-
381.《初到绩溪视事三日出城南谒二祠游石照偶成四》 宋·苏辙
石门南出众山巅,沃壤清溪自一川。
老令旧谙田事乐,春耕正及雨晴天。
可怜鞭挞终无补,早向丛祠乞有年。
归告仇梅省文字,麦苗含穗欲蚕眠。 -
382.《次韵陈勉仲登群山观》 宋·王之道
十年放江湖,亲朋益疏散。
不知跬步间,游览有奇观。
因君寄新诗,心目益凄断。
东城俯荻洲,下有鱼鸟乱。 -
383.《题三祖山》 宋·王之道
观山不惮远,有癖老增剧。
是行迫王事,所过飞鸟疾。
路傍四五祖,不得着脚历。
朝来所干集,我愿容自适。 -
384.《元日寄袁州仲文兄》 宋·韩维
前日都门尽鹢飞,秋风执别泪交颐。
清朝远谪庸非命,直道终申自有时。
佳句应因子卿赋,胜游仍共鹡鸰期。
宜春台上春归早,谁伴花前酒一卮。 -
385.《鱼侯以上已日宴高阳偶成长句》 宋·吴则礼
罗帏绣箔凌苍穹,扬飞白雪初蒙蒙。
云收海面吐朝日,渐射碧瓦光曈曨。
聊停集旆驻双节,琥珀潋滟黄金钟。
雏莺乳燕弄清昼,幽香薄暮飘残红。 -
386.《义荣见示禅月山居诗盥读数过六根洒然但余素》 宋·郑刚中
官不追求盗不窥,得闲终日闭荆扉。
有时斸圃趁春事,几度荷锄随月归。
酒里最思陶靖节,江边时忆谢玄晖。
自知此外无他障,一任萧然鬓发稀。 -
387.《和左达功春日即事二首》 宋·吴芾
世途虽反侧,春草自萋迷。
独树花仍发,何枝鹊可栖。
犬羊终逐北,貔虎未征西。
回首长安路,茫茫日欲低。 -
388.《和陈泽民见寄》 宋·吴芾
长年扰扰走红尘,今日方还自在身。
行处湖光侵杖履,坐来山色照我巾。
敢希寄傲陶元亮,且学躬耕郑子真。
犹恐风烟劳顾揖,未能终日作閒人。 -
389.《蛱蝶》 宋·赵蕃
不逐春风去,仍当夏日长。
一双还一只,能白或能黄。
恋恋不自已,翩翩空复狂。
计功归实用,终日愧蜂房。 -
390.《初二日复雨偶成》 宋·赵蕃
秋旱连冬势未平,何斯小雨趁元正。
休论忽忽生为乐,且对欣欣木向荣。
已分终身乐贫贱,自无岐路觅功名。
独于诗律存余习,三日不谈荆刺生。 -
391.《斯远生日》 宋·赵蕃
下湖有隐人,卜筑自厥先。
官曾驾高车,屋乃无修椽。
究观诸郎贫,固知大夫贤。
籯虽乏黄金,家故余青毡。 -
392.《二十一日雨》 宋·赵蕃
疾风吹倒庭前树,更有飞来雨如注。
终朝畏暑自脱巾,亟起收书不能屦。
前山云重如泼墨,坐想溪流高数尺。
是间无乃隔分龙,点滴才堪清几席。 -
393.《二月十日雨》 宋·赵蕃
喜雪仍喜雨,相须旬日期。
天民终自恤,岁事可前知。
起我泛舟役,思渠荷笠诗。
嗔人问米价,王掾果真痴。 -
394.《正月九日北山雍熙寺约同官》 宋·魏了翁
自从寒陆爽乾坤,律吕还宫岁换辰。
历纪人正才九日,斗移天位已三春。
销磨壮士姑随俗,牵引閒心苦为人。
终愧时艰才力短,只将民命倚洪钧。 -
395.《八月十五日夜月意偃蹇夜久微明须臾复瞻叔兄》 宋·魏了翁
长风送月九霄宽,无赖浮云告亦顽。
本自无私长委照,不应有碍似偏悭。
苍生望治东山隐,四海倾风钓濑閒。
潜复虽深终是昭,停觞且待夜深还。 -
396.《己亥八月廿一日除书予拜太平兴国宫祠官呈赵》 宋·岳珂
世间何物最是閒,司谏拂衣归华山。
倦来忘记省不得,依约此语祥符间。
终南捷径本自错,老子新司紫元钥。
官家雇我作閒人,有酒醉呼端不恶。 -
397.《竹枝词》 宋·赵文
终日望君君不来,为谁犹住郁孤台。
幸自一年无梦到,谁教昨日有书回。 -
398.《清明日晚阴》 宋·董嗣杲
跧伏性易屈,口强心无主。
今日届清明,此身客湓浦。
花草各自芳,谁能问园圃。
客怀值佳时,冶游有何睹。 -
399.《三月十日谭芝云翰林招同徕之宗武诸君灵谷寺》 近代·陈三立
灵窟负花辰,梦痕涴层迭。
荏苒春复还,僧约乃如谍。
提携缺望俦,轻车骋蹀躞。
驰道拥奇峰,晴郊明新叶。 -
400.《病阿速(阿速,蒙古别号也)》 明·袁凯
杭州阿速病可伤,况复四体多金创。
口粮开除但乞丐,终日哀鸣行路傍。
自言家在云中住,兄弟既死惟爹娘。
往年江南妖贼反,圣旨差我随平章。