜舒。
池阁轻风里,园林晚景余。
人生有此乐,何必较锱铢。 -
73.《咏竹二首》 宋·苏辙
湖滨宜草木,修竹可三寻。
廛居多野思,移种近墙阴。
及尔迷未醒,方予热正侵。
无嫌不逮本,地薄肯成林。 -
74.《千四一侄见赠筇竹杖以诗谢之》 宋·李吕
常瞻南极画图中,寿相偏宜九节筇。
珍重阿戎来寄我,惭无林下老仙风。 -
75.《题惟晤师斑竹杖》 宋·强至
蜀江濯锦含文漪,竹生江岸初绿滋。
锦波一浸入竹肌,万洗不落斑在皮。
又闻泪点洒舜妃,遗迹渐染传今时。
搯不受爪滑可持,隐起高节无屈欹。 -
76.《再次韵答程帅高机宜四首》 宋·陈造
名德谁今挺古风,人嗟汲直合居中。
挥毫有物鬼落胆,与世无心云度空。
倚听金銮拜新渥,又烦竹马走群童。
贝宫风露鳌峰月,行矣辉华映两瞳。 -
77.《蹇应叔自宜兴寄近诗和马字韵》 宋·吴泳
仲连本策士,元亮非隐者。
举世莫知我,悬车息其马。
舣船阳羡头,停策计山下。
山水自娱人,无烦丝竹写。 -
78.《绿竹阁》 宋·李弥逊
草木尽改色,孤标绿正繁。
泄云扶劲节,欹石护盘根。
静者宜投迹,高人时避喧。
岁寒松柏共,何必在梁园。 -
79.《赋友人竹轩》 宋·曹勋
轩外萧骚静碧云,有来君子助通津。
烟幢羽盖诚销暑,玉轴牙签不受尘。
解箨竹林宜琐碎,漙梢风露献清新。
茶瓜雅纳开怀客,俱喜高材似主人。 -
80.《和程机宜见贻》 宋·曹勋
仆昔困犯难,戎陆日所虞。
何能守一经,且话雄千夫。
识公好兄弟,宛同周司徒。
爽彻绝俗姿,秀发连璧躯。