-
81.《安抚状元内翰还朝复命再获候迎先附短章以代》 宋·夏竦
两朝西掖旧词臣,檗苦冰寒四十春。
霜雪满头尘满袖,自惭重见玉堂人。 -
82.《大雪复用前韵呈王尚书》 宋·陈造
密雪何自来,雨襧云其祖。
史臣纪上瑞,外此可无语。
帝岂为诗设,偏为诗人取。
梁园谢家庭,丽句传今古。 -
83.《病卧一春无复少况蹈元顾为寻山之行以诗简之》 宋·李弥逊
病与老期推复来,十分春事苦相催。
干戈四海少闲地,寒暑一生能几回。
止酒尊罍成说食,空华风景乱真梅。
晴明强理寻山屐,笑口逢君傥暂开。 -
84.《余既和乐天诗而喜于年及之心犹不能自已又复》 宋·吴芾
一年三百有余旬,举世栖栖苦迫贫。
得享安宁七十岁,已胜衰谢万千人。
好官纵使登三事,荣养何由及二亲。
争似山间林下坐,无忧无毁足全身。 -
85.《闰月二日雨三日复雨寄斯远三首》 宋·赵蕃
夏雨多骤止,晚洒苦易乾。
阴乎不能释,膏尔殊未阑。
疎疎政檐溜,浩浩忽木端。
沈疴顿如失,甘寝不自安。
迟明复大集,平地如涌湍。
戏作拥鼻调,以歌田父欢。 -
86.《次韵张王臣既晴复雨欲去尚留见示且以识别二》 宋·赵蕃
逾月能连雨,今晨少散阴。
病宽游子念,愁豁老农心。
始虑春成旱,那知夏苦淫。
举头问白日,恇怯一何深。 -
87.《既别晦庵复成二诗呈之近欲同游善权不果临行》 宋·赵蕃
既返山前棹,还斟枕上杯。
雪飞如唤住,雁叫苦催回。
金濑半篙绿,石亭千树梅。
竟孤陪李郭,亦愧匪邹枚。 -
88.《苦寒行》 明·袁凯
雨雪雨雪,凄风如刀,我行中野,而无缊袍。
我寒我饥,谁复我知。
四无人声,但闻熊罴。
罴欲攫我,罴复夺我。 -
89.《复如严陵就省先墓》 宋·方回
暮景能几何,行役复行役。
薄命不由人,岂不愿休息。
江鄂访知旧,不遇悔浪出。
子舍寓严濑,逋负日夜迫。 -
90.《北入穆陵皆山石崩沙风尘起行人良苦因作》 宋·陆文圭
大风北来沙角面,行人咫尺不相见。
寒日无光天地晦,一似项刘睢水战。
四山确犖路摧车,面壑涓流长一绵。
土檐烟突两三家,鬼貌鹄形何物尤。 -
91.《句》 唐·李白
焰随红日去,烟逐暮云飞。
(令一日赋山火诗云:
“野火烧山后,人归火不归。
”思轧不属, -
92.《苦雨(一本题下有思归桃花崦五字)》 唐·顾况
朝与佳人期,碧树生红萼。
暮与佳人期,飞雨洒清阁。
佳人窅何许,中夜心寂寞。
试忆花正开,复惊叶初落。
行骑飞泉鹿,卧听双海鹤。
嘉愿有所从,安得处其薄。 -
93.《惜苦》 唐·孟郊
于鹄值谏议,以球不能官。
焦蒙值舍人,以杯不得完。
可惜大雅旨,意此小团栾。
名回不敢辨,心转实是难。
不惜为君转,转非君子观。
转之复转之,强转谁能欢。
哀哉虚转言,不可穷波澜。 -
94.《野居》 唐·张籍
贫贱易为适,荒郊亦安居。
端坐无馀思,弥乐古人书。
秋田多良苗,野水多游鱼。
我无耒与网,安得充廪厨。 -
95.《苦雨》 唐·元稹
江瘴气候恶,庭空田地芜。
烦昏一日内,阴暗三四殊。
巢燕污床席,苍蝇点肌肤。
不足生诟怒,但若寡欢娱。 -
96.《酬复言长庆四年元日郡斋感怀见寄》 唐·元稹
腊尽残销春又归,逢新别故欲沾衣。
自惊身上添年纪,休系心中小是非。
富贵祝来何所遂,聪明鞭得转无机。 -
97.《苦热中寄舒员外》 唐·白居易
何堪日衰病,复此时炎燠。
厌对俗杯盘,倦听凡丝竹。
藤床铺晚雪,角枕截寒玉。
安得清瘦人,新秋夜同宿。
非君固不可,何夕枉高躅。 -
98.《东下三旬苦于风土马上戏作》 唐·李商隐
路绕函关东复东,身骑征马逐惊蓬。
天池辽阔谁相待,日日虚乘九万风。 -
99.《苦雨中又作四声诗寄鲁望·平入声》 唐·皮日休
羁栖愁霖中,缺宅屋木恶。
荷倾还惊鱼,竹滴复触鹤。
闲僧千声琴,宿客一笈药。
悠然思夫君,忽忆蜡屐著。 -
100.《苦雨中作》 唐·贯休
通宵复连夕,其状只如倾。
却遣思山者,忽然嫌水声。
好花飘草尽,古壁欲云生。
不奈天难问,迢迢远客情。