-
101.《自爱》 宋·释文珦
自爱予生爱性真,真存浑不管渠嗔。
从来有水有山处,著得无名无利人。
腾踏岂须夸驵骏,幽潜端可养精神。
尽向云边寻隐迹,谁知云是老夫身。 -
102.《仲春劝耕有献两岐麦者和丁端叔茶使韵》 宋·袁说友
周原膴膴侔歌颂,我访春郊届羲仲。
市桥曲屈古招提,媚日暄风傍韉鞚。
布宣德意父老喜,醉饱盘餐儿女共。
眼看秀色垄头多,风落轻花枝穗重。 -
103.《有感五首》 唐·杜甫
将帅蒙恩泽,兵戈有岁年。
至今劳圣主,可以报皇天。
白骨新交战,云台旧拓边。
乘槎断消息,无处觅张骞。 -
104.《次韵和晁无咎学士相迎》 宋·苏轼
少年独识晁新城,闭门却扫卷旆旌。
胸中自有谈天口,坐却秦军发墨守。
有子不为谋置锥,虹霓吞吐忘寒饥。
端如太史牛马走,严徐不敢连尻脽。 -
105.《题蕴忠上人歙砚》 宋·强至
山僧有砚名龙尾,此石来从歙溪水。
通明直可照发毛,莹滑不容安手指。
案上长疑片月生,匣中自有浮云起。
苍然颜色涵秋波,不学端州夸嫩紫。 -
106.《次韵赵使君师夏谒白鹿游棲贤长句》 宋·曹彦约
三峡移名涧响空,中著一桥如饮虹。
帝连溅瀑龙所宫,谓佛有力真冥濛。
非造物意无禹功,一线偶达成巨谼。
可怪一律人聩聋,助桀唱和更撞舂。 -
107.《赵南康可斋築屋武康孟保园池乔木极有思致东》 宋·董嗣杲
东游英溪英,妙寄寒苦诗。
里社今有井,谁构亭覆之。
想彼异代贤,孤标夺葳蕤。
可斋出帝胄,结庐探幽奇。 -
108.《哭韩淮端公兼上崔中丞》 唐·刘商
坚贞与和璧,利用归干将。
金玉徒自宝,高贤无比方。
挺生岩松姿,孤直凌雪霜。
亭亭结清阴,不竞桃李芳。 -
109.《送卢虔端公守复州》 唐·孟郊
师旷听群木,自然识孤桐。
正声逢知音,愿出大朴中。
知音不韵俗,独立占古风。
忽挂触邪冠,逮逐南飞鸿。 -
110.《夜雨有念》 唐·白居易
以道治心气,终岁得晏然。
何乃戚戚意,忽来风雨天。
既非慕荣显,又不恤饥寒。
胡为悄不乐,抱膝残灯前。 -
111.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
112.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
113.《贺新郎(开禧丁卯端午中都借石林韵)》 宋·汪卓
贴子传新语。
问自来、翰林学士,几多人数。
或道江心空铸镜,或道艾人如舞。
或更道、冰盘消暑。 -
114.《观杨之美画》 宋·梅尧臣
天官乘车建朱旗,赤旛前亚风卷披。
二龙缓驾苍髯垂,印箱傍挈文籍随。
双骖推轭如畏迟,行从冠服多威仪。
水官自有真龙骑,两佐并跨鲸尾螭。 -
115.《送江端伯之隆兴》 宋·蔡沈
人生辛苦惟别离,况复心相知。
辛酸话别语不出,相看执手徒依依。
问君西游何归期,长途巉岩不可思。
春霜日暮山谷里,寒风凛凛吹人衣。 -
116.《仲弟应符用黎龊龊诗韵作咄咄篇自警家大人用》 宋·孙应求
皦皦志士心,玉壶冰露寒。
整冠默危坐,抚卷慨永叹。
胶扰天下事,岂逃吾静观。
是心本如水,风过成涛澜。 -
117.《次韵毛滂法曹感雨诗》 宋·苏轼
江南佳公子,遗我锦绣端。
揽之温如春,公子焉得寒。
兴雨自有时,肤寸便濛{?漫}。
敛藏以自润,牛斗何足干。 -
118.《桐江行》 宋·陆游
我来桐江今几时,面骨峥嵘鬓如雪。
怒嗔不复有端绪,谗谤何曾容辨说。
十年山栖却水食,酿桂餐芝自芳洁。
作官一饱仰红腐,坐对盘餐常呕噎。 -
119.《答端明王尚书见寄兼简景仁文裕二侍郎二首》 宋·欧阳修
多病新还太守章,归来白首兴何长。
琴书自是千金产,日月闲销百刻香。
尚有俸钱酤美酒,自栽花圃趁新阳。
醉翁生计今如此,一笑何时共一觞。 -
120.《赵德麟书来言黄九闻移命後径游峨嵋慨然有作》 宋·晁说之
蹇产久无赖,相羊忽有期。
野马脱羁日,逐客赐环时。
乡国眼中见,申肘犹云迟。
夫子独不尔,西复到峨嵋。