-
161.《答故人见谕》 唐·韦应物
素寡名利心,自非周圆器。
徒以岁月资,屡蒙藩条寄。
时风重书札,物情敦货遗。
机杼十缣单,慵疏百函愧。 -
162.《答故人见谕》 唐·韦应物
素寡名利心,自非周圆器。
徒以岁月资,屡蒙藩条寄。
时风重书札,物情敦货遗。
机杼十缣单,慵疏百函愧。 -
163.《游龙门香山泉》 唐·韦应物
山水本自佳,游人已忘虑。
碧泉更幽绝,赏爱未能去。
潺湲写幽磴,缭绕带嘉树。
激转忽殊流,归泓又同注。
羽觞自成玩,永日亦延趣。
灵草有时香,仙源不知处。
还当候圆月,携手重游寓。 -
164.《夏至避暑北池》 唐·韦应物
昼晷已云极,宵漏自此长。
未及施政教,所忧变炎凉。
公门日多暇,是月农稍忙。
高居念田里,苦热安可当。 -
165.《任洛阳丞请告一首》 唐·韦应物
方凿不受圆,直木不为轮。
揆材各有用,反性生苦辛。
折腰非吾事,饮水非吾贫。
休告卧空馆,养病绝嚣尘。 -
166.《汉武帝杂歌三首》 唐·韦应物
汉武好神仙,黄金作台与天近。
王母摘桃海上还,感之西过聊问讯。
欲来不来夜未央,殿前青鸟先回翔。 -
167.《阻戎泸间群盗》 唐·岑参
南州林莽深,亡命聚其间。
杀人无昏晓,尸积填江湾。
饿虎衔髑髅,饥乌啄心肝。
腥裛滩草死,血流江水殷。 -
168.《同李太守登历下古城员外新亭,亭对鹊湖》 唐·杜甫
新亭结构罢,隐见清湖阴。
迹籍台观旧,气溟海岳深。
圆荷想自昔,遗堞感至今。
芳宴此时具,哀丝千古心。
主称寿尊客,筵秩宴北林。
不阻蓬荜兴,得兼梁甫吟。 -
169.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
170.《野人送朱樱》 唐·杜甫
西蜀樱桃也自红,野人相赠满筠笼。
数回细写愁仍破,万颗匀圆讶许同。
忆昨赐沾门下省,退朝擎出大明宫。
金盘玉箸无消息,此日尝新任转蓬。 -
171.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
172.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
173.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
174.《江边星月二首》 唐·杜甫
骤雨清秋夜,金波耿玉绳。
天河元自白,江浦向来澄。
映物连珠断,缘空一镜升。
馀光隐更漏,况乃露华凝。 -
175.《玉壶冰》 唐·王季友1
玉壶知素结,止水复中澄。
坚白能虚受,清寒得自凝。
分形同晓镜,照物掩宵灯。
壁映圆光入,人惊爽气凌。
金罍何足贵,瑶席几回升。
正值求珪瓒,提携共饮冰。 -
176.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
177.《宜城放琴客歌(柳浑封宜城县伯)》 唐·顾况
佳人玉立生此方,家住邯郸不是倡。
头髻pE鬌手爪长,善抚琴瑟有文章。
新妍笼裙云母光,朱弦绿水喧洞房。 -
178.《清如玉壶冰》 唐·潘炎
琰玉性惟坚,成壶体更圆。
虚心含景象,应物受寒泉。
温润资天质,清贞禀自然。
日融光乍散,雪照色逾鲜。 -
179.《孤松吟酬浑赞善》 唐·卢纶
深山荒松枝,雪压半离披。
朱门青松树,万叶承清露。
露重色逾鲜,吟风似远泉。
天寒香自发,日丽影常圆。 -
180.《清如玉壶冰》 唐·卢纶
玉壶冰始结,循吏政初成。
既有虚心鉴,还如照胆清。
瑶池惭洞澈,金镜让澄明。
气若朝霜动,形随夜月盈。
临人能不蔽,待物本无情。
怯对圆光里,妍蚩自此呈。