-
1.《小桃红·春闺怨》 元·乔吉
玉楼风迕杏花衫,娇怯春寒赚。
酒病十朝九朝嵌。
瘦岩岩,愁浓难补眉儿淡。
香消翠减,雨昏烟暗,芳草遍江南。 -
2.《满江红·春入台门》 宋·杨炎正
春入台门,又见染、柳丝新绿。
对此景,一年为寿,一番添福。
莫怪凤池颁诏晚,要教淮水恩波足。
听边民、千岁颂声中,重重祝。 -
3.《满江红·春花秋月》 元·侯善渊
春花秋月,古往今来暂时间。
贵贱贤愚,曾经换几番。
死生似蚁任循环。
咫尺仙乡人不到,出尘径路,如隔万山。 -
4.《春暮思平泉杂咏二十首·红桂树》 唐·李德裕
欲求尘外物,此树是瑶林。
后素合馀绚,如丹见本心。
妍姿无点辱,芳意托幽深。
愿以鲜葩色,凌霜照碧浔。 -
5.《相见欢·林花谢了春红》 五代·李煜
林花谢了春红,太匆匆。
无奈朝来寒雨晚来风。
胭脂泪,相留醉,几时重。
自是人生长恨水长东。
(相留 一作:留人) -
6.《满江红(初春)》 宋·张先
飘尽寒梅,笑粉蝶游蜂未觉。
渐迤逦、水明山秀,暖生帘幕。
过雨小桃红未透,舞烟新柳青犹弱。
记画桥深处水边亭,曾偷约。 -
7.《画堂春·落红铺径水平池》 宋·秦观
落红铺径水平池,弄晴小雨霏霏。
杏园憔悴杜鹃啼,无奈春归。
柳外画楼独上,凭栏手捻花枝,放花无语对斜晖,此恨谁知? -
8.《伤春曲(满江红)》 宋·贺铸
火禁初开,深深院、尽重帘箔。
人自起、翠衾寒梦,夜来风恶。
肠断残红和泪落。
半随经雨飘池角。 -
9.《玉楼春(红梅)》 宋·毛滂
当日岭头相见处。
玉骨冰肌元淡伫。
近来因甚要浓妆,不管满城桃杏妒。
酒晕脸霞春暗度。
认是东皇偏管顾。
生罗衣褪为谁羞,香冷熏炉都不觑。 -
10.《玉楼春·红酥肯放琼苞碎》 宋·李清照
红酥肯放琼苞碎。
探著南枝开遍未。
不知酝藉几多香,但见包藏无限意。
道人憔悴春窗底。
闷损阑干愁不倚。
要来小酌便来休,未必明朝风不起。 -
11.《满江红(春日)》 宋·王质
惨淡轻阴,都养就、朱朱白白。
最好是、梨花带雨,海棠映日。
暖雾烘成芳草色,娇风分与垂杨力。
听红边、翠杪啭清圆,曾相识。 -
12.《烛影摇红(深春)》 宋·赵长卿
梅雪飘香,杏花开艳燃春昼。
铜驼烟淡晓风轻,摇曳青青柳。
海燕归来未久。
向雕梁、初成对偶。 -
13.《满江红(暮春)》 宋·辛弃疾
可恨东君,把春去春来无迹。
便过眼、等闲输了,三分之一,昼永暖翻红杏雨,风晴扶起垂杨力。
更天涯、芳草最关情,烘残日。
湘浦岸,南塘驿。 -
14.《满江红·暮春》 宋·辛弃疾
家住江南,又过了、清明寒食。
花径里、一番风雨,一番狼籍。
红粉暗随流水去,园林渐觉清阴密。
算年年、落尽刺桐花,寒无力。 -
15.《满江红(丁已和济时几宜送春)》 宋·赵师侠
去去春光,留不住、情怀索莫。
那堪是、日长人困,雨余寒薄。
叶底青青梅胜豆,枝头颗颗花留萼。
叹流年、空有惜春心,凭春酌。 -
16.《留春令(红梅)》 宋·高观国
玉妃春醉,夜寒吹堕,江南风月。
一自情留馆娃宫,在竹外、尤清绝。
贪睡开迟风韵别。
向杏花休说。
角冷黄昏艳歌残,怕惊落、燕脂雪。 -
17.《烛影摇红(十月十四日寿藏春孟侍郎)》 宋·卢祖皋
千载风云,庆符良月先呈瑞。
旧家阴郭帝恩浓,圭衮公侯地。
不道蝉聊鼎贵。
对秋灯、依然风味。 -
18.《汉宫春(秘书弟家赏红梅)》 宋·刘克庄
青女初晴,向丑梢枯干,幻出妍姿。
休烦苑吏翦彩,别有神司。
东皇太乙,敕瑶姬、淡傅胭脂。
还似得、华清汤暖,薄绡半卸冰肌。 -
19.《满江红·齐山绣春台》 宋·吴潜
十二年前,曾上到、绣春台顶。
双脚健、不烦筇杖,透岩穿岭。
老去渐消狂气习,重来依旧佳风景。
想牧之、千载尚神游,空山冷。 -
20.《满江红(京口凤凰池和芦川“春水连天”韵·池,苏魏公旧游也·)》 宋·吴潜
借问如何,春能好、客怀偏恶。
消遣底、闲言闲语,近都慵作。
岁月从今休点检,江湖自古多流落。
倚危亭、目断野云边,孤舟泊。