-
21.《爱敬寺古藤歌》 唐·李颀
古藤池水盘树根,左攫右拏龙虎蹲。
横空直上相陵突,丰茸离纚若无骨,风雷霹雳连黑枝,人言其下藏妖魑。
空庭落叶乍开合,十月苦寒常倒垂。 -
22.《晚到盩厔耆老家》 唐·卢纶
老翁曾旧识,相引出柴门。
苦话别时事,因寻溪上村。
数年何处客,近日几家存。
冒雨看禾黍,逢人忆子孙。
乱藤穿井口,流水到篱根。
惆怅不堪住,空山月又昏。 -
23.《晚到盩厔耆老家》 唐·卢纶
老翁曾旧识,相引出柴门。
苦话别时事,因寻溪上村。
数年何处客,近日几家存。
冒雨看禾黍,逢人忆子孙。
乱藤穿井口,流水到篱根。
惆怅不堪住,空山月又昏。 -
24.《太白老人》 唐·张籍
日观东峰幽客住,竹巾藤带亦逢迎。
暗修黄箓无人见,深种胡麻共犬行。
洞里仙家常独往,壶中灵药自为名。
春泉四面绕茅屋,日日唯闻杵臼声。 -
25.《南诏朱藤杖》 唐·裴夷直
六节南藤色似朱,拄行阶砌胜人扶。
会须将入深山去,倚看云泉作老夫。 -
26.《赠老僧》 唐·杜荀鹤
众僧尊夏腊,灵岳遍曾登。
度水手中杖,行山溪畔藤。
心空默是印,眉白雪为棱。
自得巡方道,栖禅老未能。 -
27.《赠老僧》 唐·杜荀鹤
众僧尊夏腊,灵岳遍曾登。
度水手中杖,行山溪畔藤。
心空默是印,眉白雪为棱。
自得巡方道,栖禅老未能。 -
28.《和友人许裳题宣平里古藤》 唐·张蠙
欲结千年茂,生来便近松。
迸根通井润,交叶覆庭秾。
历代频更主,盘空渐变龙。
昼风圆影乱,宵雨细声重。 -
29.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
30.《书匡山老僧庵》 唐·贯休
筼筜红实好鸟语,银髯瘦僧貌如祖。
香烟濛濛衣上聚,冥心缥缈入铁圄。
白麏作梦枕藤屦,东峰山媪贡瓜乳。 -
31.《孙莘老求墨妙亭诗》 宋·苏轼
兰亭茧纸入昭陵,世间遗迹犹龙腾。
颜公变法出新意,细筋入骨如秋鹰。
徐家父子亦秀绝,字外出力中藏棱。
峄山传刻典刑在,千载笔法留阳冰。 -
32.《兴玉泉长老》 宋·欧阳景
金鉴来觅玉泉书,金玉相逢价倍殊。
到了不干藤蔓事,葫牙自去缠葫虎。 -
33.《舣舟大藤峡口武陵使至忽奉福唐珍牍附以古风》 宋·许翰
避兵穷岭海,我岂文休孙。
慨彼鸣凤郊,化为逐鹿原。
北吹战尘腥,南接瘴雾昏。
森然一彗孛,敢近六龙暾。 -
34.《题王学士所藏王孟端老桧苍崖图》 明·曾棨
王郎工画妙入神,平生强项世所嗔。
有时兴至自盘礴,睥睨已喜旁无人。
忽然放笔作古桧,白日烟云倏暝晦。
淋漓尽带雷雨垂,惨淡长疑鬼神会。 -
35.《老人》 明·郑崐
手里支藤长过肩,月明扶醉步村前。
后生共说先朝事,及见英皇北狩年。 -
36.《孙莘老寄墨四首》 宋·苏轼
徂徕无老松,易水无良工。
珍材取乐浪,妙手惟潘翁。
(潘谷作墨,杂用高丽煤。
)鱼胞熟万杵,犀角盘双龙。 -
37.《孙莘老寄墨四首》 宋·苏轼
溪石琢马肝,剡藤开玉版。
嘘嘘云雾出,奕奕龙蛇绾。
此中有何好,秀色纷满眼。
故人归天禄,古漆窥蠹简。
隃糜给尚方,老手擅编划。
分余幸见及,流落一叹赧。 -
38.《六观堂老人草书诗》 宋·苏轼
物生有象象乃滋,梦幻无根成斯须。
方其梦时了非无,泡影一失俯仰殊。
清露未晞电已徂,此灭灭尽乃真吾。
云如死灰实不枯,逢场作戏三昧俱。 -
39.《戏赠勤长老》 宋·范成大
从君挥尘演金乘,我已无心缠葛藤。
第一圆通三鼓梦,大千世界一窗灯。
罢参柏子庭前意,权作梅花树下僧。
饭饱闲行复闲坐,人间有味是无能。 -
40.《题现老真》 宋·范成大
三十年来共葛藤,如今莲社冷如冰。
茶瓜樱笋游山会,从此斋厨欠一僧。