-
101.《自罗浮行田宿华严寺》 宋·叶适
浮山昔飞至,与罗合其巅。
严冬树色改,青松耀红鹃。
不种自生植,屡伐常苍然。
我病不暇耕,行复观我田。 -
102.《谢慧明王道自大面山宁赠三诗并密黄精》 宋·程公许
三复君诗想洛阳,令人愤极意飞扬。
鼎湖知有威灵在,魏阙欣闻孝里彰。
一念变迁无量劫,寸心寂照大圆光。
君能勘破皆泡幻,长与乔松燕玉米面房。 -
103.《即席赠太阳山极圆上人》 宋·卫宗武
招提几百载,其来自唐室。
屡此系扁舟,过门不暇入。
岂图今之行,招携叙旧室。
遂停欲归櫂,重整倦游屐。 -
104.《自爱》 宋·仇远
金渊岂爱我,我自爱金渊。
似蜜醪尤美,如珠米更圆。
攜家逾八口,窃禄又三年。
书册盈归箧,毋嫌载月船。 -
105.《天池寺夜与主僧觉翁圆上共坐谈浯溪山水之胜》 宋·董嗣杲
空云驾我登天池,江山秋渺无津涯。
涉溪蓦栈借杖藜,光景体认裁诗。
峥嵘寺门窝风低,塔铃喧风际天吹。
方丈轩槛供毗尼,老僧喜气扬须眉。 -
106.《水龙吟·若修仙子圆成》 元·王哲
若修仙子圆成,永真诚做他上士。
明明了了,惺惺洒洒,搜寻妙旨。
决烈回头,是自不肯,拖泥带水。
便斩钉截铁,尘缘悉屏,无*碍,做清*。 -
107.《书夜乐 钟公云,镜能照他人,不能照自》 元·王哲
百练青铜圆又小。
平平正吐灵耀。
向人前、相对相观,别辨容颜分晓。
好丑*妍并老少。 -
108.《金莲出玉花 牟平县刘稳欲自焚身,遂作此词》 元·马钰
刘公听劝。
学佛修仙凭识见。
割弃心尘。
不在焚烧舍┾身。
些儿修炼。
锻炼神丹须九转。
功行圆周。
相继海蟾的祖刘。 -
109.《杨柳枝·顿识圆明象易冲》 元·侯善渊
顿识圆明象易冲。
妙无穷。
祥烟飞入玉清宫。
月临空。
物性自然纯古道,与谁同。
杨柳枝插宝瓶中。
好家风。 -
110.《松下自遣》 宋·释智圆
聚气成此身,假缘暂寄世。
可怜自在性,本无烦恼系。
傍水与登山,悠然有深诣。
日在林下游,暮在林下宿。 -
111.《病起自叙》 宋·释智圆
盗跖死牖下,伯牛遭恶疾。
报应似无徵,苍苍意难悉。
及考竺干教,其旨明逾日。
业以三世论,事匪一生讫。 -
112.《过曹氏坟庵在灊皖间蜀僧修静自天柱退居于此》 宋·宋庠
山郭屏仆从,取径问樵牧。
短松新被冈,青嶂远遮屋。
鸡犬无四邻,日月自两毂。
阿师厌机缘,脱迹谢尘俗。 -
113.《谢岂庵饷澄粉圆子》 宋·张镃
老蚌尝闻生合浦,射彩飞芒互吞吐。
都缘昼夜两跳丸,萦绕须弥照寰宇。
金鸦远逐银蟾蜍,传孕亿万皆成珠。
荒寒海际人罕见,第取服用充珍娱。 -
114.《寄圆老闻欲移住他院》 宋·赵汝鐩
妄动生於念,禅床坐不牢。
旧窠元自好,新刹有何高。
去住身如寄,奔驰足谩劳,挑包闻已决,应笑我忉忉。 -
115.《过圆觉院简照上人》 宋·晁公溯
一洗糟粕地,再闻钟梵音。
前身老东院,具体小西林。
自昔知味少,于今无巷深。
是中有妙理,直下试叅寻。 -
116.《读圆觉经》 宋·郭印
万法归一心,一心何所寄。
灵光自巍巍,无物不具备。
如来既先觉,要警众生寐。
倒说纵横说,莫非明此事。 -
117.《王修竹约观打鱼分韵得圆字》 宋·黄庚
隔岸呼渔伴,轻篙破晓烟。
鸣榔舟叶聚,撒网浪花圆。
馋鹭窥高树,惊鳞过别川。
洋洋聊付物,生意自无边。 -
118.《题大圆庵》 宋·李复
焚香置榻拂氍毹,困倚蒲团坐结趺。
丈室曾瞻一居士,台山岂有两文殊。
信心自得超三界,明眼何尝滞四隅。
伯雪相逢能目击,电机已笑涉泥涂。 -
119.《江阴有桃源图方圆尺许宫室人物如针粟可数相》 宋·陆文圭
不自柴桑记裹来,似傅晨记入天台。
世间多少荒唐事,何独神仙有是哉。 -
120.《圆觉图赞》 宋·释如净
一队猪狗汉,围绕业识幢。
只管要说傍人罪过,不知败缺自己贼贓。
{困木换力},太平无象打一椎,惊破虚空闪电飞。