-
61.《寿雪窦寺炳同长老》 宋·陈著
昌黎大颠相接识,为说道理惊孤寂。
欧公喜与惟俨交,爱其文逸通经术。
自顾拟非韩欧伦,漫游亦到沙门释。
明觉后人少野师,湖海宿尊推第一。 -
62.《洪长老惠藤杖》 宋·姚勉
高僧挑月一枝藤,惠我登山脚便轻。
澒洞风尘豺虎恶,从今险路稳支撑。 -
63.《妙觉山用老溪宝叶二僧韵》 宋·胡仲弓
登山无杖策,元不事依凭。
斜照空林影,行云碍石棱。
鸟啼悲宿草,猿饮挂枯藤。
曾着高僧住,何人为续灯。 -
64.《寄九峰觉老时自因胜退居》 宋·王铚
京江别我正坚冰,拂袖归来道更增。
又见岭梅来驿使,懒将庭柏对谈们。
半廓冷月溪山雾,一炷幽香殿阁灯。
此亦世间愁绝处,岭猿岁晚哭寒藤。 -
65.《咏史上·老子》 宋·陈普
瓜葛非徒李世民,牵藤引蔓百千身。
周时柱下霜眉客,今作书符呪水人。 -
66.《采藤行》 宋·戴表元
君不见四明山下寒无粮,九月种麦五月尝。
一春辛苦无别业,日日采藤行远冈。
山深无虎行不畏,老少分山若相避。
忽然遇藤随意斫,手触藤花落如蝟。 -
67.《老树》 宋·戴表元
老树老且枯,数柯枝缀之。
虫来食其叶,藤来缠其皮。
幸然根本坚,未至甚雕披。
风霜既无损,雨露犹见私。 -
68.《保福萃长老写师像求赞》 宋·释正觉
少食枣而齿黄,老饱盐而瘿亡。
兔分月魄入犀角,蜂採华滋归蜜房。
源深流长,体明用光。
巍巍堂堂,炜炜煌煌。
檀篆香消默无语,乌藤相伴倚绳床。 -
69.《又咏万岁藤杖酬正仲并谢元惠主人潘少白》 宋·舒岳祥
不求海上千金药,且觅山中万岁藤。
潘子入林亲拣得,舒翁履险力扶能。
乞君瘦硬苍龙节,伴我清羸病鹤形。
莫向潭边令照影,忽然变化老谁恁。 -
70.《谢周拙翁惠万岁藤杖》 宋·舒岳祥
周老手中杖,天封顶上藤。
战龙纷可解,斗虎死堪乘。
险路扶胜仆,深林肯伴僧。
山中行住坐,赖此好交朋。 -
71.《戏伸监院伸宣力勤圆老有传衣之意》 宋·王洋
安乐窝前安乐僧,一轮明月一枯藤。
与他整顿山林了,更上孤峰第一层。 -
72.《用谢艮斋韵题欧阳长老墨梅》 宋·袁说友
溪藤横翠约,老眼颇眵昏。
唤入凌烟后,江村不是村。 -
73.《送梁藤州广誉解组还朝兼简葛子章卢伯真》 宋·曾丰
乾道淳熙间,随牒公之邑。
我闲时曳裾,公喜当折屐。
过从未多时,情好已相得。
功名打门催,马首遽湖北。 -
74.《春半与群公同游元处士别业》 唐·岑参
郭南处士宅,门外罗群峰。
胜概忽相引,春华今正浓。
山厨竹里爨,野碓藤间舂。
对酒云数片,卷帘花万重。 -
75.《怀素上人草书歌(一本作王邕诗,今从统签另编)》 唐·王zr
衡阳双峡插天峻,青壁巉巉万馀仞。
此中灵秀众所知,草书独有怀素奇。
怀素身长五尺四,嚼汤诵咒吁可畏。 -
76.《怀素上人草书歌》 唐·窦冀
狂僧挥翰狂且逸,独任天机摧格律。
龙虎惭因点画生,雷霆却避锋芒疾。
鱼笺绢素岂不贵,只嫌局促儿童戏。 -
77.《和程员外春日东郊即事》 唐·包何
郎官休浣怜迟日,野老欢娱为有年。
几处折花惊蝶梦,数家留叶待蚕眠。
藤垂宛地萦珠履,泉迸侵阶浸绿钱。
直到闭关朝谒去,莺声不散柳含烟。 -
78.《西枝村寻置草堂地,夜宿赞公土室二首》 唐·杜甫
出郭眄细岑,披榛得微路。
溪行一流水,曲折方屡渡。
赞公汤休徒,好静心迹素。
昨枉霞上作,盛论岩中趣。 -
79.《棕拂子》 唐·杜甫
棕拂且薄陋,岂知身效能。
不堪代白羽,有足除苍蝇。
荧荧金错刀,擢擢朱丝绳。
非独颜色好,亦用顾盼称。 -
80.《棕拂子》 唐·杜甫
棕拂且薄陋,岂知身效能。
不堪代白羽,有足除苍蝇。
荧荧金错刀,擢擢朱丝绳。
非独颜色好,亦用顾盼称。