-
41.《出台复还洪都》 明·杨基
福至本无象,祸来非有因。
方忧触罗网,遽喜辞妖尘。
念此蓬藋姿,忽遘蹇与屯。
仓黄圜扉中,日夕与死邻。 -
42.《耿曼老将命乡邦见过匆遽言别复作诗送之》 宋·吴芾
我方退老湖山上,混迹渔樵甘放浪。
亲旧凋零会面稀,与君亦复成疏旷。
何期拥节到乡邦,得得驱车肯迂访。
开门倒屣笑相迎,尽室欢忻无此况。 -
43.《三月十七日以檄出行赈贷旬日而复反自州门至》 宋·赵蕃
春今回首便天涯,留得芳英在物华。
野色似云閒放犊,树阴如幄暗巢鸦。
金钱满地空心草,紫绮漫郊苦菜花。
试考方言助多识,欲传名字入诗家。 -
44.《相和歌辞·苦辛行》 唐·戎昱
且莫奏短歌,听余苦辛词:如今刀笔士,不及屠酤儿。
少年无事学诗赋,岂意文章复相误。
东西南北少知音,终年竟岁悲行路。 -
45.《苦雪四首》 唐·高适
二月犹北风,天阴雪冥冥。
寥落一室中,怅然惭百龄。
苦愁正如此,门柳复青青。
惠连发清兴,袁安念高卧。 -
46.《苦辛行》 唐·戎昱
且莫奏短歌,听余苦辛词。
如今刀笔士,不及屠沽儿。
少年无事学诗赋,岂意文章复相误。
东西南北少知音, -
47.《苦辛行》 唐·戎昱
且莫奏短歌,听余苦辛词。
如今刀笔士,不及屠沽儿。
少年无事学诗赋,岂意文章复相误。
东西南北少知音, -
48.《从军有苦乐行(时从司空鱼公北征)》 唐·李益
劳者且莫歌,我欲送君觞。
从军有苦乐,此曲乐未央。
仆居在陇上,陇水断人肠。
东过秦宫路,宫路入咸阳。 -
49.《丙寅岁苦贫戏题》 唐·权德舆
清朝起藜床,雪霜对枯篱。
家人来告予,今日无晨炊。
鹾醯一已整,新炭固难期。
厚生彼何人,工拙各异宜。 -
50.《丙寅岁苦贫戏题》 唐·权德舆
清朝起藜床,雪霜对枯篱。
家人来告予,今日无晨炊。
鹾醯一已整,新炭固难期。
厚生彼何人,工拙各异宜。 -
51.《苦寒》 唐·韩愈
四时各平分,一气不可兼。
隆寒夺春序,颛顼固不廉。
太昊弛维纲,畏避但守谦。
遂令黄泉下,萌牙夭句尖。 -
52.《自咏五首》 唐·白居易
朝亦随群动,暮亦随群动。
荣华瞬息间,求得将何用。
形骸与冠盖,假合相戏弄。
但异睡著人,不知梦是梦。 -
53.《苦妇词》 唐·刘言史
地远易骄崇,用刑匪精研。
哀哉苦妇身,夫死百殃缠。
草草催出门,衣堕发披肩。
独随军吏行,当夕余欲迁。 -
54.《苦吟》 唐·崔涂
朝吟复暮吟,只此望知音。
举世轻孤立,何人念苦心。
他乡无旧识,落日羡归禽。
况住寒江上,渔家似故林。 -
55.《莺啼序(赵宜可以余讥其韵,苦心改为之,复和之)》 宋·刘辰翁
愁人更堪秋日,长似岁难度。
相携去、晼晚登高,高极正犯愁处。
常是恨、古人无计,看今人痴绝如许。
但东篱半醉,残灯自修菊谱。 -
56.《偈二首》 宋·释道印
五五二十五,击碎虚空鼓。
大地不容针,十方无寸土。
春生夏长复何云,甜者甜兮苦者苦。 -
57.《行路难·请君勿言苦》 明·邹缉
请君勿言苦,我歌行路难。
世事有反覆,人心若波澜。
布衣扼夺卿相位,祸仇起自杯酒间。
君不见昔时山东一匹夫,读书往往轻凡愚。 -
58.《苦寒》 宋·陆游
冻砚时能出苦吟,浊醪亦复慰孤斟。
谁知冰雪凝严侯,自是乾坤爱育心。
疠鬼尽驱人意乐,遗蝗一洗麦根深。
但嫌景短妨书课,栖鸟纷纷又满林。 -
59.《苦吟》 宋·杨万里
蚁无秋衣鴈有丧,霜天谋食各自愁。
鴈声寒死叫不歇,蚁膝冻僵行复休。
先生苦吟日色晚,老铃来催吃朝饭。
小儿诵书呼不来,案头冷却黄齑面。 -
60.《豫章光华馆苦雨》 宋·杨万里
阻水水不退,苦雨雨不收。
天不遣人行,我岂愿此留。
客闲亦何娱,胜践或销忧。
西山天下奇,东湖尘外幽。