-
101.《深出赘归省再往妇氏家》 宋·陈著
父子恩爱重,人生别离苦。
惟汝善事我,我亦深爱汝。
我年今七十,又有多病母。
出赘非汝心,事有难直取。 -
102.《点绛唇 秋夜横泖旅窗听雨,有怀故园》 元·邵亨贞
两鬓秋风,掩关坐听黄昏雨。
灯前自语。
世乱甘清苦。
蔓草愁烟,荒却东陵圃。
归期阻。
荆榛满路。
投老知何处。 -
103.《点绛唇 秋夜横泖旅窗听雨,有怀故园》 元·邵亨贞
两鬓秋风,掩关坐听黄昏雨。
灯前自语。
世乱甘清苦。
蔓草愁烟,荒却东陵圃。
归期阻。
荆榛满路。
投老知何处。 -
104.《点绛唇 高照 先生,宋朝遗老也,尝有长短》 元·邵亨贞
每育之,自可想见屯落秋深景物。
近见吴野舟诵,而涵咏不已,有当予心,故述即景,且期后约。
极目平芜,渚寒烟暝秋波远。
凫莺散乱。 -
105.《点绛唇 高照 先生,宋朝遗老也,尝有长短》 元·邵亨贞
每育之,自可想见屯落秋深景物。
近见吴野舟诵,而涵咏不已,有当予心,故述即景,且期后约。
极目平芜,渚寒烟暝秋波远。
凫莺散乱。 -
106.《春晚言怀寄聪上人》 宋·释智圆
晚树归禽乱,翛然古院空。
清谈远君子,幽兴寄丝桐。
短发全成雪,残花半逐风。
终期结真侣,归老乱云中。 -
107.《孤坐北斋因怀出处之难偶成感咏》 宋·宋庠
白头荣路念何之,出处空惊未得宜。
刘放老于宫里树,庄生愁煞庙中牺。
嵩岩桂坞堪休影,颍曲芝廛好疗饥。
但愿天心从尔欲,敢言归赴亦松期。 -
108.《三和》 宋·项安世
族望与淮俱远,时名似兰斯馨。
投老误期怀祖,作公定类东亭。 -
109.《赠徐瓢翁二首》 宋·方回
六十年前欲冠时,江湖声价已飚驰。
四灵在昔三曾识,八袠于今百可期。
多滩渐惊前辈尽,老怀那许后人知。
何当琴酒灯窗夜,莫说兴亡但说诗。 -
110.《书怀寄呈诸友》 宋·黄庚
寂寞茅檐下,穷居更待时。
吾侪贫可忍,余子俗难医。
风月最宜酒,江山多是诗。
广文无郑老,谁与共襟期。 -
111.《梅所将别夜坐叙怀》 宋·舒岳祥
相见岂无期,前年亦此时。
青山吾有约,白发子能医。
石室谁看鼎,岩泉似散丝。
老人偏重别,去路渺相思。 -
112.《雨夜怀虚君》 宋·宋无
共有烟霞疾,襟期江海分。
故人年老别,寒雨夜深闻。
地肺潜通岳,峨眉秀拂云。
何时负笈去,稽首五千文。 -
113.《新春书怀》 宋·孙应时
乐国急春早,寒窗独夜分。
旧期心不动,今恐老无闻。
结习唯黄卷,凝愁奈折云。
梅梢香渐少,还起米炉薰。 -
114.《怀仲子病目》 宋·袁说友
秋日家乡远,西风去雁迟。
小儿应药喜,老父数归期。
昨夜三江梦,今朝五字诗。
至情如饮水,冷暖自深知。 -
115.《兰亭集序/兰亭序》 魏晋·王羲之
永和九年,岁在癸丑,暮春之初,会于会稽山阴之兰亭,修禊事也。
群贤毕至,少长咸集。
此地有崇山峻岭,茂林修竹;又有清流激湍,映带左右,引以为流觞曲水,列坐其次。
虽无丝竹管弦之盛,一觞一咏,亦足以畅叙幽情。 -
116.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
117.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
118.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
119.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
120.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。