-
161.《书怀示友十首》 宋·陈与义
俗子令我病,纷然来座隅。
贤士费怀思,不受折简呼。
城东陈盂公,久阔今何如。
明月照天下,此夕与君俱。
不难十里勤,畏借东家驴。
似闻有老眼,能作荐鹗书。
功名勿念我,此心已扫除。 -
162.《范漕季克云坡》 宋·洪咨夔
西来一鹤山泽臞,春风六辔闲且都。
公余镜月昼阴寂,睡起手校群芳图。
海棠酣透燕王邸,豹血深染重氍毹。
昌南别派更奇绝,丰容靓饰香生肤。 -
163.《洪崖图行》 宋·洪咨夔
修髯危肩老仙人,布袍革带乌靴巾。
胸中不着半点尘,天地万象肧腪春。
扇者橘,书者栗,瓢者术,韁而掣者葛, -
164.《隋堤写怀寄上右丞》 宋·毛滂
前年买符入函谷,归来柴车仍露宿。
似联石室陈图书,敢累山公为题目。
苍梧只觉波浪高,尺泽那知鳞尾秃。
已将倦翮谢风云,便拟閒身寄松竹。 -
165.《东归呈元度》 宋·毛滂
此生文字送分阴,覉旅无材发噤吟。
鬓底星星侵晚色,胸中落落负初心。
端知坐索长安米,那复能弹单父琴。
投老襄阳真自弃,蹇驴东去乱云深。 -
166.《京兆安汾叟赴辟临洮幕府南舒李君自画阳关图》 宋·张舜民
古人送行赠以言,李君送人兼以画。
自写阳关万里情,奉送安西从辟者。
澄心古纸白如银,笔墨轻清意萧洒。
短亭离筵列歌舞,亭亭諠諠簇车马。 -
167.《冬至后雪》 宋·葛立方
客寐失通宵,寒声动泬寥。
云容颓玉宇,雪阵搅层霄。
点点楷灰落,亭亭柳絮飘。
文窗斜击纸,老树巧装条。 -
168.《谒江华曾百里》 宋·刘过
鬓发已皤非故吾,依然破帽老骑驴。
江边游了断肠句,汉殿逐臣流涕书。
父祖松楸三世冢,弟兄桑梓百年居。
狐丘未死归心切,未有相如驷马车。 -
169.《华山图》 明·唐寅
白缘襕袗碧玉环,身于世事玛相关。
风情抵老如潘朗,颠倒骑驴过华山。 -
170.《漫兴(十首)》 明·唐寅
一身憔悴挂衣襟,半壁藤床倚树林。
去日苦多休检历,知音谅少莫修琴。
平康驴背驮残醉,谷雨花栏费朗吟。
老向酒杯棋局畔,此生甘分不甘心。
¤ -
171.《送方元忠》 宋·郑獬
京师恶尘土,两足没至踝。
狂风暴然作,塞天赤如赭。
事牵或出门,复又无驴跨。
垢汗黏透衣,留迟固不遐。 -
172.《骑过山村》 宋·陈造
烟村面势枕苍山,一径循山作屈蟠。
入望高幢罗翠密,挂空匹练噀清寒。
吟髭撚白迎风去,妆面骈红倚户看。
颇似骑驴后山老,倩谁粉墨洒豪端。 -
173.《戏寇君二首》 宋·陈师道
杜老秋来眼更寒,蹇驴无复逐金鞍。
南邻郤有新歌舞,借与诗人一面看。 -
174.《题画李白真》 宋·陈师道
君不见浣花老翁醉骑驴,熊儿捉辔骥子扶。
金华仙伯哦七字,好事不复千金模。
青莲居士亦其亚,斗酒百篇天所借。
英姿秀骨尚可似,逸气高怀那得画。 -
175.《赠知命》 宋·陈师道
黑头居士元方弟,不肯作公称法嗣。
外人怪笑那得知,他日灵山亲授记。
学诗初学杜少陵,学书不学王右军。
黄尘扶杖笑邻女,白衫骑驴惊市人。 -
176.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
177.《次韵李伯纪丞相游贤沙凤池之作二首》 宋·李弥逊
几日公来浴凤池,蹇驴陪乘偶参差。
羁棲自笑卧盘谷,健句争无诵渼陂。
世路吹虀无念到,山游啖蔗不言知。
袖书倘遂云根长,肯与酸寒郑老期。 -
178.《诸公送行分韵得驱字》 宋·李弥逊
儒生自信一束书,持以游世触事迂。
十步倒行一步立,公家不辨私家臞。
壮无早计老更拙,宜去不去饥所驱。
春风力回俗士驾,政恐猿鹤讥逃逋。 -
179.《避贼引》 宋·邓肃
羽檄星驰暴客起,西望烽烟无百里。
夜半惊呼得渔舠,老稚相携三百指。
蠖屈蛇盘破蓬底,忽欲骞身风刮耳。
沙汀舣岸少依刘,万斛愁情空一洗。 -
180.《寄张达道》 宋·曹勋
茅峰何山亦何好,瑶木琪华并三岛。
其间岩洞邃且深,隐居仙人得穷讨。
远业已跨雪色驴,诸孙何能玉颜老。
黑虎会有青鸾信,洞章同梦池塘草。