-
261.《小有山中即事》 宋·何梦桂
閒随鹤影步山蹊,摘草归来养竹鸡。
水带平沙流涧浅,云将落照压山低。
覆阶乱叶凭风扫,护径业筠借鹭栖。
万物不言皆自得,此心触处见端倪。 -
262.《满庭芳 鸣鹤馀音卷之三》 元·马钰
年小灵童,出家学道,师言侧耳须听。
清晨早起,扫地莫扬尘。
梳洗身边洁净,然后刷釜拈盆。
厨房内,油盐米面,休得费半毫分。 -
263.《满庭芳 唐括氏儿子出家,以词赠之 按此词有》 元·马钰
冒雪行车,迎风访道,投余特地参同。
说些修养,不论虎和龙。
讲甚婴儿姹女,无龟蛇、日月交宫。
无水火,亦无嗽咽,更没按时功。 -
264.《木兰花慢 寿崔子文》 元·王恽
际河山两界,道此地,正文卫。
才北渚离筵,南亭奔迓,终岁倥*。
风流故家从事,暂淹留、莲幕簿书业。
更办锦*诗句,笔端晕碧裁红。 -
265.《新岁感怀适闻故都寇氛》 当代·钱钟书
海国新年雾雨凄,茫茫愁绝失端倪。
直须今昨分生死,自有悲欢异笑啼。
无恙别来春似旧,其亡归去梦都迷。
萦青积翠西山道,与汝何时得共携。 -
266.《七月二十日忽有青蝇翔舞坐隅挥之不去》 宋·张嵲
每见营营止樊棘,不应遗矢未央宫。
恐报苻坚事端事,自疑今在洒心中。 -
267.《题丁御史同年墨竹走笔长句》 明·李东阳
浙江之东县新昌,乃在千岩万壑之中央。
侧身重足恐无路,五步一涧十步冈。
君家茅堂此卜筑,白石丛抱青璟勣。
西接林薄南通塘,低者出地高出墙。 -
268.《自讼》 宋·陈淳
气一志以动,志动气益狂。
辗转互攻击,其端何有穷。
哲人动知几,清明常在躬。
私欲绝微萌,天真湛流通。
表里皎如日,一隙无暧曚。 -
269.《陈遂乡有墅在枫亭扁日廛山求诗寄之》 宋·陈宓
溪山镇日不离门,一市人家自寂喧。
居士本非为素隐,小窗端合胜华轩。
同时桃李惊开蚤,晚岁松篁喜独存。
我最爱山思觅暇,袖琴来听玉潺湲。 -
270.《自勉》 宋·方回
有路今平坦,无心复怪奇。
尽尝艰苦后,始到老成时。
细读惊前误,精思决旧疑。
端能吾事了,可用此曹知。 -
271.《闽中郑君炎南仲两魁乡赋比自霅教为昌化簿》 宋·方回
三山鹄袍十万众,两纪知名郑南仲。
妙年官赋甲秋闱,一发辄中仍再中。
岂知天地大变革,原夫八韵竟无用。
虽然改尔亦得力,斗南斗北声价哄。 -
272.《和曾端伯安抚养生歌》 宋·郭印
大道靡涉多歧,迷涂争求捷径。
采御未免摇精,道引止能祛病。
服食一藏偏强,烧炼千金或罄。
纷纷小法小功,往往匪清匪净。 -
273.《问养生於曾端伯》 宋·郭印
平生慕道心,荏苒岁月永。
尠福未逢人,桑榆惊短景。
使君蓬莱仙,天遣下尘境。
讼简刑狱清,吏退文书省。 -
274.《赠端上人》 宋·李覯
佛法本无二,谁论律与禅。
水行到处入,月出有时圆。
事去可尝念,忙中不废眠。
松堂白日永,幡影自飘然。 -
275.《题分宜谢草庐行卷》 宋·陆文圭
袁曹官渡争雌雄,荆州侨寄大耳翁。
涕流髀肉消不尽,试与元直游隆中。
隆中自有躬耕者,布衣抱膝茅檐下。
从容一曲梁甫吟,不觉将军三枉驾。 -
276.《闻秀实归自临安有新作戏以小诗寄之四首》 宋·王洋
宫妆十样向眉头,传道人间不争愁。
说与眉端向人意,元和才子旧风流。 -
277.《馈虾腊弯鱼乾于端叔》 宋·袁说友
东西万里苦相望,海物时来自故乡。
两眼尚能驱水族,一弯犹解诧丁香。
莫孤念远勤将意,且欲均甘未敢尝。
有诏知君便归去,古人驿寄愿频将。 -
278.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
279.《菩萨蛮·彩舟载得离愁动》 宋·贺铸
彩舟载得离愁动,无端更借樵风送。
波渺夕阳迟,销魂不自持。
良宵谁与共,赖有窗间梦。
可奈梦回时,一番新别离! -
280.《童趣》 清·沈复
余忆童稚时,能张目对日,明察秋毫,见藐小之物必细察其纹理,故时有物外之趣。
夏蚊成雷,私拟作群鹤舞于空中,心之所向,则或千或百,果然鹤也;昂首观之,项为之强。
又留蚊于素帐中,徐喷以烟,使之冲烟而飞鸣,作青云白鹤观,果如鹤唳云端,为之怡然称快。
余常于土墙凹凸处,花台小草丛杂处,蹲其身,使与台齐;定神细视,以丛草为林,以虫蚁为兽,以土砾凸者为丘,凹者为壑,神游其中,怡然自得。