-
181.《题葛洪移家图》 明·袁凯
当时司马衷,愚呆回不慧。
牝鸡肆淫虐,骨肉互吞噬。
渊聪乘时起,诸夏受其敝。
琅琊遂东来,单弱何由济。 -
182.《泪》 当代·钱钟书
卿谋几副蓄平生,对此茫茫不自禁。
试溯渊源枯见血,教尝滋味苦连心。
意常如墨湔难净,情倘为田灌未深。
欲哭还无方痛绝,漫言洗面与沾襟。 -
183.《彭学士先生所藏刘进画鱼》 明·李东阳
鱼为水族类最稠,近时画手安成刘。
生绡如云笔如雨,恍惚变态不可求。
大者独立为豪酋,小者列从分奴驺。
翻身煦沫日弄影,一一如在空中游。 -
184.《祠二庙之明日未得顺风呈同行》 宋·孔武仲
岳州西祠从古有,控带洞庭湖之口。
前对隐显明灭之湘山,下接渊沦汹涌之长川。
茫茫白沙连绝屿,淡淡古木蟠苍烟。
昭灵王,左安流, -
185.《龙湾野店同军校举杯》 宋·陈杰
饮边聊复得元子,坐上安非类蔡邕。
袖取清谈铁如意,茫茫世事正蛇龙。 -
186.《书徐经坂先志》 宋·陈杰
青霞余绚皆成章,虎变龙匿超故常。
异时欣然读奇崛,触眼惨淡令人伤。
矢心为词血为笔,沈恨欲拆天茫茫。
波澜收卷见至性,星斗隐翳回幽光。 -
187.《登新岭》 宋·戴表元
荦荦确确白石溪,绵绵茫茫青草磎。
四山阴雪湿灰色,六月杜鹃深树啼。
田庐经漂有高下,麻豆满坞无东西。
隔岩飞流送人语,对面喧风吹马蹄。
祗今莫辞楖粟杖,与子更上巑屼梯。
登高意远会有极,回首烟海令人迷。 -
188.《雁南飞》 宋·戴表元
雁南飞,飞且鸣。
我不爱尔绝汉排云之健翼,爱尔秋来意气各有适,江湖万里同风声,风声万里秋萧索,山乡田荒水乡薄。 -
189.《丞相大观文马公先生挽词三首》 宋·方回
天地干戈阻,门生合会丧。
谓传和相钵,有靦陆公庄。
衰钝辜陶冶,危疑去庙廊。
空怀精卫意,无奈海茫茫。 -
190.《分水岭》 宋·葛绍体
岐路东西分,闽浙自兹异。
平波翼藂筱,荒丘带深隧。
渐闻新蛮音,不见旧朋类。
悽然独含情,谁与话幽意。
满空霜气横,鸿影过一二。
回首良不堪,归期数长至。
茫茫宇宙大,人生本如寄。 -
191.《和元守重阳和韵》 宋·郭印
空樽独把送斜阳,九日何忧酒中伤。
客里吟情尤寞寞,梦中归意亦茫茫。
枫飘丹叶随流水,菊吐黄花犯早霜。
惟有坚心松柏在,四时不改色苍苍。 -
192.《题东山玩月图》 宋·黄庚
斜阳红尽暮云碧,一片天光涵水色。
海涛拥出烂银盘,千里婵娟共今夕。
主人邻客登东山,踏碎寒光看秋液。
星河倒景浸空明,露华溥玉夜气清。 -
193.《赠彭表臣才臣》 宋·李处权
我交半天下,颇接金石友。
相逢便论心,已别更回首。
三年厄兵火,水陆东南走。
风餐近波浪,露宿薄林薮。 -
194.《呈似表》 宋·李处权
闻说烟尘近,惊奔道路长。
人生何草草,天意竟茫茫。
山鸟寒亡路,溪花湿更香。
飘零值君子,老眼慰悲凉。 -
195.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
山苍苍,水茫茫。
直下是,非相当。
整天玄戈甲,淬三要锋铓。
举意非他物,回眸即故乡。
好将马祖旧游地,题作渝州选佛场。 -
196.《偈颂三十首》 宋·释印肃
失却本来面目,个个日南长至。
先祖时节苦临,处处笙歌乐醉。
也参禅,亦详义,也贫穷,亦富贵。 -
197.《显元歌》 宋·释印肃
不识本家元宝贝,汩没缘尘生死快。
阿赖耶识藏无明,十八界缠缯网盖。
贪嗔痴,常在在,心镜空花分内外。 -
198.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
明白无根,茫茫月魂。
清虚不浑,苍苍秋痕。
青天固可背负,诸佛等闲口吞。
情空超物物,妙触应门门。
了知初不由心念,金色头陀灭意根。 -
199.《送善暹首座》 宋·释重顯
名之基,实之蒂,深兮固兮宛相继。
古之名也在希声,今之实也同浮瞖。 -
200.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。