-
21.《病笃吟》 宋·赵顺孙
不见人烟空见花,烟笼寒水月笼沙。
人生自古谁无死,莫怨东风当自嗟。 -
22.《白门感述(二首)》 明·林娙
白门连岁值饥荒,十载良人旅朔方。
顾影自嗟还自笑,妾身嬴得是糟糠。 -
23.《明妃曲和王介甫作》 宋·欧阳修
汉宫有佳人,天子初未识,一朝随汉使,远嫁单于国。
绝色天下无,一失难再得,虽能杀画工,于事竟何益? -
24.《再和明妃曲》 宋·欧阳修
汉宫有佳人,天子初未识。
一朝随汉使,远嫁单于国。
绝色天下无,一失难再得。
虽能杀画工,於事竟何益。 -
25.《寄姚文发》 宋·郑刚中
芳荪小绣肩相拍,拍初同作江湖客。
梦里春风三十年,青铜照我头都白。
与公常日话潇湘,恨不此身生两翼。
何如附骥得千里,再此搜寻旧踪迹。 -
26.《和明远喜雨作》 宋·邓肃
绛狗鸣空朱虎攫,神焦鬼烂不堪虐。
自嗟笔力无韩豪,不敢谗风干鼎镬。
闻说祥符物外臣,能将念力苏罢民。
挽出洞天肩未息,飞云驱雨已生春。 -
27.《过雨市二首》 宋·赵蕃
晴里看山故自佳,雨边益觉兴无涯。
我家正在千山底,每一看山还自嗟。 -
28.《东川节度歌》 宋·程公许
东川节度兵马雄,我尝闻这浣溪翁。
五百年间人事纷变灭,惟有青山衮衮今古同。
春官侍郎李太史,沃丝昔日来观风。
八年挽爷一炊条例,蔚蓝台上烟雨悉溟濛。 -
29.《岁暮》 宋·姚勉
岁暮仍为客,书客默自嗟。
雁声催念友,鱼脍起思家。
廊静风鸣叶,窗虚雪入花。
醉乡聊避世,天外自寒鸦。 -
30.《思家信不至》 宋·姚勉
又得秋风入芰荷,尚无黄耳到如何。
慈亲想自精神健,娇女应添智慧多。
踪迹自嗟成漫浪,利名底苦欲奔波。
几时了却胸中事,只傍南溪理钓蓑。 -
31.《送鲜于运使西归》 宋·晁公溯
飞鸟避汉节,朔风扬旆旌。
光茫候躔次,始见入蜀星。
父老喜公至,来临此江滨。
阳侯为先驱,归指唐安城。 -
32.《和曾谹父春半书怀》 宋·王洋
节物各自好,春风独太华。
装添山衣锦,零落地铺花。
趁课蜂招侣,幽吟鹤自嗟。
放开平望眼,翠幕不须遮。 -
33.《悼诗》 唐·李煜
永念难消释,孤怀痛自嗟。
雨深秋寂莫,愁引病增加。
咽绝风前思,昏濛眼上花。
空王应念我,穷子正迷家。 -
34.《郡斋赠王卿》 唐·韦应物
无术谬称简,素餐空自嗟。
秋斋雨成滞,山药寒始华。
濩落人皆笑,幽独岁逾赊。
唯君出尘意,赏爱似山家。 -
35.《客中言怀》 唐·戴叔伦
白发照乌纱,逢人只自嗟。
官闲如致仕,客久似无家。
夜雨孤灯梦,春风几度花。
故园归有日,诗酒老生涯。 -
36.《顺宗至德大圣大安孝皇帝挽歌词三首(左拾遗时作)》 唐·元稹
不改延洪祚,因成揖让朝。
讴歌同戴启,遏密共思尧。
雨露施恩广,梯航会葬遥。
号弓那独切,曾感昔年招。 -
37.《登香炉峰顶》 唐·白居易
迢迢香炉峰,心存耳目想。
终年牵物役,今日方一往。
攀萝蹋危石,手足劳俯仰。
同游三四人,两人不敢上。 -
38.《登香炉峰顶》 唐·白居易
迢迢香炉峰,心存耳目想。
终年牵物役,今日方一往。
攀萝蹋危石,手足劳俯仰。
同游三四人,两人不敢上。 -
39.《问淮水》 唐·白居易
自嗟名利客,扰扰在人间。
何事长淮水,东流亦不闲。 -
40.《小岁日喜谈氏外孙女孩满月》 唐·白居易
今旦夫妻喜,他人岂得知。
自嗟生女晚,敢讶见孙迟。
物以稀为贵,情因老更慈。
新年逢吉日,满月乞名时。
桂燎熏花果,兰汤洗玉肌。
怀中有可抱,何必是男儿。