-
101.《叹老》 宋·陆游
镜里萧萧白发新,默思旧事似前身。
齿残对客豁可耻,臂弱学书肥失真。
渐觉文辞乖律吕,岂惟议论少精神。
平生师友凋零尽,鼻垩挥斤未有人。 -
102.《老甚自咏》 宋·陆游
羡生常笑古人痴,俛仰那知迫耄期。
镜里鬓无添白处,尊前颜有暂丹时。
客瞠终岁常称疾,儿讶经旬嬾赋诗。
枉却愁过强健日,身闲何往不熙熙? -
103.《夜泛西湖示桑甥世昌》 宋·陆游
嗟我客上都,忽已见暮春。
骑马出闇门,眯眼吹红尘。
西湖商贾区,山僧多市人;谁令污泉石,只合加冠巾。
黄冠更可憎,状与屠沽邻,齁齁酒肉气,吾辈何由亲!少须一哄散,境寂鸥自驯。 -
104.《席上有举吕居仁诗者因次其韵示坐客》 宋·陆游
是身如鼠穴太仓,七十始办求深藏。
扶衰复拜求旧诏,入对讲殿瞻顒昂。
期年蒙恩许谢病,家居更辱乡党敬。
今夕不醉无庸归,此老余年君所知。 -
105.《老学庵夜兴》 宋·陆游
冷卧空斋枕曲肱,饥鹰惊起发鬅鬙。
烟霞华岳逃名客,风雪庐山入定僧。
槲叶蔽身胜衣帛,金丹照室不燃灯。
秃翁自笑无名字,聊向江湖袭旧称。 -
106.《入临川境马上作》 宋·陆游
投老縻身薄领间,却因马上得偷闲。
兼旬敢恨常为客,一饭何曾不对山。
铜镜无情欺白发,霜风有力散酡颜。
今宵要看浮桥月,尽放征騑晚入关。 -
107.《乙未元日》 宋·陆游
五十人间老大身,更堪从此数新春。
冬冬漏鼓催窗色,急急文书动驿尘。
病後光阴常自惜,客中节物为谁新?壮心只向邮亭尽,自揣头颅莫问人。 -
108.《客多福院晨起》 宋·陆游
万鲸传响彻修廊,唤起衰翁晓梦长。
万事可怜随日出,一生常是伴人忙。
驰驱深厌交飞盖,息偃何时静炷香?四到锦州身愈老,更堪重入少年场! -
109.《客去追记坐间所言》 宋·陆游
征西幕罢几经春,叹息儿音尚带秦。
每为後生谈旧事,始知老子是陈人。
建隆乾德开王业,温洛荣河厌虏麈。
倘得此生重少壮,临危敢爱不赀身。 -
110.《送麻田吴子野还山》 宋·张耒
麻田老仙身驭风,万里一息如飞蓬。
行穷山川出天外,阅尽世界归壶中。
经过卖药勾漏客,乡里高年南极翁。
我亦有心游八极,从公一借葛陂龙。 -
111.《次韵黄斌老晚游池亭二首》 宋·黄庭坚
岑寂东园可散愁,胶胶扰扰梦神游。
万竿苦竹旌旗卷,一部鸣蛙鼓吹休。
雨後月前天欲冷,身闲心远地常幽。
杜门谢客恐生谤,且作人间鹏鷃游。 -
112.《山中杂兴 十七》 元·王冕
家贫便食淡,年老觉身癯。
细字凭儿看,清樽待客沽。
惜春嫌谢豹,顾兔忆韩卢。
怅望青山曲,点头愧野夫。 -
113.《寄商州冯十八仲咸同年》 宋·王禹偁
迁客秋来捧诏还,故人多怪鬓毛斑。
重为东掖垣中士,犹梦西晖亭下山。
静算宦途皆是命,老思身计不如闲。
何时相约同归隐,水竹萧萧并掩关。 -
114.《避客》 宋·刘克庄
簪笔西清惭德薄,角巾东路喜身轻。
不烦左辖诵新句,时有老婆呼小名。
乍可戴花筵上舞,安能扶杖省中行。
过门蓦有相看者,向道先生病宿酲。 -
115.《寄题宣州太平县众乐亭为孙莘老作》 宋·王令
令君架亭乐荒幽,得地适与万景投。
亭成虽名为众乐,地偮无客谁与游。
讼休民去吏随散,独有文字与令留。
把书开阖坐自笑,回视令职忘卑陬。 -
116.《生朝前一日过隆庆十里得老人书中诗因用尊韵》 宋·洪咨夔
剑栈高寒潦水空,儿心片片趁归鸿。
喜闻禅观如黄薜,想见仙风过赤松。
利慾无厌骑鹤客,功名有定赋狙翁。
万锺不博斑衣乐,已判身为邴曼容。 -
117.《次韵题画卷四首其三四明狂客》 宋·苏辙
失脚来游九陌尘,故溪何日定抽身。
便同贺老扁舟去,已笑西山郑子真。 -
118.《送鲍经句赴辟洮东幕府》 宋·张舜民
平昔通家子,今为幕府宾。
宦游知几日,器业已成人。
陇右从戎客,燕南老病身。
军中想多暇,莫惜寄书频。 -
119.《南归对客》 宋·汪元量
北行十三载,痴懒身羁孤。
勒马向天山,咄咄空踟蹰。
穷阴六月内,白雪飞穹庐。
冷气刺骨髓,寒风割肌肤。 -
120.《老病叹》 明·刘基
我身衰朽百病加,年未六十眼已花。
筋牵肉颤骨髓竭,肤腠剥错疮与瘸。
人皆爱我馈我药,暂止信宿还萌芽。
肺肝上气若潮涌,旧剂再歠犹淋沙。