-
101.《题宣州开元寺 寺置于东晋时·》 唐·杜牧
南朝谢朓城,东吴最深处。
亡国去如鸿,遗寺藏烟坞。
楼飞九十尺,廊环四百柱。
高高下下中,风绕松桂树。 -
102.《光泽溪上》 宋·戴复古
舣棹西岩下,舟人语夜阑。
风林无鸟宿,石窟有龙蟠。
月色连沙日,滩声入梦寒。
晓来新得句,寄与故人看。 -
103.《夜行上沙见梅,记东坡作诗招魂之句》 宋·范成大
玉妃谪人世,乃在流水村。
天风吹婵娟,飘堕寂莫滨。
芳心怨命薄,玉色凄路尘。
佳人来无期,日暮多碧云。 -
104.《登山》 宋·陆游
困厄身垂老,登临意未平。
暮烟迷草色,宿雨壮溪声。
往古飞鸿汉,浮名脱发轻。
平生五字律,自笑尚关情。 -
105.《吾年过八十》 宋·陆游
吾年过八十,久已弃朝簪。
化蝶有残梦,焦桐无赏音。
溪声喧夜旦,野色变晴阴。
欲讲平生学,茫然不可寻。 -
106.《登紫翠楼》 宋·陆游
水落溪声壮,天寒山色奇。
残云宿虚阁,驯鹭下清池。
簿领消豪气,功名负圣时。
凭高不胜叹,神武迫归期。 -
107.《屋东》 宋·张耒
苍鸠呼雨屋东啼,麦穗初长燕子飞。
竹里人家鸡犬静,水边官舍吏民稀。
溪声夜涨寒通枕,山色朝晴翠染衣。
赖有西邻好诗句,赓酬终日自忘机。 -
108.《蓦山溪·素苞淡注》 宋·无名氏
素苞淡注。
自是东君试。
占断陇头光,正雪里、前村独步。
一枝竹外,日暮怯轻寒,山色远,水声长,寂寞江头路。 -
109.《武涉道中》 宋·刘克庄
一路荒凉极,无端过此频。
官于盐起税,俗事蠱为神。
暝色初逢驿,溪声只隔林。
留题空满壁,不见有诗人。 -
110.《题晋原舒太博清溪阁》 宋·文同
危阁飞空羽翼开,下蟠波面影徘徊。
光摇画板月深浅,声绕曲栏风往来。
暝色四郊烟莽苍,晓云千嶂雪崔嵬。
主人好事民无讼,日夕登游对酒杯。 -
111.《秋日原上》 宋·寇准
萧萧古原上,景物感离肠。
远峤收残雨,寒林带夕阳。
溪声迷竹韵,野色混秋光。
吟罢还西望,平沙起雁行。 -
112.《题贵溪翠颜亭二首》 宋·毛滂
寒声著叶冥冥雨,晚色遮山冉冉云。
且喜翠颜长好在,水边小住可无君。 -
113.《冬日书事》 宋·魏野
一月天不暖,前村到岂能。
闲闻啄木鸟,疑是打门僧。
松色浓经雪,溪声涩带冰。
吟余还默坐,稚子问慵应。 -
114.《用李梦发韵》 宋·王之道
梦回诗思不胜清,卧听幽禽两啭更。
窗角界金分月色,山腰鸣玉潄溪声。
欲行且住心还适,久雨新晴眼倍明。
莫为浮名废真赏,较来何重亦何轻。 -
115.《溪山?翠图》 明·唐寅
春林通一径,野色此中分。
鹤迹松阴见,泉声竹里闻。
草青经宿雨,山紫带斜曛。
采药知何处,柴门掩白云。 -
116.《山中雨后》 宋·强至
雨足前村云未回,逡巡屏面数峰开。
相呼野鸟逢人住,自戏山峰趁马来。
野色通明林叶净,溪声奔迸岸沙颓。
田翁见我应偷笑,底事行吟废酒杯。 -
117.《宝岩寺》 宋·李新
竹影与溪声,萧萧眼底明。
秋云浮古树,山石削长城。
暝色凝黄碧,啼乌伴晚征。
高僧不知客,故遣作诗鸣。 -
118.《游洞霄》 宋·张继先
洞霄深处日栖真,仙子亲曾此致身。
凤阙有人来献礼,溪声山色愈增新。 -
119.《和钱大参题松隐明秀堂韵》 宋·曹勋
溪声山色助清豪,小葺蘅茅望玉霄。
莲社粗能追惠远,虎头宁复愧班超。
有池清浅方储水,厥木扶疏岂待高。
甚辱品题嗟老矣,而今不梦紫宸朝。 -
120.《访范师山房》 宋·李石
野不山围合,春生物自欣。
溪声如听雨,松色欲摩云。
谢客推门入,支郎半坐分。
林间携小队,不敢散鸦群。