-
81.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
82.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
83.《咏史八首》 魏晋·左思
弱冠弄柔翰,卓荦观群书。
著论准过秦,作赋拟子虚。
边城苦鸣镝,羽檄飞京都。
虽非甲胄士,畴昔览穰苴。 -
84.《江神子(南园)》 宋·曹冠
雨余乾鹊报新晴。
晓风清。
听莺声。
飞盖南园,游赏赋闲情。 -
85.《青玉案》 宋·曹冠
烟村茂樾湾溪畔。
似远景、摹轻练。
细草平沙骑款段。
渔翁欸乃,却惊鸥鹭,飞起澄波面。
班荆对饮重杨岸。
枝上莺歌如解劝。
山映斜阳霞绮散。
醉吟乘兴,锦囊诗满,爱月归来晚。 -
86.《木兰花慢(重泊垂虹)》 宋·吴文英
酹清杯问水,惯曾见、几逢迎。
自越棹轻飞,秋莼归后,杞菊荒荆。
孤鸣。
舞鸥惯下,又渔歌、忽断晚烟生。 -
87.《贺新郎(乡士以狂得罪,赋此饯行)》 宋·蒋捷
甚矣君狂矣。
想胸中、些儿磊块,酒浇不去。
据我看来何所似,一似韩家五鬼。
又一似、杨家风子。 -
88.《括水调歌》 宋·林正大
庐山几千仞,屹立并长江。
杨澜左里,洪涛巨浪日春撞。
风止雪消冰净,相与泊舟登岸,攀磴望空谾。
岩壑响松桧,巨石激流淙。 -
89.《迎春乐》 宋·杨泽民
沈吟暗想狂踪迹。
亲曾作、燕堂客。
赏春风、共醉垂杨陌。
云鬓亸、金钗侧。
对酒何曾辞大白。
十年后、音尘俱息。
今日走江西,空怅望、荆湖北。 -
90.《贺新郎》 宋·郑元秀
三月桃花浪。
涌荆红、浮光散彩,倚空千丈。
杨柳阴中长堤路,一片笙歌暖响。
春待晚、气清天亮。 -
91.《八声甘州(和孔瞻怀信国公,因念亦周弟)》 宋·赵文
是去年、春草又凄凄,尘生缕金衣。
怅朱颜为土,白杨堪柱,燕子谁依。
谩说漫漫六合,无地著相思。
辽鹤归来後,城亦全非。 -
92.《八声甘州(和孔瞻怀信国公,因念亦周弟)》 宋·赵文
是去年、春草又凄凄,尘生缕金衣。
怅朱颜为土,白杨堪柱,燕子谁依。
谩说漫漫六合,无地著相思。
辽鹤归来後,城亦全非。 -
93.《原道》 唐·韩愈
博爱之谓仁,行而宜之之谓义,由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。
仁与义为定名,道与德为虚位。
故道有君子小人,而德有凶有吉。
老子之小仁义,非毁之也,其见者小也。 -
94.《凌虚台记》 宋·苏轼
国于南山之下,宜若起居饮食与山接也。
四方之山,莫高于终南;而都邑之丽山者,莫近于扶风。
以至近求最高,其势必得。
而太守之居,未尝知有山焉。 -
95.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
96.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
97.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
98.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
99.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
100.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。