-
461.《题王处士山居》 唐·刘得仁
茅堂入谷远,林暗绝其邻。
终日有流水,经年无到人。
溪云常欲雨,山洞别开春。
自得仙家术,栽松独养真。 -
462.《边州客舍》 唐·项斯
开门不成出,麦色遍前坡。
自小诗名在,如今白发多。
经年无越信,终日厌蕃歌。
近寺居僧少,春来亦懒过。 -
463.《寒食节日寄楚望二首》 唐·温庭筠
芳兰无意绿,弱柳何穷缕。
心断入淮山,梦长穿楚雨。
繁花如二八,好月当三五。
愁碧竟平皋,韶红换幽圃。 -
464.《送友人下第归吴》 唐·刘沧
共惜年华未立名,路岐终日轸羁情。
青春半是往来尽,白发多因离别生。
楚岸帆开云树映,吴门月上水烟清。
东归自有故山约,花落石床苔藓平。 -
465.《晚秋野望》 唐·刘沧
秋尽郊原情自哀,菊花寂寞晚仍开。
高风疏叶带霜落,一雁寒声背水来。
荒垒几年经战后,故山终日望书回。
归途休问从前事,独唱劳歌醉数杯。 -
466.《四怨三愁五情诗十二首·一怨》 唐·曹邺
美人如新花,许嫁还独守。
岂无青铜镜,终日自疑丑。 -
467.《和顾非熊先生题茅山处士闲居》 唐·储嗣宗
归耕地肺绝尘喧,匣里青萍未报恩。
浊酒自怜终日醉,古风时得野人言。
鸟啼碧树闲临水,花满青山静掩门。
唯有阶前芳草色,年年惆怅忆王孙。 -
468.《寒女行》 唐·邵谒
寒女命自薄,生来多贱微。
家贫人不聘,一身无所归。
养蚕多苦心,茧熟他人丝。
织素徒苦力,素成他人衣。 -
469.《药名离合夏日即事三首》 唐·陆龟蒙
乘屐著来幽砌滑,石罂煎得远泉甘。
草堂只待新秋景,天色微凉酒半酣。
避暑最须从朴野,葛巾筠席更相当。
归来又好乘凉钓,藤蔓阴阴著雨香。
窗外晓帘还自卷,柏烟兰露思晴空。
青箱有意终须续,断简遗编一半通。 -
470.《和彭进士秋日游靖居山寺》 唐·李咸用
秋山入望已无尘,况得闲游谢事频。
问著尽能言祖祖,见时应不是真真。
添瓶野水遮还急,伴塔幽花落又新。
自笑未曾同逸步,终非宗炳社中人。 -
471.《对花》 唐·方干
清晓入花如步障,恋花行步步迟迟。
含风欲绽中心朵,似火应烧外面枝。
野客须拚终日醉,流莺自有隔年期。
使君坐处笙歌合,便是列仙身不知。 -
472.《城西作》 唐·罗隐
从军无一事,终日掩空斋。
道薄交游少,才疏进取乖。
野禽鸣聒耳,庭草绿侵阶。
幸自同樗栎,何妨惬所怀。 -
473.《恩赐樱桃分寄朝士(在岐下)》 唐·韩偓
未许莺偷出汉宫,上林初进半金笼。
蔗浆自透银杯冷,朱实相辉玉碗红。
俱有乱离终日恨,贵将滋味片时同。
霜威食檗应难近,宜在纱窗绣户中。 -
474.《禅院弈棋偶题》 唐·吴融
裛尘丝雨送微凉,偶出樊笼入道场。
半偈已能消万事,一枰兼得了残阳。
寻知世界都如梦,自喜身心甚不忙。
更约西风摇落后,醉来终日卧禅房。 -
475.《中秋自宛陵寄池阳太守》 唐·殷文圭
出山三见月如眉,蝶梦终宵绕戟枝。
旅客思归鸿去日,贤侯行化子来时。
郡楼遐想刘琨啸,相阁方窥谢傅棋。
按部况闻秋稼熟,马前迎拜羡并儿。 -
476.《颜上人房(一作题西明自觉上人房)》 唐·李洞
御沟临岸行,远岫见云生。
松下度三伏,磬中销五更。
雨淋经阁白,日闪剃刀明。
海畔终须去,烧灯老国清。 -
477.《游西禅》 唐·伍乔
远岫当轩列翠光,高僧一衲万缘忘。
碧松影里地长润,白藕花中水亦香。
云自雨前生净石,鹤于钟后宿长廊。
游人恋此吟终日,盛暑楼台早有凉。 -
478.《庭竹》 唐·李中
偶自山僧院,移归傍砌栽。
好风终日起,幽鸟有时来。
筛月牵诗兴,笼烟伴酒杯。
南窗睡轻起,萧飒雨声回。 -
479.《杨柳枝词四首》 唐·孙光宪
阊门风暖落花干,飞遍江城雪不寒。
独有晚来临水驿,闲人多凭赤栏干。
有池有榭即濛濛,浸润翻成长养功。
恰似有人长点检,著行排立向春风。 -
480.《吴·武昌》 唐·孙元晏
西塞山高截九垓,谶谣终日自相催。
武昌鱼美应难恋,历数须归建业来。