-
121.《雨中登楼望大像》 宋·陆游
去年寒雨中,骑驴度剑阁;今年当此时,卧听边城柝。
巍巍千尺像,与我两寂寞。
交游阅四海,此老差可托。
但当频自省,诸恶誓莫作。
时时一凭高,相望要不怍。
桑间戒三宿,坚坐岂渠乐;却应输老夫,新春买芒屩。 -
122.《首春连阴》 宋·陆游
入春十日九日阴,积雪未解雨复霪;西家船漏湖水涨,东家驴病街泥深。
去秋宿麦不入土,今年米贵如黄金。
老妪哭子那可听,僵死不覆黔娄衾!州家遣骑馈春酒,欲饮复止吾何心?出门空叹岁华速,已见微绿生高林。 -
123.《观画山水》 宋·陆游
古北安西志未酬,人间随处送悠悠。
骑驴白帝城边雨,挂席黄陵庙外秋。
大纲截江鱼可脍,高楼临路酒如油。
老来无复当年快,聊对丹青作卧游。 -
124.《湖边晓行》 宋·陆游
蹇驴清晓掠湖堤,缓辔迎凉帽影低。
露拆渚莲红渐闹,雨催陂稻绿初齐。
先秋叶已时时堕,失旦鸡犹续续啼。
不是老来忘睡美,戴星南亩惯扶犁。 -
125.《书寓舍壁》 宋·陆游
落佩颓冠惯放慵,经旬寓馆古临邛。
西偏取路横穿竹,北向开门倒看松。
醉後蹇驴归薄暮,闲来支枕睡高舂。
鹄鸣山谷曾游处,剩欲扶犁学老农。 -
126.《出游归鞍上口占》 宋·陆游
渺渺烟波飞桨去,迢迢桑野策驴还。
寄怀楚水吴山外,得意唐诗晋帖间。
每惜好春如我老,谁能长日伴人闲?世间自是无兼得,勋业元非造物悭。 -
127.《述志》 宋·陆游
新丰买酒慰无聊,冲雪骑驴上濿桥。
罴老尚堪吞?子,松风何至羡山苗? -
128.《雪中至近村》 宋·陆游
荒山风雪岁将残,贷粟迢迢犯苦寒。
急燎征裘憩牛屋,旋沽村酒挂驴鞍。
清贫彻骨初无憾,老健逢人强自宽。
深夜还家未能睡,解囊吹火取诗看。 -
129.《偶怀小益南郑之间怅然有赋》 宋·陆游
西戍梁州鬓未丝,嶓山漾水几题诗。
剑分苍石高皇迹,岩拥朱门老子祠。
烧兔驿亭微雪夜,骑驴栈路早梅时。
登临不用频凄断,未死安知无後期? -
130.《自近村归》 宋·陆游
雪晴村路尚残泥,茅屋清寒正要低。
野渡船虚飞鸟集,烟村路近蹇驴嘶。
坚顽那复愁空橐,老健犹能伴架犁。
蹴榻不僵君会否?更须百瓮享黄齑。 -
131.《村店》 宋·陆游
水泛轻摇楫,山行稳跨驴。
朝晡半晴雨,闾里杂樵渔。
野鹜浮寒浦,饥鸦集老樗。
店家看坏壁,忽见昔年书。 -
132.《独孤生策字景略河中人工文善射喜击剑一世奇》 宋·陆游
忆昨骑驴入蜀关,旗亭邂逅一开颜。
气锺太华中条秀,文在先秦两汉间。
宝剑凭谁占斗气?名驹竟失养天闲。
身今老病投空谷,回首东风涕自潸。 -
133.《夏夜大醉醒後有感》 宋·陆游
少时酒隐东海滨,结交尽是英豪人,龙泉三尺动牛斗,阴符一编役鬼神。
客游山南夜望气,颇谓王师当入秦,欲倾天上河汉水,净洗关中胡虏尘。
那知一旦事大缪,骑驴剑阁霜毛新,却将覆毡草檄手,小诗点缀西州春。
素心虽愿老岩壑,大义未敢忘君臣。 -
134.《龟堂自咏》 宋·陆游
采藤持织履,剥楮治为冠。
看剑心空壮,骑驴骨本寒。
病多辞酒伴,老甚解祠官。
赖有扁舟在,秋涛万里宽。 -
135.《近村民舍小饮》 宋·陆游
秋风吹细雨,萧然濯炎炽。
老夫疾顿平,甘食仍熟寐。
春物财几何,摇落已复至。
昔人喻死生,谓若屈伸臂。 -
136.《寒食日晨炊姜家林,初程之次日也》 宋·杨万里
百五佳辰匹似无,合教追节却离居。
万家寒食初归鷰,一老春衫政寒驴。
耄柳已僧何再发,孺槐方爪可犀蔬。
儿书早问归程日,不用嗔渠只笑渠。 -
137.《贺张父寺丞新长凤雏》 宋·杨万里
念君只欠一英雏,万事今君足也无。
想见碧梧森翠竹,敢嘲老蚌出明珠。
只今小德啭春鸟,後日熊见捉蹇驴。
自古相门长出相,烟楼一橦莫教输。 -
138.《赠写真水监处士王温叔》 宋·杨万里
我不如森森千丈松,我不如濯濯春月柳。
髯疏鬓秃已雪霜,皮皱肉皴真老丑。
叶生画时颜尚朱,王生画时骨更臞。
一生爱山吟不就,两肩化作秋山瘦。 -
139.《属疾五首》 宋·宋祁
天假支离养,人怀寂寞惭。
衰容行得老,苦节遂无甘,飞鸟惟宜下,疲驴讵可骖。
吾生知所守,嘲客勿多谈。 -
140.《孙彦古画风雨山水歌》 宋·张耒
山深岩高石壁青,白日忽变天晦冥。
黑风驱云走不停,惊电疾雨来如倾。
山前雨点大如手,山下水涌危槎横。
崩崖古树老有灵,吼怒直与风云争。