-
1.《栟楮江滨,芙蓉一株发红白二色二首》 宋·杨万里
芙蓉照水弄娇斜,白白红红各一家。
近日司花出新巧,一枝能著两般花。 -
2.《一萼红(芙蓉和友人韵)》 宋·梁栋
怨东风。
把韵华付去,农李小桃红。
黄落山空,香销水冷,此际才与君逢。
敛秋思、愁肠日结,拥翠袖、应费剪裁工。 -
3.《一萼红(芙蓉和友人韵)》 宋·梁栋
怨东风。
把韵华付去,农李小桃红。
黄落山空,香销水冷,此际才与君逢。
敛秋思、愁肠日结,拥翠袖、应费剪裁工。 -
4.《金菊对芙蓉·银烛摇红》 元·元好问
银烛摇红,兽烟喷翠,正小春时候,爱日和融。
玉□法日生英杰,天付与、道骨仙风。
文章冠世,词倾峡水,笔扫秋虹。
更□福寿无穷。 -
5.《领客君子轩木芙蓉盛开分韵得红字》 宋·魏了翁
天公富万有,盈宇何充充。
秋风一摇落,所得缘手空。
忽於臞悴中,睹此寒露丛。
天然真富贵,送尽人间穷。 -
6.《栟楮江滨,芙蓉一株发红白二色二首》 宋·杨万里
司花手法我能知,说破当知未大奇。
乱剪素罗装一树,略将数朵蘸燕支。 -
7.《红白芙蓉》 宋·程公许
木蕖三数株,能白又能朱。
晓暮浅深色,醉醒空态姝。
流霞{奭斗}玉斝,抽汞养丹炉。
模写终难尽,秋江有画图。