-
101.《蜀王入大慈寺听讲(天复三年作)》 唐·贯休
玉节金珂响似雷,水晶宫殿步裴回。
只缘支遁谈经妙,所以许询都讲来。
帝释镜中遥仰止,魔军殿上动崔巍。 -
102.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
103.《御街行(山中问盛复之提干行期)》 宋·辛弃疾
山城甲子冥冥雨。
门外青泥路。
杜鹃只是等闲啼,莫被他催归去。
垂杨不语,行人去后,也会风前絮。 -
104.《水调歌头(题烟雨楼)》 宋·吴潜
有客抱幽独,高立万人头。
东湖千顷烟雨,占断几春秋。
自有茂林修竹,不用买花沽酒,此乐若为酬。
秋到天空阔,浩气与云浮。 -
105.《春日幽居示仲固彦冲十绝》 宋·胡寅
晚菘争上碧瑶簪,芥也芳心苦复甘。
未见菜头论白黑,何人携钵肯同参。 -
106.《踏莎行 云窗秋梦 复古诗集五》 元·王国器
烟冷瑶棂,神游贝阙。
芙蓉城里花如雪。
仙郎同蹑凤凰翎,千门万户皆明月。
地老天荒,山青海碧。
满身风露飘环*。
高楼画角苦无情,一声 -
107.《踏莎行 云窗秋梦 复古诗集五》 元·王国器
烟冷瑶棂,神游贝阙。
芙蓉城里花如雪。
仙郎同蹑凤凰翎,千门万户皆明月。
地老天荒,山青海碧。
满身风露飘环*。
高楼画角苦无情,一声 -
108.《题赵善长为李原复所画山水》 元·王逢
日光青寒杀气白,山童林髡水缩脉。
城舂堕指扌朱送馁,莽苍坤舆大宵宅。
齐东赵原吴下客,辞荣养母韩康伯。
酒狂忽忆雍熙时,画法荆关海岳窄。 -
109.《水调歌头 次复初韵》 未知·曹伯启
山林隐君子,无意事王侯。
天戈一日南指,多少贾胡留。
不效熊舒龟息,却羡蝇头蜗角,我亦滞南州。
十载厌奔走,赢得雪飞头。 -
110.《为陈子复画扇戏题》 明·文徵明
长松荫高原,虚亭写清泚。
重重夕阳山,忽堕清谈里。
吾生溪壑心,苦受尘氛累。
昔从笔墨间,涂抹聊尔耳。 -
111.《和周吉甫春日移居二首》 明·朱之蕃
墙短山争出,庭空月易留。
泉香浮茗碗,渔唱送蘋洲。
终岁一无事,双眉百不忧。
狂驰浑未解,自苦复何由。
¤ -
112.《送颜复兼寄王巩》 宋·苏轼
彭城官居冷如水,谁従我游颜氏子。
我衰且病君亦穷,衰穷相守正其理。
胡为一朝舍我去,轻衫触热行千里。
问君无乃求之与,答我不然聊尔耳。 -
113.《春日杂题》 宋·陆游
梅花三十本,围以疏竹篱,入春甫十日,开遍南北枝。
少年轻节物,老大复苦衰,坐见零落尽,一杯初未持。 -
114.《洊饥之余复苦久雨感叹有作》 宋·陆游
道傍襁负去何之?积雨仍愁麦不支。
为国忧民空激烈,杀身报主已差池。
属餍糠麧犹多愧,徙倚柴荆只自悲。
十载西游无恶岁,羡他岷下足蹲鸱。 -
115.《雪後苦寒行饶抚道中有感》 宋·陆游
残雪暮还结,朔风晴更寒。
重裘犹粟肤,连酌无驿颜。
指直不可握,终日缩袖间。
十年走万里,何适不艰难。
附火财须臾,揽辔复慨叹。
恨不以此劳,为国戍玉关。 -
116.《一齿动摇似不可复留有感》 宋·陆游
晚境常忧豁可憎,苦留终不受丁宁。
主贫何恨客辞去,木老元知叶自零。
未害朵颐临肉俎,但妨叩齿读仙经。
从今有酒须勤买,莫学骚人要独醒。 -
117.《衰病不复能剧饮而多不见察戏作此诗》 宋·陆游
平生不持面看人,宁作五湖云水身。
忍穷闭门岂自苦,是中有味敌八珍。
酒杯潋灩鼓吹作,我自悲吒人自乐。
更阑坐睡不得去,如鹰在韝虎遭缚。
丈夫欢乐自有时,遇酒先怯非予衰。
万骑击胡青海岸,此时意气令君看。 -
118.《西邻亦新葺所居复与儿曹过之》 宋·陆游
竹屋茆檐烟火微,长歌相应负禾归。
穷居幸可支朝夕,世事何曾有是非。
新茁畦蔬经宿雨,半开篱槿弄斜晖。
老翁略与吾年等,眷眷遮留莫苦违。 -
119.《大雨踰旬既止复作江遂大涨一》 宋·陆游
墙角蚊雷喧甲夜,湿星昏昏出云罅。
临堂仰占久叹吒,悬知龙君未税驾。
行人困苦泥没胯,居人悲啼江入舍。
便晴犹可望秋稼,努力共祷城南社。 -
120.《苦雨叹》 宋·陆游
九渊龙公出忘还,瓦沟垂溜声淙潺;茫茫大泽北际海,潋潋平湖南浸山。
吾庐四望路俱断,蛙黾争雄乱昏旦。
漏床腐席夜失眠,湿灶生薪朝不爨。
今年十分喜有秋,岂知青秧出禾头。
老夫一饱复缪悠,听儿读书宽百忧。