-
121.《客有貌吾陋容者以诗谢之》 宋·强至
野姿瘦骨逼吾真,处士毫端合有神。
正色未尝移势位,苦吟自觉远风尘。
渐惊老态侵双鬓,犹逐时名系一身。
可是封侯须燕颔,恨无勋业上麒麟。 -
122.《赠油州杨吉老》 宋·吴则礼
先生个中人,百骸一破甑。
端憎屐满门,姑现维摩病。
枕边黄帝书,大笑医多卢。
酬对虽种种,而我初如如。 -
123.《忆昨呈元老》 宋·吴则礼
忆昨参戎幕,交情子独真。
共为关塞客,各负水云身。
迹远金闺籍,衣沾玉垒尘。
雕鞍暮横槊,锦幄晓行春。 -
124.《送赵夷仲南归》 宋·陈造
离索老不堪,应接意多遻。
爱者挽不留,恶者推不去。
道人心如水,胡复生爱恶。
方厌尘眯眼,倏惊琼为树。 -
125.《白日偶无客青山长对门》 宋·韩淲
人生等戏剧,衮衮徒区区。
老身其回头,今有古非无。 -
126.《复用前韵简叔共文伯公序三友》 宋·李弥逊
老觉身名雨后云,静看人事腊前春。
愁边痛饮真长策,诗罢高歌觉有神。
远想两生如可作,晚从三了更相亲。
北山乖欲招逋客,未用插插叹积新。 -
127.《将至泽溪》 宋·李弥逊
护溪叠嶂隐长城,直下寒流泯泯情。
背水人家认鸡犬,隔林佛屋听钟鲸。
山根合处客帆过,日脚断边渔火明,投老一身无地着,欲凭双桨寄浮生。 -
128.《元质携客渡江饮於村居》 宋·李流谦
一篙寒碧碎鳞鳞,数尺孤舟仅著身。
江水煮鱼还地脉,瓦盆盛酒见天真。
颇容老子赊閒日,聊与青山作主人。
不用樽前蜀粉黛,远峰元解作眉颦。 -
129.《招客赏菊》 宋·姜特立
今年月有闰,菊花开较迟。
明年无赢缩,花开当及时。
有花与无花,摘蕊泛酒卮。
况是好时节,风日生光辉。
但愿身老健,长与花继期。
犹胜陶徵君,无酒空赋诗。 -
130.《送郑楚客司法之岳阳》 宋·楼钥
先生作赋真八吟,高处独步无古今。
少从三山来四明,一郡士子多青衿。
我尝学事六七载,膏馥沾丐资之深。
窃名文场掌帝制,至今不敢忘指南。 -
131.《劝汉老弟饮酒》 宋·虞俦
尊前一醉莫辞频,三万场当岁十旬。
况有好诗能泣鬼,宁无妙画可通神。
快呼左手持螯客,莫著倾身障鹿人。
绿涨大江浑是酒,蒲萄波面已生春。 -
132.《小墅桂花盛开与客醉树下因赋二律》 宋·岳珂
旧游曾赋小山篇,浪蕊浮葩总逊妍。
金粟同瞻黄面老,玉枝争拥碧霞仙。
化身瑞相已百亿,匝地香风更大千。
无量现前金世界,倦翁又结醉中缘。 -
133.《寄思溪老藏叟珍上人》 宋·蒲寿宬
万折苕溪水,精庐若个边。
菰菱时入供,包锡暮行船。
月朗无云夜,雕横欲雪天。
了知身是客,莫负故山缘。 -
134.《和麟老韵五绝》 宋·王炎
居似鹪鹩巢一枝,意如倦翼怯高飞。
尚怜身是他乡客,梦绕松楸赋式微。 -
135.《柳梢青 老病客燕,真正经艰岁,口腹甚窘,》 元·许有壬
诵秦少游柳梢青乐府,依其调作俚曲以遣兴。
南方适口多品,此则记予之篇嗜而多用者,可行盖亦知味,请同赋,资一笑云窗对晴岚。
门临流水,坐阅归帆。
为口劳心,雪犹烧*,霜便分柑。 -
136.《送郡守汪充之移治严陵》 宋·陈傅良
挂梁龙骨经时蛰,井井黄云秋已及。
十日不雨民未急,使君日膳长蔬湆。
澄空飒飒云雾入,馌妇休眠儿觅笠。
村舂化出云子粒,市上明朝升二十。 -
137.《与北山长老》 宋·章甫
数间破屋城南街,坐卧一榻心如灰。
现身幻化本无住,疾病问渠何自来。
剥喙谁欤破幽寂,道人定起北山北。
齿冰骨玉两高寒,禅病诗魔俱辟易。
我倦欲眠君且归,篮舆入郭知何时。
贫家客来无准拟,为君时供难苏水。 -
138.《咏史上·老子》 宋·陈普
瓜葛非徒李世民,牵藤引蔓百千身。
周时柱下霜眉客,今作书符呪水人。 -
139.《听客话二首》 宋·方回
一叟西郊至,农谈半日閒。
但容身少健,未觉世多艰。
役倚淘金免,逋期获麦还。
苦辛仍节俭,聊得老田閒。 -
140.《谢客二首》 宋·方回
时脱蓑衣当酒钱,江天身世一渔船。
七旬衰老人无识,林下休官十五年。