-
1.《哭张六》 宋·徐积
欲视目已瞑,欲语口已噤。
欲动肉已寒,欲书手已硬。
惟有心上热,惟有心上悲。
此热须臾间,此悲无休时。
所悲孤儿寒,所悲孤儿饥。
苦苦复苦苦,此悲遂入土。 -
2.《柴潭楼(在汝宁)》 明·何乔新
金源立国雄且武,蹴宋歼辽跨中土。
岂知中叶渐陵夷,虓阚凭陵有蒙古。
燕京南迁到汴京,花帽不守杏花营。
黄河已失合达死,犹欲假息悬瓠城。 -
3.《送鹤神》 宋·黎廷瑞
玄裳兮缟衣,纷尔乘兮遄归。
嗟我甿兮苦复苦,谷悬于天兮麦在土。
尔之族兮类且多。
蚕尔食兮如甿何。
甿之忧兮来年眎尔天尔田。
天崇崇兮有廩,皇之浆兮可饮。
乐莫乐兮尔还,勿复来兮人间。 -
4.《丘大卿天柱峰图》 明·张羽
昔闻安期生,飘飖入秦京。
上书三月初报罢,拂袖去作蓬莱行。
却笑叔孙通,俯仰咸阳城。
长生亦何补,身后留空名。 -
5.《迎神》 唐·王维
〔一本二首题下并有曲字〕
坎坎击鼓。
鱼山之下。
吹洞箫。 -
6.《照上人去硖内游吴下十年而归眉宇炯然无复泸》 宋·晁公溯
吴帆却入瞿塘硖,草树连云山四围。
想见同来木上座,怪君何苦复东归。 -
7.《相和歌辞·祠渔山神女歌·迎神》 唐·王维
坎坎击鼓,渔山之下。
吹洞箫,望极浦。
女巫进,纷屡舞。
陈瑶席,湛清酤。
风凄凄,又夜雨。
不知神之来兮不来,使我心兮苦复苦。 -
8.《鱼山神女祠歌·迎神》 唐·王维
坎坎击鼓,鱼山之下。
吹洞箫,望极浦。
女巫进,纷屡舞。
陈瑶席,湛清酤。
风凄凄兮夜雨,不知神之来兮不来,使我心兮苦复苦。 -
9.《乌夜啼(五首)》 明·蒋山卿
长帆百幅余,大舸夹双橹。
回头欻不见,侬心苦复苦。 -
10.《题文丞相吟啸集》 宋·李谨思
南人不识两膝贵,曲折百态卑且劳。
斯人护膝不护头,故以颈血沾君刀。
蟠胸孤愤擘不碎,杀气千丈缠旌旄。
援桴亲鼓尽南海,背水更用蜑丁鏖。 -
11.《漷县行》 明·顾梦圭
入城半里无人语,枯木寒鸦几茅宇。
萧萧酒肆谁当垆,武清西来断行旅。
县令老羸犹出迎,头上乌纱半尘土。
问之不答攒双眉,但诉公私苦复苦。 -
12.《连日大寒夜坐复苦饥戏作短歌》 宋·陆游
翁饥不能具小餐,儿冻何由成复褌?藏书充栋读至老,固愿少出苏黎元。
念当万事度可否,肯使一恨弥乾坤。
古来贤达多晚谬,千载遗笑绮与园。
老翁肝心等铁石,他年骨朽此固存。
村沽虽薄亦取醉,起看江月倾金盆。 -
13.《塘上行》 两汉·甄宓
蒲生我池中,其叶何离离。
傍能行仁义,莫若妾自知。
众口铄黄金,使君生别离。
念君去我时,独愁常苦悲。 -
14.《豫章行苦相篇》 魏晋·傅玄
苦相身为女,卑陋难再陈。
男儿当门户,堕地自生神。
雄心志四海,万里望风尘。
女育无欣爱,不为家所珍。 -
15.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
16.《十一月十五日忽苦舌疡甚不能饮食惫卧一榻戏》 宋·岳珂
君不见东坡昔步虎溪月,夜听溪声广长舌。
溪声不断流不枯,此段磊落真丈夫。
一生吾伊换喑呜,嗟哉三寸予岂无。
公子缙绅陈礼法,枕曲无思噤如蛤。 -
17.《姊妹行》 明·林章
与姊别时啼,头比姊肩低。
几年不见姊,眉与姊夫齐。
春兰秋菊各芳泽,花蚤花迟总堪惜。
生憎一对似花人,恼杀十年花下客。 -
18.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
19.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
20.《种竹叹·向在成都,种竹满西园,偶苦寒疾朅》 宋·范成大
宣华种万竿,寒疾适相值。
玉麟种千竿,偶复须药饵。
僮奴狃今昨,竞道竹相祟。
如将圣作狂,似以儒为戏。