-
1.《寄鲁漕》 宋·吴芾
四海耆英世共知,七旬强健似公稀。
使星姑暂淹黄发,卿月还须近紫微。
门外埙篪方合奏,庭前兰玉更相辉。
人生乐事谁能及,莫惜通宵寿斚飞。 -
2.《和荐福寺英公新构禅堂》 唐·丁仙芝
上人久弃世,中道自忘筌。
寂照出群有,了心清众缘。
所以于此地,筑馆开青莲。
果药罗砌下,烟虹垂户前。 -
3.《杨给事师皋哭亡爱姬英英窃闻诗人多赋因而继和》 唐·姚合
真珠为土玉为尘,未识遥闻鼻亦辛。
天上还应收至宝,世间难得是佳人。
朱丝自断虚银烛,红粉潜销冷绣裀.
见说忘情唯有酒,夕阳对酒更伤神。 -
4.《和卓英英锦城春望》 唐·眉娘
蚕市初开处处春,九衢明艳起香尘。
世间总有浮华事,争及仙山出世人。 -
5.《醉落魄(次江西帅吴明可韵庚寅四月·明可,台州人·自云近世未有二府)》 宋·周必大
山川迥别。
赤城自古雄东越。
钟英储秀簪绅列。
何事黄扉,殊未相黄发。
如今衮职那容缺。
人心恰与天时合。
看看字号彤庭发。
初破天荒,留与后来说。 -
6.《朝中措(九日小集,世长将赴省)》 宋·辛弃疾
年年团扇怨秋风。
愁绝宝杯空。
山下卧龙丰度、台前戏马英雄。
而今休矣,花残人似,人老花同。
莫怪东篱韵减,只今丹桂香浓。 -
7.《祝英台近(九月一日寿俞德载)》 宋·陈亮
嫩寒天,金气雨,揽断一秋事。
仝样霏微,还作小晴意。
世间万宝都成,些儿无欠,只待与、黄花为地。
好招致。 -
8.《祝英台近(和吴叔永文昌韵)》 宋·吴潜
碧云开,红日丽,宫柳碎繁影。
犹记朝回,马兀梦频醒。
天教一舸江湖,数椽涧壑,渐摆脱、世间尘境。
已深省。 -
9.《祝英台近(木稚)》 宋·张潞
宝熏浓,云幄重,琼叶丽金蕊。
黛绿蜂黄,秋态未憔悴。
绣帘深院黄昏,着香无处,人欲睡、为花重起。
月如水。 -
10.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
11.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
12.《水调歌头·天地有英气》 宋·熊以宁
天地有英气,锺秀在人间。
流虹甫近华旦,维岳预生贤。
千载明良会遇,三世勋庸忠烈,谁得似家传。
高论排风俗,抗志遏狂澜。 -
13.《耆英会诗》 宋·楚建中
二相谟猷烂史编,诸公才业过前贤。
好图仪像传来世,何事顽疏亦比肩。 -
14.《吟贻宣义大师英上人》 宋·贾黄中
金僊子便是师师,高道宁容世网羁。
浩浩心田龙可扰,飘飘行止鹤应知。
尘机摆落超三界,古篆沉研冠一时。
莫怪伊余苦珍重,白莲花社有心期。 -
15.《奉赠宣义大师英公》 宋·李若拙
昔岁高名动九重,衡山别后碧云空。
紫袍亲受龙墀上,白足频登虎殿中。
小篆每轻秦相法,隸书犹鄙晋臣功。
多才多艺如师少,当世群贤尽嚮风。 -
16.《赠英公大师》 宋·李铸
僧门奇士有英公,篆隸高能世莫穷。
五色彩毫传梦寐,三乘真谛达虚空。
赐衣深染函关上,宠号光呼柰苑中。
幸对风情添逸趣,好陪清话在莲宫。 -
17.《补史十忠诗·少傅枢密使张公世傑》 宋·刘壎
士有守节死,岂以责武夫。
武夫尚能奇,消得银管书。
何许熊虎英,铁面美髯须。
护寒久枕戈,赴难甘殒躯。 -
18.《念奴娇 洛阳耆英会二首》 宋·陆文圭
戴花刘监,算耆英会上,与吾同岁。
伊洛山川今如古,人事几番兴废。
梦枕初残,黄梁未熟,已换人间世。
箪瓢钟鼎,看来一等滋味。 -
19.《送英公大师归终南》 宋·吕端
衡岳烟萝紫阁云,名高湖外晚游秦。
清词古学儒生业,圆笠方袍释子身。
竹杖拄归山里寺,篆书留与世间人。
我疑簪组成为缚,空仰吾师去路尘。 -
20.《寄赠梦英大师》 宋·陶谷
是个碑文念得全,聪明灵性自天然。
离吴别楚三千里,入洛游梁二十年。
负艺已闻喧世界,高眠长见卧云烟。
相逢与我情何厚,问佛方知宿有缘。