-
41.《藻侄比课五言诗,已有意趣,老怀甚喜,因吟》 宋·范成大
日暖衣犹袭,宵长被有棱。
朝晡三楪饭,昏晓一红灯。
伴坐如跧几,扶行瘦比藤。
生缘堪入画,寂寞憩松僧。 -
42.《古藤杖歌》 宋·陆游
我有古藤杖,夭矫蛟龙形。
生於峭壁绝上,乃是会稽山阴之兰亭。
历吴入楚上巴硖,北游直看秦山青。
夜飞或随暴雨去,旦归常带流漦腥。
与子扶携各老大,勿复狡狯夸神灵。
愔愔从此常倚壁,听我夜诵黄庭经。 -
43.《老民》 宋·陆游
老民无一事,终日卧柴扉。
凿沼观鱼乐,勾帘待燕归。
架高藤叶密,土润药苗肥。
休退真吾分,无心学息机。 -
44.《奉留楚金长老》 宋·黄庭坚
但将饭向无心椀,自有人扶折脚铛。
不用重寻旧巢穴,胡蜂窠挂万年藤。 -
45.《以天坛灵寿杖送莘老》 宋·黄庭坚
王屋千霜老紫藤,扶公休沐对亲朋。
异时驷马安车去,拄到天坛愿力能。 -
46.《渔塘十六韵(在朱阳县石岩下,古老云:洛水》 唐·韦庄
洛水分余脉,穿岩出石棱。
碧经岚气重,清带露华澄。
莹澈通三岛,岩梧积万层。
巢由应共到,刘阮想同登。 -
47.《过海云院赠及长老》 明·高启
衲拥寒云老一丘,游方无梦转悠悠。
茶香吹过前林晚,菜叶流来别涧秋。
旧拂讲余悬壁上,残经定后落床头。
紫藤坞里归逢雪,煨芋曾烦慰客愁。 -
48.《空公长老一出即住雪峰书来以建茗为寄长句奉》 宋·曾几
此公出世使人惊,道眼看来却未曾。
政尔雪峰千百众,澹然云水一孤僧。
不妨诗笔作佛事,已用茗瓯传祖灯。
我老尚堪行脚在,因风为寄古崖藤。 -
49.《景福顺老夜坐道古人搐鼻语》 宋·苏辙
中年闻道觉前非,邂逅仍逢老顺师。
搐鼻径参真面目,掉头不受别钳锤。
枯藤破衲公何事,白酒青盐我是谁。
惭愧东轩残月上,一杯甘露滑如饴。 -
50.《次韵子瞻题孙莘老墨妙亭》 宋·苏辙
高岸为谷谷为陵,一时豪杰空飞腾。
身随造化不复返,忽若野雀逢苍鹰。
当年碑刻最深固,风吹土蚀消无棱。
遗文漫灭雨中迹,翠石断裂春后冰。 -
51.《赠经长老》 宋·刘过
菜肚老子禅已饱,爱人从臾作诗僧。
客来无处著欢喜,一语不曾谈葛藤。 -
52.《真歇老人退居东庵予过雪峰特访之为留再宿仍》 宋·张元干
雪卧孤峰顶,斋余闭户眠。
时容龙象众,来说葛藤禅。
此日输真歇,平生最信缘。
从渠魔起谤,把火漫烧天。 -
53.《孔先生以仙长老山水略录见约同游作诗答之》 宋·韩维
群峰罗立青搀搀,中有佛庙名香严。
飞泉汹涌出峰后,四时激射苍岩。
跳珠喷雪几百丈,下注坎险钟为三。
援萝俯瞰石底净,明镜光溢青瑶函。 -
54.《依韵和公济寄仲灵禅老》 宋·强至
藤州大士两眉庞,万卷丛身寄一窗。
诗力健能支倒岳,词源涌可截奔江。
高名耸动朝中士,旧隐荒芜岭外邦。
想像孤风犹未见,何时能使片心降。 -
55.《送杨元老召赴阙》 宋·冯时行
群心周道直,万国舜门开。
咫尺清虚地,精微择异材。
光辉生锦里,合沓上兰台。
霄汉横高翥,风云接大来。 -
56.《赠灵隐老》 宋·曹勋
一笑相逢语上方,水云踪迹觉清凉。
未论方丈葛藤话,且喜斋厨蔬笋香。
闲拄瘦筇随意立,却愁款段入城忙。
宿山更作他时约,枕簟茶瓜冷不妨。 -
57.《示上封长老洪辩》 宋·胡寅
濯足潇湘湄,瘦藤拄衡岳。
寻山半吴楚,何意得雄邈。
青冥几石级,屐齿响荦硞。
低昂度翳郁,轩翥见披剥。 -
58.《赠祁门不老山高法师》 宋·汪莘
鳌山万仞峙璇霄,上有高真道寂寥。
拔足壮能轩物表,洗心清不浑尘嚣。
洞天别有风光异,人世那知宇宙遥。
云覆醮坛闲悄悄,烟凝仙室静萧萧。 -
59.《寿藤杖行》 宋·王柏
君不见奇章嗟削方竹,老杜作诗夸紫玉。
又不见东坡惊喜铁铿然,灵寿曾为汉臣辱。
我有怪藤几千岁,老髯乳节雷斧斸。
古苔苍藓封护秘,风删雨剥枝干秃。 -
60.《次韵才老》 宋·方岳
藏拙欲分萝月阴,十年回首愧重临。
吾徒空倚横天剑,此老长閒布地金。
案有法华山寂寂,门无俗客竹深深。
瘦藤莫厌频来往,同社壶觞手自斟。