-
121.《水亭独酌十二韵》 宋·陆游
清风扫郁蒸,爽气生户牖,客中淡无事,翛然一杯酒。
书生拙自料,事业期不朽;少年忝朝迹,蹭蹬今白首。
历观千载事,和戎固尝有。
定襄五原间,乃可画地守。 -
122.《寒食日作二首》 宋·张耒
荒山野水非吾土,寒食清明似去年。
杨柳插门人竞笑,荆蛮不信子推贤。 -
123.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
124.《今古路行》 宋·司马光
出门道路多,纵横不我测。
我今欲远行,须问曾行客。
徐徐逢路人,咨问青松侧。
客曰君何往,答曰游京邑。 -
125.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
126.《绿竹堂独饮》 宋·欧阳修
夏篁解箨阴加樛,卧斋公退无喧嚣。
清和况复值佳月,翠树好鸟鸣咬咬。
芳◇有酒美可酌,胡为欲饮先长谣。
人生暂别客秦楚,尚欲泣泪相攀邀。 -
127.《燕子楼》 宋·贺铸
城据山川胜,千年楚故都。
高楼临汴水,杨柳荫芙蕖。
唐室中多故,将军老镇徐。
球场朝戏马,玉帐夜投壶。 -
128.《省符上人》 宋·梅尧臣
春秋一万八千字,不问吴人楚人事。
佛衣儒谈世已罕,节行又与其徒异。
往来杨州三十年,曾见华堂荆棘地。
独闻依旧坐焚香,尚把残编讨遗意。 -
129.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
130.《实纪二十韵》 宋·晁说之
双庙之前扁舟舣,太原失守胡尘起。
铁马渡河京城闭,堤上奔亡如磨螘。
不是清河早腹兵,千橹万舳去何已。
百家相逢不相识,同声叹言有如此。 -
131.《小车六言吟》 宋·邵雍
昔人乘车是常,今见乘车仓皇。
既有前车戒慎,岂无覆辙克庄。
将出必用茶饮,欲登先须道装。
轸边更挂诗帙,辕畔仍悬酒缸。 -
132.《率尔成咏诗》 南北朝·庾信
昔日谢安石。
求为淮海人。
彷佛新亭岸。
犹言洛水滨。
南冠今别楚。
荆玉遂游秦。
倘使如杨仆。
宁为关外人。 -
133.《寄怀寿光主簿四叔父》 宋·晁补之
我初就学首未冠,叔父不以童儿看。
我今生年二十一,叔父晚作东州官。
侧身西望不得见,泪下两脸何丸澜。
青春白日不照贫士屋,使我四壁长年寒。 -
134.《杂言》 宋·寇准
我徒旷达由胸臆,耻学鲰生事文墨。
蛟龙长欲趁风雷,骐骥焉能制衔勒。
锵金佩玉良有时,丐色谀言尽虚饰。
功名富贵非偶然,杨子草玄徒默默。
楚兰罢秀足蓬蒿,青松委幹多荆棘。
争如一醉度流年,免使悲欢荡情域。 -
135.《哀程袁州》 宋·毛滂
坐令荆国得髦英,清献先生语不轻。
汉使曾观楚风俗,蜀翁未识鲁书生。
杨林坠露随沉魄,丛玉留诗负夙情。
欲问典刑波浪阔,遥知兰砌五经横。 -
136.《赋黄鹤楼赠李公择》 宋·苏辙
前年见君河之浦,东风吹河沙如雾。
北潭杨柳强知春,樽酒相携终日语。
君家东南风气清,谪官河壖不称情。
一麾夏口亦何有,高楼黄鹤慰平生。 -
137.《泪二首》 宋·杨亿
寒风易水已成悲,亡国何人见黍离。
枉是荆王疑美璞,更令杨子怨多歧。
胡笳暮应三挝鼓,楚舞春临百子池。
未抵索居愁翠被。
圆荷清晓露淋漓。 -
138.《海乡竹枝歌》 元·杨维桢
潮来潮退白洋沙,白洋女儿把锄耙。
苦海熬干是何日?免得侬来爬雪沙。
门前海坍到竹篱,阶前腥臊蟛子肥。
亚仔三岁未识父,郎在海东何日归?海头风吹杨白花,海头女儿杨白歌。 -
139.《过东昌有感》 明·刘基
夜发高唐湾,旦及东昌郭。
乔树拂疏星,霜飞月将落。
仰观天宇清,平见原野廓。
白杨号悲风,蔓草杳漠漠。 -
140.《升天行》 宋·曹勋
上智保冲淡,练气固形质。
精神藏杳冥,独照出寂默。
三气俱混同,求死不复得。
其次崇真功,立言与立德。