-
401.《送齐文韶归东阿》 明·袁凯
江上晴云晴复湿,落絮飞花满原隰。
此时君扣主人门,七尺长身如鹄立。
自言稷下旧诸生,奉命江南宰山邑。
三年仕宦多变故,八口飘零少收拾。 -
402.《五月四日贺杨秘书知吉州五十韵》 宋·项安世
自识杨夫子,于今十二年。
甲辰来右淛,丁未向西川。
逆旅初闻誉,抠衣亟致虔。
未能情款款,已觉志拳拳。 -
403.《四月十一日游湖上作》 宋·张嵲
余花送春暮,群绿迎夏初。
清晨出郡郭,溪山含雨濡。
宿霭昏近麓,初阳滟平湖。
空明映山树,澹淡浮青芜。 -
404.《春日陪诸公往戴山眺集暮入北麓得石床岩洞诸》 明·张羽
张宴凌崇颠,返策憩涧阴。
南岑夙厌历,北麓今始临。
危磴绝来术,崩壑瞰空潭。
幽窦抱虚白,哀牝递清音。 -
405.《黄兄宇出示汤丈追和春日诗适有会余情者次韵》 宋·杜范
君不见西山凛凛百世师,忍穷受饿终采蕨。
又不见愧谬遗臭几千载,当年方丈厌肥滑。
孰得孰失试大观,较若五味辨甘辣。
冶容媚世吁可怜,羞面雇影自涂抹。 -
406.《七月十日有感》 宋·方回
十年前此日,视篆上严州。
借服初金佩,峨冠尚黑头。
乾坤谁失驭,江海已横流。
保土虽无恙,忘家弗自谋。 -
407.《六月十七日十八日大雨闻贼欲降》 宋·方回
谁遣青天变漏天,人閒无复有平田。
女娲链石端何物,子产禜龙未必然。
死徒衔冤终不雪,生存忍饿更堪怜。
腐儒自笑穷今极,旬月曾无一醉眠。 -
408.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·孙光宪
闾门风暖落花干,飞遍江南雪不寒。
独有晚来临水驿,闲人多凭赤阑干。
有池有榭即濛濛,浸润翻成长养功。
恰似有人长点检,著行排立向春风。 -
409.《小园纳凉即事》 唐·苏颋
烦暑避蒸郁,居闲习高明。
长风自远来,层阁有馀清。
散洒纳凉气,萧条遗世情。
奈何夸大隐,终日系尘缨。 -
410.《敬和崔尚书大明朝堂雨后望终南山见示之作》 唐·苏颋
奕奕轻车至,清晨朝未央。
未央在霄极,中路视咸阳。
委曲汉京近,周回秦塞长。
日华动泾渭,天翠合岐梁。 -
411.《春日离长安客中言怀(一作春霁早行)》 唐·骆宾王
年华开早律,霁色荡芳晨。
城阙千门晓,山河四望春。
御沟通太液,戚里对平津。
宝瑟调中妇,金罍引上宾。 -
412.《岁日见新历,因寄都官裴郎中》 唐·刘长卿
青阳振蛰初颁历,白首衔冤欲问天。
绛老更能经几岁,贾生何事又三年。
愁占蓍草终难决,病对椒花倍自怜。
若道平分四时气,南枝为底发春偏。 -
413.《湘中忆归》 唐·刘长卿
终日空理棹,经年犹别家。
顷来行已远,弥觉天无涯。
白云意自深,沧海梦难隔。
迢递万里帆,飘飖一行客。 -
414.《望终南山,寄紫阁隐者》 唐·李白
出门见南山,引领意无限。
秀色难为名,苍翠日在眼。
有时白云起,天际自舒卷。
心中与之然,托兴每不浅。
何当造幽人,灭迹栖绝巘. -
415.《答长安崔少府叔封游终南翠微寺太宗皇帝金沙泉见寄》 唐·李白
河伯见海若,傲然夸秋水。
小物昧远图,宁知通方士。
多君紫霄意,独往苍山里。
地古寒云深,岩高长风起。 -
416.《自广平乘醉走马六十里至邯郸,登城楼览古书怀》 唐·李白
醉骑白花马,西走邯郸城。
扬鞭动柳色,写鞚春风生。
入郭登高楼,山川与云平。
深宫翳绿草,万事伤人情。 -
417.《暮相思》 唐·韦应物
朝出自不还,暮归花尽发。
岂无终日会,惜此花间月。
空馆忽相思,微钟坐来歇。 -
418.《郡斋闲坐》 唐·岑参
负郭无良田,屈身徇微禄。
平生好疏旷,何事就羁束。
幸曾趋丹墀,数得侍黄屋。
故人尽荣宠,谁念此幽独。
州县非宿心,云山欣满目。
顷来废章句,终日披案牍。
佐郡竟何成,自悲徒碌碌。 -
419.《江上春叹》 唐·岑参
腊月江上暖,南桥新柳枝。
春风触处到,忆得故园时。
终日不如意,出门何所之。
从人觅颜色,自笑弱男儿。 -
420.《江上春叹》 唐·岑参
腊月江上暖,南桥新柳枝。
春风触处到,忆得故园时。
终日不如意,出门何所之。
从人觅颜色,自笑弱男儿。