-
81.《秋怀次韵晁应之三首》 宋·张耒
木落晚风急,宵凉侵暑衣。
有期惟向老,无计未成归。
只益颠毛脱,还从髀骨肥。
感时仍吊古,回首意多违。 -
82.《秋怀 其三》 元·王冕
众星晨离离,孤月夜皓皓。
白露成野霜,凋我窗下草。
人无千岁期,焉得不速老?终当随物化,荣名亦何好? -
83.《感怀》 宋·晁说之
甬东为客久,心期日自昧。
秋风沧海潮,尚余桂江泪。
形影怅已老,颇识前人意。
柳子与沈侯,超迈万人外。
终日常戚戚,不知果何是。
我亦负罪臣,视彼才藻愧。 -
84.《阙下言怀上执政》 宋·王禹偁
早有虚名达九重,宦途流落渐龙锺。
散为郎吏同元稹,羞见都人看李邕。
旧日谬吟红药树,新朝曾献皂囊封。
犹期少报君恩了,归卧山村作老农。 -
85.《对雪感怀呈翟使君冯中允同年》 宋·王禹偁
岁暮山城雪,民和岁有秋。
深闻五袴咏,聊减贰车愁。
凌乱藏溪寺,霏微酒郡楼。
冻宜粘酒旆,香好试茶瓯。 -
86.《寄孙莘老》 宋·王令
默默曹自得,劳劳非吾任。
不与君子逢,谁复明此心。
偶客来自南,口有千里音。
知无木索勤,颇复山水吟。 -
87.《奉寄伯兄泰伯》 宋·王令
心迹牵羁逐势分,一生襟抱向谁论。
十年漂泊迷南北,千里忧思厌梦魂。
书托远怀期日月,眼和衰泪望乾坤。
何时得就归来赋,老守桑麻聚一门。 -
88.《官舍春日书怀》 宋·文同
琵琶泉水碧溶溶,又见春归玉柱峰。
欢绪已兰羞老大,交期将近懒游从。
杏开暖萼融红蠟,柳放晴花拆白茸。
赋得上林佳景尽,不知谁为荐临邛。 -
89.《春夜感怀寄席大光》 宋·陈与义
管宁白帽且蹁跹,孤鹤归期难计年。
倚杖东南观北变,伤心云雾隔三川。
江湖气动春还冷,鸿雁声回人不眠。
苦忆西州老太守,何时相伴一灯前。 -
90.《念奴娇·并肩楼上》 宋·刘过
并肩楼上,小阑干、犹记年时凭处。
百岁光阴弹指过,消得几番寒暑。
鹊去桥空,燕飞钗在,不见穿针女。
老怀凄断,夜凉知共谁诉。 -
91.《次韵孙兴宗秋怀》 宋·王之道
秋山赫赫明丹枫,秋天隐隐分玄鸿。
不知眼界阔多少,九华突兀撑晴空。
嗟予老病百事懒,谁能强勉追儿童。
读书既苦齿多豁,属文益觉心如蓬。 -
92.《幕中书怀》 宋·强至
宦游老岁月,春花渐空枝。
坐耗镜中颜,日饶鬓边丝。
流俗宜重轻,青云势参差。
刚肠寡所合,出门复何之。 -
93.《送赵添戎还漳州》 宋·曹勋
北风号枯叶,漠漠天正寒。
弛担逆旅中,方税游子鞍。
吾甥遽相访,别久心万端。
意定话亲旧,或悲或可欢。 -
94.《十五夜与朝宗对月把酒朝宗屡怀归因赋二首》 宋·吴芾
雾卷云收月迸光,一时烦浊变清凉。
怪来坐上深无暑,疑是山间已有霜。
老去岂期身尚健,閒中且以酒为忙。
故人若也坚辞醉,忍负良宵月满床。 -
95.《重九道中怀长兄二首》 宋·廖行之
追欢那复少年时,老骥如今亦受羁。
白发惊人风落帽,黄花伴我岁寒枝。
谁能寻胜过元亮,自叹知音失子期。
点检胸中犹礧磈,强倾濁酒自哦诗。 -
96.《有怀汉老弟》 宋·虞俦
先自无聊懒出门,南坡一到一思君。
松筠俱是栽培力,亭榭无非卜筑勤。
本约暮年栖息共,岂期中道死生分。
风前试数当时雁,一雁今归何处云。 -
97.《秋怀十首》 宋·赵蕃
秋林如老发,剩好忽已衰。
委身造物中,宁得逭厥时。
木落有再荣,人衰无少期。
可不思自勉,无闻戒在兹。 -
98.《雪中寄怀公昭丈》 宋·赵蕃
问讯先生江上村,雪中高兴与谁论。
乍明不厌鸡啼昼,忽散应憎鹊踏翻。
闻道为梅新作圃,更期因竹别开门。
老来孰愈幽居趣,愧我飘流不自存。 -
99.《次韵知县兄秋怀三首》 宋·苏泂
秋花秋水两相宜,白发于秋更有期。
三十年来无世味,清修除是老僧知。 -
100.《除夕》 宋·方岳
当年意卸亦堪悲,岁晚胸怀只自知。
十有八分天不管,百无一遂老如期。
灯寒夜雪渔蓬屋,春共梅花野竹篱。
衰白东风那解绿,底须苦向鬓边吹。