-
141.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贯休
不会当时作天地,刚有多般愚与智。
到头还用真宰心,何如上下皆清气。
大道冥冥不知处,那堪顿得羲和辔。 -
142.《于时春也,慨然有江湖之思,寄赠柳九陇》 唐·卢照邻
提琴一万里,负书三十年。
晨攀偃蹇树,暮宿清泠泉。
翔禽鸣我侧,旅兽过我前。
无人且无事,独酌还独眠。 -
143.《奉和圣制幸礼部尚书窦希玠宅应制》 唐·苏颋
尚书列侯第,外戚近臣家。
飞栋临青绮,回舆转翠华。
日交当户树,泉漾满池花。
圆顶图嵩石,方流拥魏沙。
豫游今听履,侍从昔鸣笳。
自有天文降,无劳访海槎。 -
144.《在江南赠宋五之问》 唐·骆宾王
井络双源浚,浔阳九派长。
沦波通地穴,输委下归塘。
别岛笼朝蜃,连洲拥夕涨。
韫珠澄积润,让璧动浮光。 -
145.《秋晨同淄川毛司马秋九咏·秋月》 唐·骆宾王
云披玉绳净,月满镜轮圆。
裛露珠晖冷,凌霜桂影寒。
漏彩含疏薄,浮光漾急澜。
西园徒自赏,南飞终未安。 -
146.《望月有所思》 唐·骆宾王
九秋凉风肃,千里月华开。
圆光随露湛,碎影逐波来。
似霜明玉砌,如镜写珠胎。
晚色依关近,边声杂吹哀。
离居分照耀,怨绪共裴徊。
自绕南飞羽,空忝北堂才。 -
147.《幽絷书情通简知己》 唐·骆宾王
昔岁逢杨意,观光贵楚材。
穴疑丹凤起,场似白驹来。
一命沦骄饵,三缄慎祸胎。
不言劳倚伏,忽此遘邅回。 -
148.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
149.《冬日述怀奉呈韦祭酒张左丞兰台名贤》 唐·崔日知
弱龄好经籍,披卷即怡然。
覃精四十载,驰骋数千言。
孔壁采遗篆,周韦考绝编。
袁公论剑术,孙子叙兵篇。 -
150.《过郑曲》 唐·祖咏
路向荣川谷,晴来望尽通。
细烟生水上,圆月在舟中。
岸势迷行客,秋声乱草虫。
旅怀劳自慰,淅淅有凉风。 -
151.《同王维集青龙寺昙壁上人兄院五韵》 唐·王昌龄
本来清净所,竹树引幽阴。
檐外含山翠,人间出世心。
圆通无有象,圣境不能侵。
真是吾兄法,何妨友弟深。
天香自然会,灵异识钟音。 -
152.《夜宴洛阳程九主簿宅送杨三山人往天台寻智者禅师隐居》 唐·刘长卿
东林问逋客,何处栖幽偏。
满腹万馀卷,息机三十年。
志图良已久,鬓发空苍然。
调啸寄疏旷,形骸如弃捐。 -
153.《夜宴洛阳程九主簿宅送杨三山人往天台寻智者禅师隐居》 唐·刘长卿
东林问逋客,何处栖幽偏。
满腹万馀卷,息机三十年。
志图良已久,鬓发空苍然。
调啸寄疏旷,形骸如弃捐。 -
154.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
155.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
156.《答长安崔少府叔封游终南翠微寺太宗皇帝金沙泉见寄》 唐·李白
河伯见海若,傲然夸秋水。
小物昧远图,宁知通方士。
多君紫霄意,独往苍山里。
地古寒云深,岩高长风起。 -
157.《郢门秋怀》 唐·李白
郢门一为客,巴月三成弦。
朔风正摇落,行子愁归旋。
杳杳山外日,茫茫江上天。
人迷洞庭水,雁度潇湘烟。 -
158.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
159.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
160.《寄李儋元锡》 唐·韦应物
去年花里逢君别,今日花开又一年。
世事茫茫难自料,春愁黯黯独成眠。
身多疾病思田里,邑有流亡愧俸钱。
闻道欲来相问讯,西楼望月几回圆。