-
61.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
62.《秋日怀东湖》 明·樊阜
枯荷残蓼满秋池,长日思归未有期。
一笛唤愁霜落后,双砧敲梦月明时。
老惟防病勤收药,贫欲谋生懒作诗。
莫怪羁人头易白,他乡岁晚倍堪悲。 -
63.《结交行怀于穀山年伯兼讯侯将军》 明·冯琦
呜呼!结交难结心,无论廊庙及山林。
下里浮沉世事浅,中朝出入人情深。
二十年来与公厚,倒屐倾筐无不有。
亹亹清谈曲席前,沉沉夜酌疏钟后。 -
64.《七夕对月怀蓝明之黄彦美蒋师文先生》 明·刘炳
碧梧金井生早秋,北斗斜挂银河流。
鹊桥灵车俨若渡,织女有约期牵牛。
古传此事不可诘,五云仿佛闻笙球。
搴衣举酒酹明月,起舞激烈心悠悠。 -
65.《见怀》 明·王子充
芙蓉峰下是乡邦,未许归帆溯浙江。
天下文章宁有几,斗南人物恐无双。
心期久与三乘契,笔力真能九鼎扛。
投老著书浑不倦,颇闻中夜坐灯窗。 -
66.《旅怀》 明·虞堪
野阁篝灯独夜时,苦愁风雨失归期。
梦回蜀道关山险,行尽江南草木衰。
纵酒为怜花落去,懒眠重恨月来迟。
不知鸣凤飞何处,老却梧桐第一枝。 -
67.《咏怀效李白》 明·袁宗道
人各有一适,汝性何独偏。
爱闲亦爱官,讳讥亦讳钱。
一心持两端,一身期万全。
顾此而失彼,忧愁伤肺肝。 -
68.《别孙莘老》 宋·王安石
逢原未熟我,已与子相知。
自吾得逢原,知子更不疑。
把手湖上舟,望子欲归时,茫然乃分散,独背东南驰。
寥寥西城居,邂逅与子期。 -
69.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
70.《秋怀十首末章稍自振起亦古义也》 宋·陆游
皇天本无心,万物各有时。
飞鸿何预人,南翔每如期。
仰看霜露坠,俯叹草木衰。
英英篱下菊,秀色独满枝。
岂无一樽酒,相与斟酌之。
耋老天所佚,行歌复何疑? -
71.《秋怀十首末章稍自振起亦古义也》 宋·陆游
我昔闻关中,水深土平旷;泾渭贯其间,沃壤谁与抗?桑麻郁千里,黍林高一丈;潼华临黄河,古出名将相。
沦陷七十年,北首增惨怆。
犹期垂老眼,一睹天下壮! -
72.《初春书怀》 宋·陆游
耄及光阴古更稀,自今惟有数期颐。
食观本草虽多事,醉读离骚自一奇。
物外有人闲始见,山中可乐老方知。
武陵好在桃千树,短棹相寻亦未迟。 -
73.《初春书怀》 宋·陆游
愚公不解计安危,行尽人间恶路岐。
难似车登蛇退岭,险如舟过马当祠。
平生忧患常难测,送老安闲敢自期。
一事不成应有命,惟将知止报明时。 -
74.《春晚书怀》 宋·陆游
经春淹泊锦官城,作个归期苦未成。
老向轩裳增力量,病於风月减心情。
官闲有味缘高卧,酒贵无忧为细倾。
忆探梅花如昨日,西斋榆荚与阶平。 -
75.《丰城高安之间憩民家景趣幽邃为之慨然怀归》 宋·陆游
数家聚云根,细路入丛薄。
溅溅石渠水,来往一略彴。
有无邻里通,笑语妇子乐。
浊醪时相就,青蔬缺盐酪。 -
76.《书怀绝句》 宋·陆游
老死已无日,功名犹自期。
清笳太行路,何日出王师? -
77.《偶怀小益南郑之间怅然有赋》 宋·陆游
西戍梁州鬓未丝,嶓山漾水几题诗。
剑分苍石高皇迹,岩拥朱门老子祠。
烧兔驿亭微雪夜,骑驴栈路早梅时。
登临不用频凄断,未死安知无後期? -
78.《登山西望有怀季长》 宋·陆游
行年垂九十,举世少辈行。
敢言分非病,要是老益壮。
平时嬾书疏,有答未始倡。
张卿独所敬,夙昔推直谅。 -
79.《岁暮怀张季长》 宋·陆游
已迫桑榆景,况逢梅柳时。
功名终自误,老病独如期。
醉眼嫌天迮,孤吟觉鬼悲。
唐安在何许?无字寄相思。 -
80.《五更过无锡县,寄怀范参政尤侍郎》 宋·杨万里
苏州欲见石湖老,到得苏州发更了。
锡山欲见尤梁溪,过却锡山元不知。
起来灵岩在何许,回首惠山亦无处。
又生万事不可期,快然却向常州去。